Το Ποντίκι
Τι τα θες, όμως. Αν δεν αφελληνίζονται οι τράπεζες, το δίκιο σου δεν το βρίσκεις. Ειδικά αν κάποιος με επιρροή δεν έχει τους δικούς του λόγους για να γράψει ότι «εννέα στις δέκα επιχειρήσεις θα πτωχεύσουν ή θα πουληθούν αναγκαστικά στους ξένους». Ας είναι, όμως. Αν, πάντως, θέλει κάποιος να καταλάβει τι ακριβώς εννοεί η καλή εφημερίδα, δεν έχει παρά να διαβάσει το κατωτέρω απόσπασμα:
«Είναι προφανές ότι οι όροι που επιβάλλουν οι δανειστές μας δεν αφορούν μόνο τον έλεγχο των τραπεζών αλλά και των ελληνικών επιχειρήσεων που έχουν δανειοδοτηθεί από το τραπεζικό σύστημα και στην ουσία ελέγχονται από αυτό. Οι περισσότερες επιχειρήσεις κρατιούνται στη ζωή χάρη στις συνεχείς ρυθμίσεις των δανείων τους και τη λιγοστή χρηματοδότηση που τους παρέχουν σήμερα οι τράπεζες.
Αν οι τράπεζες τους τραβήξουν το χαλί, εφαρμόζοντας αυστηρά τραπεζικά κριτήρια, όπως προβλέπει η τοποθέτηση επιτρόπων με πρωτοφανείς εξουσίες, που υπερβαίνουν ακόμα και αυτές του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Γιώργου Προβόπουλου, μοιραία θα οδηγηθούν σε πτώχευση».
Η ουσία προφανής και οι περαιτέρω διευκρινίσεις μάλλον... περιττές.
Άλλωστε πολλοί ακόμη φαίνεται ότι βρήκαν ξαφνικά το... φως τους. Όπως το ΔΝΤ, για παράδειγμα: ο παγκόσμιος ατζέντης της λιτότητας και της αποστράγγισης των οικονομιών προκειμένου να πληρώνονται κερατιάτικα. Τέλος η λιτότητα, λέει η Λαγκάρντ στους Ευρωπαίους, διότι σκοτώνει οικονομίες, ανθρώπους και χώρες ολόκληρες. Δεν είδατε τα καζάντια της Ελλάδας;
Προφανώς, εδώ και τρία χρόνια, κάποιοι δεν τα έβλεπαν, όπως οι υφιστάμενοι της Λαγκάρντ, οι Τράα και Τόμσεν. Δεν βαριέσαι, όμως. Να είναι καλά η πονόψυχη. Και κυρίως οι μεγάλες μπίζνες που έχει ανοιχτές με τη Μέρκελ.
Αλλά και οι Γερμανοί εσχάτως βρίσκουν ότι οι Έλληνες πλούσιοι είναι κάτι τύποι που δεν πληρώνουν τον λογαριασμό. Ποιον ακριβώς λογαριασμό; Αυτόν που οι ίδιοι επέβαλαν και ζητούν να πληρωθεί.
Ουδέποτε τους πείραξε που οι ίδιοι τύποι δεν πλήρωναν φόρους. Όχι πάντως όταν ένα μέρος από αυτούς τους φόρους υπήρχε η δυνατότητα να κατευθυνθεί στα σχολεία, τα νοσοκομεία, τις συντάξεις και τις άλλες εκδοχές κοινωνικής μέριμνας και πρόνοιας.
Τώρα, όμως, που το ταμείο περνάει στα χέρια τους, μαζί με όλες τις αποφάσεις για το αν, ποιος, πότε και πόσο θα πληρώνεται από τους φόρους, άρχισε να τους τσούζει λίγο παραπάνω η λαμογιά των «εχόντων». Χαλάει τις δικές τους μπίζνες.
Και τι έγινε που πολλοί από αυτούς τους «έχοντες» έβλεπαν την τρόικα σαν θεό τους και ήθελαν να μείνει για πάντα; Και τι έγινε που αρκετοί από δαύτους έσπευσαν να γίνουν οι κουκουλοφόροι της, να καρφώνουν ποιος παίρνει επίδομα, ποιων οι μισθοί πρέπει να κοπούν και πόσο – ειδικά μάλιστα όταν μιλούσαν για τους εργαζομένους στις δουλειές τους; Όπως ξέρουμε σε αυτή τη χώρα εδώ και αιώνες, την προδοσία πολλοί αγάπησαν, αλλά τον προδότη κανείς.
Όμως, παρασύρθηκα – και ευθύς απολογούμαι. Άλλωστε χαρακτηρισμοί όπως «προδότης» δεν τιμούν κανέναν και υποβιβάζουν δραματικά το επίπεδο του πολιτικού διαλόγου, υπονομεύουν την προσπάθεια σωτηρίας της χώρας και οδηγούν στη δραχμή, όπως θα έλεγε κι ένας καλός φίλος.
Άντε όμως και να ζητήσω γονατιστός πέντε συγγνώμες. Ποιος θα βάλει φίμωτρο σε κάτι άλλους απύλωτους, όπως ο πασίγνωστος Γάλλος «διανοούμενος» Μπερνάρ Ανρί Λεβί; Ιδού τι λέει ο αθεόφοβος στη συνέντευξή του που δημοσιεύουν σήμερα οι «6 Μέρες»:
«Πιστεύω ότι οι Έλληνες έκαναν ανοησίες, ότι οι κυβερνήσεις τους υπήρξαν ανεύθυνες, ότι η συμπεριφορά των ελίτ ήταν προδοτική κι ότι η τακτική του στρουθοκαμηλισμού και της μετάθεσης ευθυνών είναι ό,τι χειρότερο για τη χώρα και τους πολίτες της».
Α πα πα πα, πιπέρι στο στόμα, κυρ - Ανρί μου. Όχι και προδότες οι διαπρεπείς ελίτες της χώρας μας. Είναι καταφανές ότι δεν έχετε διαβάσει Πάγκαλο. Εξ άλλου οι μπίζνες είναι πάντα μπίζνες. Από την προηγούμενη Κατοχή έχουμε πολλά να θυμόμαστε...
του Σταύρου Χριστακόπουλου
Βρε καλώς τους! Τι έγινε ξαφνικά; Κόσμος και κοσμάκης, υπεράνω πάσης...
υποψίας, μας τα λέει περίεργα εσχάτως. Τόσο που να νομίζεις ότι ένα
είδος επανάστασης όπου να ’ναι θα ξεσπάσει.
Το χθεσινό «Βήμα», για παράδειγμα, φωνάζει ότι «Η τρόικα κάνει μπίζνες!». Θου Κύριε. Και τι μπίζνες δηλαδή κάνει η τρόικα; «Η ασφυκτική επιτροπεία στις τράπεζες απειλεί με αφελληνισμό - Εννέα στις δέκα επιχειρήσεις θα πτωχεύσουν ή θα πουληθούν αναγκαστικά στους ξένους».
Είναι να τσιμπιέσαι. Ειδικά αν εδώ και δύο με τρία χρόνια σκιζόσουνα ότι οι τράπεζες περνάνε στα χέρια των δανειστών, όπως άλλωστε το Δημόσιο, όσες επιχειρήσεις έχουν ακόμη κάποια αξιοσημείωτη αξία, αλλά και το σύνολο του εθνικού πλούτου.
Το χθεσινό «Βήμα», για παράδειγμα, φωνάζει ότι «Η τρόικα κάνει μπίζνες!». Θου Κύριε. Και τι μπίζνες δηλαδή κάνει η τρόικα; «Η ασφυκτική επιτροπεία στις τράπεζες απειλεί με αφελληνισμό - Εννέα στις δέκα επιχειρήσεις θα πτωχεύσουν ή θα πουληθούν αναγκαστικά στους ξένους».
Είναι να τσιμπιέσαι. Ειδικά αν εδώ και δύο με τρία χρόνια σκιζόσουνα ότι οι τράπεζες περνάνε στα χέρια των δανειστών, όπως άλλωστε το Δημόσιο, όσες επιχειρήσεις έχουν ακόμη κάποια αξιοσημείωτη αξία, αλλά και το σύνολο του εθνικού πλούτου.
Τι τα θες, όμως. Αν δεν αφελληνίζονται οι τράπεζες, το δίκιο σου δεν το βρίσκεις. Ειδικά αν κάποιος με επιρροή δεν έχει τους δικούς του λόγους για να γράψει ότι «εννέα στις δέκα επιχειρήσεις θα πτωχεύσουν ή θα πουληθούν αναγκαστικά στους ξένους». Ας είναι, όμως. Αν, πάντως, θέλει κάποιος να καταλάβει τι ακριβώς εννοεί η καλή εφημερίδα, δεν έχει παρά να διαβάσει το κατωτέρω απόσπασμα:
«Είναι προφανές ότι οι όροι που επιβάλλουν οι δανειστές μας δεν αφορούν μόνο τον έλεγχο των τραπεζών αλλά και των ελληνικών επιχειρήσεων που έχουν δανειοδοτηθεί από το τραπεζικό σύστημα και στην ουσία ελέγχονται από αυτό. Οι περισσότερες επιχειρήσεις κρατιούνται στη ζωή χάρη στις συνεχείς ρυθμίσεις των δανείων τους και τη λιγοστή χρηματοδότηση που τους παρέχουν σήμερα οι τράπεζες.
Αν οι τράπεζες τους τραβήξουν το χαλί, εφαρμόζοντας αυστηρά τραπεζικά κριτήρια, όπως προβλέπει η τοποθέτηση επιτρόπων με πρωτοφανείς εξουσίες, που υπερβαίνουν ακόμα και αυτές του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Γιώργου Προβόπουλου, μοιραία θα οδηγηθούν σε πτώχευση».
Η ουσία προφανής και οι περαιτέρω διευκρινίσεις μάλλον... περιττές.
Άλλωστε πολλοί ακόμη φαίνεται ότι βρήκαν ξαφνικά το... φως τους. Όπως το ΔΝΤ, για παράδειγμα: ο παγκόσμιος ατζέντης της λιτότητας και της αποστράγγισης των οικονομιών προκειμένου να πληρώνονται κερατιάτικα. Τέλος η λιτότητα, λέει η Λαγκάρντ στους Ευρωπαίους, διότι σκοτώνει οικονομίες, ανθρώπους και χώρες ολόκληρες. Δεν είδατε τα καζάντια της Ελλάδας;
Προφανώς, εδώ και τρία χρόνια, κάποιοι δεν τα έβλεπαν, όπως οι υφιστάμενοι της Λαγκάρντ, οι Τράα και Τόμσεν. Δεν βαριέσαι, όμως. Να είναι καλά η πονόψυχη. Και κυρίως οι μεγάλες μπίζνες που έχει ανοιχτές με τη Μέρκελ.
Αλλά και οι Γερμανοί εσχάτως βρίσκουν ότι οι Έλληνες πλούσιοι είναι κάτι τύποι που δεν πληρώνουν τον λογαριασμό. Ποιον ακριβώς λογαριασμό; Αυτόν που οι ίδιοι επέβαλαν και ζητούν να πληρωθεί.
Ουδέποτε τους πείραξε που οι ίδιοι τύποι δεν πλήρωναν φόρους. Όχι πάντως όταν ένα μέρος από αυτούς τους φόρους υπήρχε η δυνατότητα να κατευθυνθεί στα σχολεία, τα νοσοκομεία, τις συντάξεις και τις άλλες εκδοχές κοινωνικής μέριμνας και πρόνοιας.
Τώρα, όμως, που το ταμείο περνάει στα χέρια τους, μαζί με όλες τις αποφάσεις για το αν, ποιος, πότε και πόσο θα πληρώνεται από τους φόρους, άρχισε να τους τσούζει λίγο παραπάνω η λαμογιά των «εχόντων». Χαλάει τις δικές τους μπίζνες.
Και τι έγινε που πολλοί από αυτούς τους «έχοντες» έβλεπαν την τρόικα σαν θεό τους και ήθελαν να μείνει για πάντα; Και τι έγινε που αρκετοί από δαύτους έσπευσαν να γίνουν οι κουκουλοφόροι της, να καρφώνουν ποιος παίρνει επίδομα, ποιων οι μισθοί πρέπει να κοπούν και πόσο – ειδικά μάλιστα όταν μιλούσαν για τους εργαζομένους στις δουλειές τους; Όπως ξέρουμε σε αυτή τη χώρα εδώ και αιώνες, την προδοσία πολλοί αγάπησαν, αλλά τον προδότη κανείς.
Όμως, παρασύρθηκα – και ευθύς απολογούμαι. Άλλωστε χαρακτηρισμοί όπως «προδότης» δεν τιμούν κανέναν και υποβιβάζουν δραματικά το επίπεδο του πολιτικού διαλόγου, υπονομεύουν την προσπάθεια σωτηρίας της χώρας και οδηγούν στη δραχμή, όπως θα έλεγε κι ένας καλός φίλος.
Άντε όμως και να ζητήσω γονατιστός πέντε συγγνώμες. Ποιος θα βάλει φίμωτρο σε κάτι άλλους απύλωτους, όπως ο πασίγνωστος Γάλλος «διανοούμενος» Μπερνάρ Ανρί Λεβί; Ιδού τι λέει ο αθεόφοβος στη συνέντευξή του που δημοσιεύουν σήμερα οι «6 Μέρες»:
«Πιστεύω ότι οι Έλληνες έκαναν ανοησίες, ότι οι κυβερνήσεις τους υπήρξαν ανεύθυνες, ότι η συμπεριφορά των ελίτ ήταν προδοτική κι ότι η τακτική του στρουθοκαμηλισμού και της μετάθεσης ευθυνών είναι ό,τι χειρότερο για τη χώρα και τους πολίτες της».
Α πα πα πα, πιπέρι στο στόμα, κυρ - Ανρί μου. Όχι και προδότες οι διαπρεπείς ελίτες της χώρας μας. Είναι καταφανές ότι δεν έχετε διαβάσει Πάγκαλο. Εξ άλλου οι μπίζνες είναι πάντα μπίζνες. Από την προηγούμενη Κατοχή έχουμε πολλά να θυμόμαστε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου