Σελίδες

Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012

Στα 13,5 δισ. ευρώ η «μπίλια» των νέων μέτρων κι ακόμη γυρίζει

Αναδημοσιεύτηκε από την Ελεύθερη Λαϊκή Αντιστασιακή Συσπείρωση


του Λεωνίδα Βατικιώτη


Πριν, 30 Σεπτέμβρη 2012



Το δρόμο για την διαπραγμάτευση με την Τρόικα πήρε το πακέτο άγριων περικοπών που θα βυθίσει την κοινωνία στην εξαθλίωση, τελικού ύψους 13,5 δισ. ευρώ, μετά την έγκρισή του από τους τρεις πολιτικούς αρχηγούς. Οι συζητήσεις με την Τρόικα ξεκινούν αύριο, Δευτέρα, χωρίς να αποκλείεται οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ και του ευρωπαϊκού κέντρου να απορρίψουν ορισμένα μέτρα απ’ όσα ήδη συμφωνήθηκαν κι έχουν συμπεριληφθεί στο σχέδιο προϋπολογισμού που κατατίθεται αύριο στη Βουλή. Ο λογαριασμός δηλαδή ενδέχεται ν’ αυξηθεί κι άλλο. 
Η πίεση που ασκεί ο πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς προς τους δύο κυβερνητικούς εταίρους του είναι τα μέτρα να ψηφιστούν έως τις 18 Οκτωβρίου οπότε θα πραγματοποιηθεί η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ και με τα νέα αντιλαϊκά μέτρα στις αποσκευές του ο περήφανος Μεσσήνιος να πάει στις Βρυξέλλες εκλιπαρώντας τον οίκτο τους. 
Στόχος είναι να πιέσει για την καταβολή ολόκληρης της δόσης των 31,5 δισ. ευρώ όσο το δυνατό συντομότερα και σε καμία περίπτωση μετά τις 6 Νοεμβρίου, οπότε διεξάγονται οι αμερικάνικες εκλογές, γιατί κανείς δεν ξέρει τι γίνεται μετά…

Ζώντας χωρίς 31,2 δις Ευρώ

Αναδημοσιεύτηκε από την Ελεύθερη Λαϊκή Αντιστασιακή Συσπείρωση


Του Γιώργου Καρακατσάνη


Η δόση των 31,2 δισεκατομμυρίων Ευρώ, η οποία είχε προγραμματιστεί για εκταμίευση τις αρχές Ιουνίου δεν καταβλήθηκε. Αιτία ήταν η αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης μετά από τις εκλογές του Μαΐου. Πριν τις εκλογές είχε τεθεί ένα εκβιαστικό δίλημμα στους Έλληνες πολίτες. Αν δε σχηματιζόταν κυβέρνηση το Μάιο, να διαπραγματευτεί την εκταμίευση της δόσης των 31,2 δις τον Ιούνιο η χώρα θα κατέρρεε. Θα χρεοκοπούσαμε και δε θα είχαμε λεφτά για φάρμακα, καύσιμα ακόμα και για τρόφιμα που εισάγουμε κατά κόρων από το εξωτερικό. Οι μισθοί δε και οι συντάξεις σίγουρα δε θα καταβαλλόταν. Ο Μάιος ήταν η τελευταία μας ευκαιρία …
Κυβέρνηση όμως δε σχηματίστηκε το Μάιο. Ο Ιούνιος έγινε η επόμενη τελευταία μας ευκαιρία. Κυβέρνηση έπρεπε να σχηματιστεί πάση θυσία στις 18 Ιουνίου, να δεσμευτεί για τα απαραίτητα μέτρα των 11,5 δισεκατομμυρίων, έτσι ώστε να εκταμιευτεί η δόση των 31 δις στο τέλος του μήνα. Κυβέρνηση τελικά σχηματίστηκε. Τα μέτρα που έπρεπε να ληφθούν ύψους 11,5 δις έπρεπε να ληφθούν για ληφθεί η δόση των 31 δις. Δίκαιη ανταλλαγή. 11,5 δις για 31. Οι μισθοί και οι συντάξεις κινδύνευαν και έπρεπε να γίνουν όλες οι απαραίτητες θυσίες για να εξασφαλιστούν.

Αντίο μεσαία τάξη!

tvxs.gr


Του Γιώργου Στάμκου* 

Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε στην Ελλάδα και η μεσαία τάξη… Κάπως έτσι μπορούν να αρχίζουν τις ιστορίες τους οι αφηγητές του μέλλοντος, που θα ζουν σε μια Ελλάδα με δύο αυστηρά διαχωρισμένες κοινωνικές ομάδες: τους πλούσιους και τους φτωχούς. Γιατί απλά η μεσαία τάξη –αυτή η «πολυτέλεια» που ο καπιταλισμός  δεν είναι πια διατεθειμένος να πληρώνει– θα είναι ανύπαρκτη ή αμελητέα. Η εξαφάνισή της δεν είναι κάτι που επέρχεται, δεν είναι κάποιο μελλοντικό ενδεχόμενο. Συμβαίνει καθημερινά και σε μαζική κλίμακα, σε σημείο ώστε το τέλος της μεσαίας τάξης –τουλάχιστον στην Ελλάδα– να είναι σχεδόν προβλεπόμενο.

 Η μεσαία τάξη, η οποία εμφανίστηκε δυναμικά στο κοινωνικό προσκήνιο της Ελλάδας τις τρεις τελευταίες δεκαετίες, η περίφημη «κοινωνία των 2/3» που θα εκδημοκράτιζε, θα εκσυγχρόνιζε και θα εξισορροπούσε την ελληνική κοινωνία, είναι πλέον αντιμέτωπη με το φάσμα της εξαφάνισής της. Μετατίθεται με «συνοπτικές διαδικασίες» στην εκθετικά αυξανόμενη τάξη των νεόπτωχων. Χρεοκοπεί κι εξαφανίζεται. Μαζί της εξαφανίζονται και οι ελπίδες –ή ευσεβείς πόθοι;– να μεταρρυθμιστεί ο σκληρός καπιταλισμός, ώστε να λειτουργεί όχι μόνον προς όφελος των λίγων, αλλά και να συντηρηθεί το Κράτος Πρόνοια που διατηρούσε την κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη. (Δεν χρειάζεται βέβαια να θρηνολογούμε για την εξαφάνισή της, αν αυτή λάβει όντως αμετάκλητο χαρακτήρα –εφόσον είναι μάλλον μια πικρή «εκδίκηση της ιστορίας», επειδή η μεσαία τάξη μόνη της παραδόθηκε άνευ όρων στο νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό και στη λατρεία των αγορών– αλλά να αναρωτηθούμε ποια θα είναι η κατάσταση που θα μας περιμένει μετά το τέλος της μεσαίας τάξης).

Πώς η Ελλάδα έπεσε στα χέρια του ΔΝΤ. ΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

Αναδημοσιεύτηκε από την Ελεύθερη Λαϊκή Αντιστασιακή Συσπείρωση

του ΝΙΚΟΥ ΜΕΛΕΤΗ, εφημερίδα “Έθνος”, 28/9/2012


Ο πρώην εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ, Π. Ρουμελιώτης, περιγράφει στο βιβλίο του το δραματικό χρονικό και το παρασκήνιο. Τι αναφέρει για τον Γ. Παπανδρέου και τον Γ. Παπακωνσταντίνου
Είναι από τις λίγες φορές που η καταγραφή μιας τραγωδίας γίνεται πριν καν τελειώσει. Αλλά η τραγωδία, στην οποία έχει οδηγηθεί η Ελλάδα και ο ελληνικός λαός, έχει ακόμη μέλλον και γι’ αυτό έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον η καταγραφή σε 383 σελίδες του χρονικού και του άγνωστου παρασκηνίου που οδήγησε την Ελλάδα στην αγκαλιά του ΔΝΤ και των Μνημονίων από έναν «αυτόπτη μάρτυρα» και από μια άποψη εκ των πρωταγωνιστών, τον πρώην εκπρόσωπο της χώρας μας στο ΔΣ του ΔΝΤ, καθηγητή και πρώην υπουργό Παναγιώτη Ρουμελιώτη.

Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2012

Θυσίες χωρίς ελπίδα μέχρι τελικής οικονομικής πτώσης


Οκτώ λάθη της κυβέρνησης καθιστούν πρακτικά αδύνατη την έξοδο από την κρίση.


του Γιώργου Κύρτσου 
Δημοσιεύτηκε στην Free Sunday 29-9-12

Ο κ. Σαμαράς, ο κ. Βενιζέλος και ο κ. Κουβέλης οριστικοποίησαν το νέο «πακέτο» μέτρων ύψους 13,5 δισ. ευρώ για την περίοδο 2013-2014. Το κρίσιμο ερώτημα είναι εάν αυτή τη φορά οι θυσίες του ελληνικού λαού θα πιάσουν τόπο ή θα οδηγήσουν σε μια νέα οικονομική αποτυχία, που θα φέρει φυσικά και πρόσθετα μέτρα.

Οκτώ βασικά λάθη της κυβερνητικής ηγεσίας περιορίζουν στο ελάχιστο τις πιθανότητες επιτυχημένης εφαρμογής του νέου μνημονίου.


Ρεκόρ ασυνέπειας

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο πρωθυπουργός και οι ηγέτες των δύο κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση πραγματοποιούν νέο ρεκόρ πολιτικής ασυνέπειας. Διεκδίκησαν την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων στις εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου δεσμευόμενοι ότι θα εφαρμόσουν ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που προωθούν.

Είναι γνωστό ότι η ελληνική πολιτική τάξη δεν φημίζεται για τη συνέπεια και την ειλικρίνειά της. Υπάρχουν όμως όρια στην πολιτική κοροϊδία τα οποία ξεπέρασαν, βάσει οργανωμένου σχεδίου, ο κ. Σαμαράς, ο κ. Βενιζέλος και ο κ. Κουβέλης. Ας πάρουμε για παράδειγμα τους συνταξιούχους, που ήταν το αγαπημένο target group των κομματικών επιτελείων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Ο κ. Σαμαράς είχε δεσμευτεί προεκλογικά για την αύξηση των χαμηλών συντάξεων που είχαν μειωθεί εξαιτίας της εφαρμογής του αρχικού μνημονίου. Το «μπαράζ» νέων μέτρων σε βάρος των συνταξιούχων συμπεριλαμβάνει νέα μεγάλη μείωση του εφάπαξ, επιβολή αναδρομικής εισφοράς για όσους πήραν αυξημένο εφάπαξ τα προηγούμενα χρόνια, κλιμακούμενες μειώσεις στις συντάξεις (κύριες και επικουρικές) άνω των 1.000 ευρώ, μείωση της βασικής σύνταξης του ΟΓΑ από τα 360 στα 330 ευρώ, κατάργηση των επιδομάτων Χριστουγέννων, Πάσχα και θερινής άδειας με εξαίρεση τους ασφαλισμένους του ΟΓΑ, αύξηση κατά δύο έτη, στα 67, του ηλικιακού ορίου συνταξιοδότησης, μείωση των συντάξεων λόγω της περικοπής των ειδικών μισθολογίων, αύξηση του ορίου ηλικίας για τη χορήγηση του ΕΚΑΣ από τα 60 στα 64 χρόνια κτλ.

Στους δρόμους Ισπανοί – Πορτογάλοι


Θλίψη και μόνο προκαλεί το συγκεκριμένο δημοσίευμα  για τις  μαχητικές λαϊκές διαδηλώσεις υπέρ της δημοκρατίας  και εναντίον των μέτρων λιτότητας, τόσο σε Ισπανία όσο και Πορτογαλία. Λαοί αρκετά πίσω από τον Ελληνικό, σε αγώνες και μαχητικές εκδηλώσεις σηκώνουν τα λάβαρα και μπροστάρηδες διεκδικούν και απαιτούν τα αυτονόητα.

Νέες διαδηλώσεις κατά των μέτρων λιτότητας πραγματοποιήθηκαν σήμερα σε Μαδρίτη και Λισαβόνα. Χιλιάδες διαδηλωτές ανταποκρίθηκαν και σήμερα στο κάλεσμα του κινήματος των "Αγανακτισμένων" και συγκεντρώθηκαν γύρω από το κτίριο της Βουλής στη Μαδρίτη ζητώντας την παραίτηση του Μαριάνο Ραχόι και καταγγέλλοντας τις περικοπές που προτείνει η κυβέρνηση του Μαριάνο Ραχόι.

"Παραιτηθείτε" και "Δημοκρατία" έγραφαν τα πλακάτ που κρατούσαν οι συγκεντρωμένοι οι οποίοι φώναζαν συνθήματα όπως "Αυτοί δεν μας εκπροσωπούν".

Το κτίριο του κοινοβουλίου ήταν περικυκλωμένο από ισχυρές δυνάμεις της αστυνομίας.

"Έρχομαι σε όλες τις διαδηλώσεις των Αγανακτισμένων από τις 7 Απριλίου 2011", δήλωσε μια 40χρονη, η Νουρία Καμάτσο, πρώην υπάλληλος φαρμακευτικής εταιρείας, άνεργη εδώ και τρεις μήνες. "Από τότε που ανέλαβε η κυβέρνηση αυτή, πριν από μερικούς μήνες, δεν βλέπουμε παρά μόνο περικοπές, στην υγεία, στην εκπαίδευση", πρόσθεσε, σημειώνοντας ότι τα δίδακτρα του γιου της, ο οποίος σπουδάζει φιλοσοφία, διπλασιάστηκαν φέτος, από τα 600-700 ευρώ στα 1400. "Οι γονείς μου, που είναι χαμηλοσυνταξιούχοι, πρέπει πλέον να πληρώνουν για τα φάρμακά τους. Πρέπει να κατεβαίνουμε στους δρόμους κάθε μέρα. Πιστεύω ότι η κυβέρνηση μπορεί να κάνει πίσω", τόνισε.

Bαρουφάκης:"Καταστροφική η επιμήκυνση" (βίντεο)

spirospero

"Εκτός από ότι πρόκειται για μια μορφή ανθρωποθυσίας, τα νέα μέτρα δεν πρόκειται να λειτουργήσουν όπως και όλα τα προηγούμενα μέτρα τα τρία τελευταία χρόνια", δήλωσε μεταξύ άλλων ο οικονομολόγος Γιάννης Γαρουφάκης στην εκπομπή του Νίκου Ευαγγελάτου στον ΣΚΑΪ και πρόσθεσε:

"Η υπόθεση είναι να μειωθεί το έλλειμμα κάτι που δεν επιτυγχάνεται. Μου θυμίζει μια τρελή γάτα που κυνηγάει την ουρά της. Η επιμήκυνση είναι καταστροφική. Θα επιμηκύνει το πρόβλημα, την σκοτοδίνη και την κατάρρευση του ότι έχει απομείνει από την ελληνική οικονομία. Δεν πρόκειται να υπάρξει καμία λύση, χωρίς πολιτική επαναδιαπραγμάτευση. Έπρεπε από τον Ιούνιο για να μην πω νωρίτερα η κυβέρνηση να επιδίωκε την επίτευξη μιας πολιτικής συμφωνίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση".

Η εξαθλίωση δεν οδηγεί στην έξοδο από την κρίση...


Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται μπροστά σε ένα ακόμα επώδυνο πακέτο μέτρων ,που οδηγεί αναγκαστικά σε ακόμα μεγαλύτερη μείωση  του βιοτικού επιπέδου για μεγάλα τμήματα του πληθυσμού.Κι όμως κι αυτές οι  βαρύτατες περικοπές μισθών και συντάξεων καθώς και οι σημαντικές φορολογικές επιβαρύνσεις φαίνεται ότι δεν ικανοποιούν την τρόικα,που απαιτεί ακόμα μεγαλύτερες.Η αμείλικτη λογική των αριθμών, υπερισχύει για μια φορά ακόμα των αναγκών της κοινωνίας.

Προφανώς δεν φταίει η τρόικα για την κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η χώρα και η ελληνική κοινωνία. Δεν μπορούν όμως οι τεχνοκράτες και οι πολιτικοί προϊστάμενοι τους να αγνοούν ή και να αδιαφορούν για το ότι όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι βρίσκονται στην ανεργία χωρίς να έχουν καν τα απαραίτητα μέσα για να επιβιώσουν ή για το ότι καταρρέουν όλες οι δομές κοινωνικής προστασίας. Μόλις χθες η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την κοινωνική κατάσταση περιγράφει με ζοφερό τρόπο την κατάσταση στον ευρωπαϊκό νότο και ιδιαίτερα στην Ελλάδα. Κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τη δραματική αύξηση της ανεργίας,ιδιαίτερα στους νέους ενώ επισημαίνει ως ανησυχητική την άνοδο της παιδικής φτώχειας. Το ποσοστό των παιδιών που οι οικογένειες τους δεν έχουν τα απαιτούμενα μέσα για να τους εξασφαλίσουν μια στοιχειώδη διαβίωση, είναι διπλάσιο στον Νότο και στην Ελλάδα από τις χώρες του Βορρά.

Οικονομικό Αρμαγεδώνα βλέπει ο Μεντβέντεφ: "Έρχεται κρίση μεγαλύτερη του 2008"!

 Η ρωσική πολιτική ηγεσία αναμένει δεύτερο κύμα παγκόσμιας οικονομικής κρίσης στο άμεσο μέλλον, και στο πλαίσιο αυτό ο πρωθυπουργός της Ρωσίας Ντιμίτρι Μεντβέντεφ ανακοίνωσε τη δημιουργία αποθεματικού ταμείου, προκειμένου να αντιμετωπιστεί αυτό που έρχεται!

Βασικός στόχος της ρωσικής πολιτικής ηγεσίας είναι να μην πληγεί το εξοπλιστικό πρόγραμμα της χώρας που θα ξεπεράσει τα 600 δισ. δολλάρια τα επόμενα 8 χρόνια, και ειδικά να μην παρεμποδιστούν τα προγράμματα αιχμής των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων:


Υπερμαχητικού PAΚ FA T-50 , των νέων υποβρυχίων βαλλιστικών πυραύλων κλάσης Borei, της νέας γενιάς βαλλιστικών πυρηνικών πυραύλων εκτοξευόμενων από σταθερές βάσεις, του νέου αρματος μάχης Armata, των τριών νέων αεροπλανοφόρων, κ.λ.π

"Η Ρωσία θα απεξαρτήσει τον προϋπολογισμό της από τα έσοδα της παραγωγής του πετρελαίου", ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός Ντμίτρι Μεντβέντεφ. Όπως ανέφερε, αυτό είναι απαραίτητο για τη διασφάλιση της οικονομικής ασφάλειας της χώρας, ιδιαίτερα ενόψει του δεύτερου κύματος της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.

Η πιο οδυνηρή στιγμή για τη Ρωσία το 2009, ήταν η μείωση σε παγκόσμιο επίπεδο των ρυθμών ανάπτυξης της βιομηχανικής παραγωγής και συνεπώς, η μείωση της ζήτησης και των τιμών του πετρελαίου. Γι’ αυτό, όπως δήλωσε ο Ντ.Μεντβέντιεφ, από το επόμενο έτος ο προϋπολογισμός θα «αποσυνδεθεί» όσο είναι δυνατόν από τιμές του μαύρου χρυσού. Ο ρώσος πρωθυπουργός ανέφερε ότι ήταν μια δύσκολη απόφαση, η οποία ωστόσο έχει ληφθεί και υλοποιείται, προσθέτοντας ότι τα κέρδη που θα προέλθουν από πιθανή αύξηση των τιμών του πετρελαίου θα κατευθύνονται στα αποθεματικά κεφάλαια της χώρας.

Ρήτρα διαφωντούντων...

Το Ποντίκι


Μια κομβική φάση έχει ξε­κινήσει για τη ΔΗΜΑΡ με επίκεντρο την επερχόμενη ψήφιση των μέτρων. Η γραμμή που έχει χαραχθεί από την ηγεσία υπέρ της ψήφισης των μέτρων στο όνομα της κυβερνητικής σταθερότητας και της παραμονής στο ευρώ, παραμέ­νει σταθερή, παρά τις αυξανόμενες εσωκομματικές διαφωνίες, οι οποί­ες σε κοινοβουλευτικό επίπεδο εκ­φράζονται μέχρι στιγμής από τρεις βουλευτές: τον Οδυσσέα Βουδούρη, τονΓιάννη Μιχελογιαννάκη και τον Πάρι Μουτσινά.
Διαφωνίες
Απέναντι στους διαφωνούντες βουλευτές, η ηγεσία τις τελευταί­ες μέρες έχει σκληρύνει τη στάση της. Ενδεικτικό είναι ότι, μέσω του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της ΔΗΜΑΡ Νίκου Τσούκαλη, διαμηνύ­θηκε ότι, μπορεί το κόμμα να μην έχει διαδικασίες διαγραφής, ωστό­σο, αν οι παραπάνω βουλευτές επι­μείνουν στην καταψήφιση των μέ­τρων, θα τους δείξει με εύσχημο τρόπο την πόρτα της… οικειοθε­λούς εξόδου.
Όπως σημείωσε ο Ν. Τσούκαλης (Βήμα FM 99,5): «Εμείς επιλέγουμε τον δύσκολο δρόμο που είναι και ομοναδικός δρόμος και προτιμούμε να μην κάνουμε μαγκιές με τα άλ­λα κόμματα αλλά με την τρόικα». Οπότε, αν οι συγκεκριμένοι βου­λευτές δεν ψηφί­σουν τα μέτρα, «δεν μπορούμε να συνυπάρξουμε στο ίδιο κόμμα».
Αντιπολίτευση
Όμως η υπόθεση των εσω­κομματικών αντιδράσεων δεν φαίνεται να περιορί­ζεται στο θέμα της ψήφι­σης των μέτρων, αλλά έχει μεγαλύτερο βάθος που  θα επηρεάσει τη συνέχεια της ΔΗΜΑΡ.

To Μαξίμου τρίζει

Το Ποντίκι


Την ώρα που ετοιμάζεται να περάσει από τη Βουλή το σκληρότερο πακέτο μέτρων από την εποχή που μπήκαμε στην παγίδα των Μνημονίων, η εμπλο­κή, ύστερα από κατάθεση, των Μεϊμα­ράκη, Λιάπη και Βουλγαράκη σε «ξέ­πλυμα» δημιουργεί νέο πανικό στο Μέγαρο Μαξίμου.
Υπουργοί που κατηγορούνται ότι ξέ­πλυναν 10 δισ.ευρώ μέσω αγοραπω­λησιών ακινήτων και βουλευτές του ελέγχονται από το ΣΔΟΕ μονοπωλούν το ενδιαφέρον των ΜΜΕ τα τελευταία εικοσιτετράωρα, ενώ η τρόικα ετοιμά­ζεται να μας «φορέσει» ρύθμιση για αυτόματη μείωση μισθών και συντάξε­ων εάν η χώρα δεν πιάσει τους δημοσι­ονομικούς στόχους.
Τη δημοσιογραφική αποκάλυψη ότι κουμπάρος του προέδρου της Βουλής τον εμπλέκει σε οικονομικό σκάνδαλο βάσει κατάθεσης που έχει δώσει στις εισαγγελικές αρχές ακολούθησαν αυ­τομάτως πολλά σενάρια, πολλές φήμες και ακόμη περισσότερα ερωτήματα:
♦  Γιατί βγήκε τώρα αυτή η υπόθεση, όταν το ΣΔΟΕ τη γνώριζε εδώ και έναν σχεδόν χρόνο;
♦  Ποιον εξυπηρετεί; Μήπως την κυ­βέρνηση, που μεταθέτει το ενδια­φέρον του κόσμου από τα μέτρα στη σκανδαλολογία;
♦ Πώς γίνεται να «ξεπλυθούν» 10 δι­σεκατομμύρια ευρώ (ένα αδιανόητο, μυθικό ποσόν, το οποίο δημιουργεί σοβαρότατο ερώτημα για την ακρί­βεια της καταγγελίας), χωρίς κανείς να έχει καταλάβει τίποτα;
♦ Γνώριζε το Μέγαρο Μαξίμου τη δη­μοσιοποίηση του θέματος ή όχι;
♦ Μήπως αυτοί που έδωσαν τα στοι­χεία ήθελαν να δημιουργήσουν πολιτι­κό πρόβλημα χτυπώντας τον τρίτο πο­λιτειακό παράγοντα της χώρας;

Πόσα χάνουν μισθωτοί, συνταξιούχοι

enikos.gr


Οι μισθωτοί με χαμηλά και μεσαία εισοδήματα που βαρύνονται με τέκνα, οι συνταξιούχοι με ετήσια εισοδήματα πάνω από 16.000 ευρώ και όλοι οι μικρομεσαίοι επιτηδευματίες, οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες οι οποίοι ασκούν ατομικά τις δραστηριότητές τους θα είναι τα θύματα της νέας φοροεπιδρομής που σχεδιάζουν από κοινού η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών και η τρόικα, στην προσπάθειά τους να κλείσουν το πακέτο των δημοσιονομικών παρεμβάσεων της περιόδου 2013-2014.
Ενδεικτικό είναι ότι από 700 έως και 2.170 ευρώ το χρόνο είναι οι επιπλέον επιβαρύνσεις για μισθωτούς με 3,4 και 5 τέκνα.
 ΔΕΙΤΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΟΥΣ ΠΙΝΑΚΕΣ-ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΠΑΝΩ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΝΑΛΥΣΗ

Eντουάρντο Γκαλεάνο “Ο κόσμος ανάποδα” – 8o μάθημα, Α Μέρος : Πρακτική εξάσκηση: πώς να επιτύχετε στη ζωή και να κερδίσετε φίλους

Αναδημοσιεύτηκε από την Ελεύθερη Λαϊκή Αντιστασιακή Συσπείρωση

Επιμέλεια για την ΕΛ.Λ.Α.Σ. : Ν.Π.


Ξεκινάμε σήμερα τον 3ο κύκλο μαθημάτων με το 1ο  μέρος του 8ου μαθήματος  από το βιβλίο του Ουρουγουανού συγγραφέα και φιλοσόφου Εντουάρντο Γκαλεάνο, “Ένας κόσμος ανάποδα” (πατήστε εδώ για να δείτε όλες τα μαθήματα) που κυκλοφορεί  από τις ‘Εκδόσεις Πιρόγα’ σε μετάφραση της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΖΑΚΟΠΟΥΛΟΥ,  Eduardo Galeano “Patas arriba” 1998. Oι παρουσίασεις αυτές αντιστοιχούν σε 18 μαθήματα ενταγμένα σε 6 κύκλους.
3ος Κύκλος  -  Σεμινάριο Ηθικής
Σελίδες 153 – 163,  Μάθημα 8ο ,  Α Μέρος :  Πρακτική εξάσκηση: πώς να επιτύχετε στη ζωή και να κερδίσετε φίλους

«Αν δεν κλάψεις, δε θα βυζάξεις κι αν δεν κλέψεις, είσαι χαζός». (Από το ταγκό Cambalache, του Ενρίκε Σάντος Ντισέπολο.)
Το έγκλημα είναι ο καθρέφτης της τάξης. Οι κακοποιοί που βρίθουν στις φυλακές είναι φτωχοί και σχεδόν πάντα δουλεύουν με ελαφριά όπλα και σπιτικές μεθόδους. Αν οι μικροκακοποιοί δεν έφεραν το στίγμα της φτώχειας και του ερασιτεχνισμού, ίσως να επιδείκνυαν κι αυτοί βασιλικές κορόνες, ιπποτικές άμαξες, επισκοπικές μίτρες ή στρατιωτικά γαλόνια και αντί να σφραγίζουν με τα δακτυλικά τους αποτυπώματα την ομολογία τους, ίσως να υπέγραφαν κυβερνητικά διατάγματα.

Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

Νέα αναδιάρθρωση του χρέους: Και ξανά προς το σφαγείο τραβά…(Unfollow, #9, Σεπτέμβρης 2012)

Αναδημοσιεύτηκε από την  Ελεύθερη Λαική Αντιστασιακή Συσπείρωση



Η κατάσταση κι αν δεν έχει τύχει στους περισσότερους είναι οικεία σε όλους: Εντός του δωματίου στο νοσοκομείο κανείς δεν μιλάει για το μοιραίο που είναι θέμα μηνών αν όχι λίγων εβδομάδων. Εκτός του νοσοκομειακού δωματίου, αντίθετα, ο επερχόμενος θάνατος είναι το μοναδικό θέμα συζήτησης, όποτε έρχεται η κουβέντα στον …τυχερό. Κάπως έτσι συμβαίνει και με την ελληνική οικονομία. 
του Λεωνίδα Βατικιώτη 
Στην Ελλάδα, η συζήτηση περιστρέφεται σε αυτούς που θα πλήξουν τα νέα μέτρα ύψους 11,6 δισ. ευρώ κι εντός του κυβερνητικού στρατοπέδου η μόνη διαφωνία αφορά το αν φτάνουν αυτά τα μέτρα ή, για να δείξουμε στους πιστωτές μας πόσο υπάκουοι είμαστε, μην τυχόν και χρειάζεται να ανακοινώσουμε κι άλλες, επιπλέον περικοπές μήπως έτσι μας λυπηθούν κι επιδείξουν λίγο οίκτο απέναντί μας. (Πρέπει να παραδεχτούμε ότι η καλύτερη μοίρα γι’ αυτή τη χώρα θα ήταν αν τα δημόσια ταμεία εμφάνιζαν την πληθωρικότητα και την μοναδική ικανότητα «να ξαναγεννιούνται από τη στάχτη τους» που από γεννήσεως του ελληνικού κράτους είχαν η υποτέλεια κι η εθελοδουλία του πολιτικού προσωπικού…) 
Εκτός Ελλάδας όμως η επικείμενη χρεοκοπία χαρακτηρίζεται από τον Τύπο και τους πολιτικούς ως βέβαιη (με απώτερο ζητούμενο να φτάσει το ελληνικό δημόσιο χρέος στο 100% του ΑΕΠ ώστε να μπορεί με ασφάλεια για τους δανειστές μας να εξυπηρετηθεί στο μέλλον) όπως βέβαιη και θέμα χρόνου χαρακτηρίζαμε κι εμείς τη νέα χρεοκοπία στο Unfollow του Μαρτίου, όταν γράφαμε πως επίκειται νέα αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους. Κι αυτό κόντρα στους πανηγυρικούς της κυβέρνησης που δια στόματος πρωθυπουργού, Λουκά Παπαδήμου τότε, χαρακτήριζε το PSI «στέρεο έδαφος» και καλούσε τον κόσμο να αποδεχθεί τους όρους της αναδιάρθρωσης, ως το αναγκαίο τίμημα για να ξεμπερδέψουμε μια για πάντα από το βραχνά του χρέους. Επίσης, για να μπορέσουμε να παραμείνουμε στο ευρώ…

Η ταφόπλακα της κοινωνίας

spirospero

του Αντώνη Μυλωνάκη

Η αυλαία ενός κακόγουστου κινηματογραφικού θρίλερ που με τρόμο παρακολουθούσε ο ελληνικός λαός δυόμιση χρόνια τώρα έπεσε και, το φινάλε ήταν δυστυχώς σοκαριστικό.

Η φτωχοποίηση του Έλληνα πολίτη οριστικοποιήθηκε με τις χθεσινές αποφάσεις της ελληνικής τριάδας των προθύμων, που κυβερνούν περίπου τρεις μήνες αυτόν εδώ τον ευλογημένο τόπο. Μισθοί, επιδόματα, συντάξεις ,εφάπαξ όλα στο τραπέζι του Προκρούστη των διεθνών τοκογλύφων για να πέσει μια και καλή το τσεκούρι και να απαξιώσει ακόμα περισσότερο την ελληνική κοινωνία.

Ούτε οι παρακλήσεις των γερόντων ,ούτε τα κλάματα των μικρών παιδιών, ούτε ο αφανισμός της μεσαίας τάξης ,αλλά ούτε και η κατάθλιψη συνοδευόμενη από καθημερινές αυτοκτονίες κατόρθωσαν να συγκινήσουν τα παγερά βλέμματα των υποταχτικών της τρόικας που καθοδηγούμενοι από τους παγκόσμιους οικονομικούς τρομοκράτες σφράγισαν τη ταφόπλακα της ελληνικής κοινωνίας.

Μεταχειρίστηκαν όλα τα σύγχρονα όπλα με αιχμή του δόρατος τη προπαγάνδα. Ξόδεψαν αρκετά ,είναι αλήθεια αλλά χαλάλι ,αφού, κατόρθωσαν έναν περήφανο λαό και τον έκαναν υποχείριό τους. Ναι αυτή είναι δυστυχώς η αλήθεια φίλες και φίλοι. Και όσο κι αν φωνάζαμε μερικοί ,είμαστε τελικά τόσο λίγοι, μετρημένοι στα δάκτυλα ,αφού το αποτέλεσμα της προσπάθειας αυτής ήταν μηδενικό.

Κρούγκμαν: Άσκοπη και παράλογη η λιτότητα

real.gr


Υπέρ της κοινής γνώμης σε Ελλάδα και Ισπανία που αντιδρά στα μέτρα λιτότητας τάσσεται με άρθρο του στους New York Times ο Πολ Κρούγκμαν.

Στο άρθρο με τίτλο «η Ευρωπαϊκή τρέλα με τη λιτότητα» ο νομπελίστας οικονομολόγος χαρακτηρίζει άσκοπη και παράλογη την λιτότητα που απαιτούν οι Βρυξέλλες από τις υπερχρεωμένες χώρες της ευρωζώνης.

«Ωραίος ο εφησυχασμός. Μόλις πριν από λίγες ημέρες, η συμβατική σοφία ήταν ότι η Ευρώπη τελικά είχε τα πράγματα υπό έλεγχο. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με την υπόσχεση ότι θα αγοράζει τα ομόλογα των προβληματικών κυβερνήσεων εάν χρειαστεί είχε ηρεμήσει τις αγορές. Το μόνο που έπρεπε να κάνουν όλα αυτά τα έθνη-οφειλέτες ήταν να συμφωνήσουν σε περισσότερη και βαθύτερη λιτότητα-η προϋπόθεση για τα δάνεια της κεντρικής τράπεζας- και όλα θα ήταν καλά» γράφει ο Κρούγκμαν.

«Ωστόσο, οι προμηθευτές αυτής της συμβατικής σοφίας ξέχασαν ότι σε αυτό εμπλέκονται άνθρωποι. Ξαφνικά, η Ισπανία και η Ελλάδα βασανίζονται από απεργίες και μεγάλες διαδηλώσεις. Η κοινή γνώμη σε αυτές τις χώρες στην πραγματικότητα λέει ότι έχει φτάσει στα όρια της: Με την ανεργία στα επίπεδα της Μεγάλης Ύφεσης και με την πάλαι ποτέ μεσαία τάξη των εργαζομένων να υποβαθμίζεται σε σημείο να αναζητεί τροφή στα σκουπίδια η λιτότητα έχει παρά γίνει. Και αυτό σημαίνει ότι ίσως δεν υπάρχει καμία συμφωνία τελικά» σημειώνει ο νομπελίστας οικονομολόγος και συνεχίζει: «Πολλοί σχολιασμοί δείχνουν ότι οι πολίτες της Ισπανίας και η Ελλάδα καθυστερούν απλώς το αναπόφευκτο, διαμαρτυρόμενοι εναντίον θυσιών που πρέπει να γίνουν στην πραγματικότητα. Αλλά η αλήθεια είναι ότι οι διαδηλωτές έχουν δίκιο. Η περισσότερη λιτότητα δεν εξυπηρετεί κανένα χρήσιμο σκοπό: οι πραγματικά παράλογοι παίκτες εδώ είναι οι δήθεν σοβαροί πολιτικοί και αξιωματούχοι που απαιτούν ακόμη μεγαλύτερο πόνο».

Βελούδινο Διαζύγιο εντός της Ευρωζώνης;

protagon.gr


του Γιάννη Βαρουφάκη

Άλλη μια φορά, οι ηγέτες της Ευρωζώνης  κατήργησαν στην πράξη τα όποια οφέλη υποσχέθηκε μια πρότερη απόφασή τους σε επίπεδο Συνόδου Κορυφής.

Θυμάστε τον περασμένο Ιούνιο πως οι πρωθυπουργοί της Ιταλίας και της Ισπανίας, επικουρούμενοι από τον νεο-εκλεγέντα, τότε, γάλλο Πρόεδρο, έδωσαν τον ευγενή αγώνα για να γίνει αποδεκτή η αρχή της αποσύνδεσης της κρίσης δημόσιου χρέους από την τραπεζική κρίση; Σε πείσμα της γερμανικής κυβέρνησης, η οποία φάνηκε να υποχωρεί, οι κκ. Monti, Rajoy και Hollande «πέρασαν» την απλή ιδέα της άμεσης επανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών από το EFSF-ESM, χωρίς την καταγραφή αυτών των κεφαλαίων στο δημόσιο χρέος των χωρών όπου εδράζουν οι εν λόγω τράπεζες. Βέβαια, για να συμβεί αυτό, έπρεπε (όπως είναι θεμιτό) η επιτήρηση των τραπεζών να φύγει από τους εθνικούς θεσμούς και να μεταφερθεί στο «κέντρο», π.χ. στην ΕΚΤ, στην EBA (European Banking Authority) και στο ίδιο το EFSF-ESM.

Τους μήνες που ακολούθησαν την σημαντική αυτή απόφαση, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκπόνησε μελέτη του πως μπορεί να μπει μπρος η ευρωπαϊκή επιτήρηση από το 2013 ώστε να ξεκινήσει, όσο ταχύτερα γίνεται, η εφαρμογή της απόφασης του Ιουνίου. Όμως, από τον Αύγουστο, η γερμανική κυβέρνηση εξέπεμψε (με άρθρο του Υπουργού Οικονομικών της στους Financial Times) το πρώτο κεκαλυμμένο μήνυμα, προς όποιον ήθελε να ακούσει, ότι ετοιμαζόταν για την ρεβάνς – ότι, με απλά λόγια, θα έβρισκε τρόπο να καταργήσει στην πράξη την απόφαση της Συνόδου του Ιουνίου, την οποία η κα Μέρκελ είχε αναγκαστεί να αποδεχθεί μετά την δημιουργία του μετώπου Monti-Rajoy-Hollande.

«Πακέτο» με συντελεστή φόρου στο 35%

Από το euro2day


της Ελενας Λάσκαρη


Φορο-σοκ επιφυλάσσει στους ελεύθερους επαγγελματίες το υπουργείο Οικονομικών ανεβάζοντας στο 35% τον ενιαίο εταιρικό συντελεστή με τον οποίο θα φορολογούνται τα κέρδη τους από το πρώτο ευρώ, μετά την παράλληλη κατάργηση του αφορολογήτου.

Σε αντιδιαστολή με τις σημαντικές επιβαρύνσεις για τους ελεύθερους επαγγελματίες, το υπουργείο Οικονομικών σχεδιάζει ελαφρύνσεις για τα χαμηλά και μεσαία εισοδηματικά κλιμάκια μισθωτών και συνταξιούχων με τη διαχωριστική γραμμή να μπαίνει στην περιοχή των 20.000 ευρώ, με μείωση του ανώτατου φορολογικού συντελεστή από το 45% στο 35% , αλλαγές στα κλιμάκια και διατήρηση του αφορολογήτου, τουλάχιστον προς το παρόν, στα επίπεδα των 5.000 ευρώ. Η πρόταση για επιβολή ενιαίου φόρου εταιρικών κερδών στο 35% παρουσιάστηκε σύμφωνα με πληροφορίες κατά τη χθεσινή συνάντηση του υπουργού Οικονομικών Γ. Στουρνάρα με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Ευ. Βενιζέλο και τον υπεύθυνο οικονομικών της ΔΗΜΑΡ Δ. Χατζησωκράτη και αποτελεί κεντρικό σημείο της φορολογικής μεταρρύθμισης η οποία θα αποφέρει συνολικά έσοδα 2 δισ. ευρώ, «χωρίς να σημαίνει ότι στο σύνολό τους θα είναι φορομπηχτικά μέτρα» όπως λέει χαρακτηριστικά στέλεχος που μετέχει στις διαπραγματεύσεις.

«Ρήτρα απόκλισης» από την πραγματικότητα...

Το Ποντίκι


Του Δημήτρη Μυ

Προφανώς τα μάθατε, η κυβέρνηση των... τριών συμφώνησε μετά του εαυτού της για το πόσα ακόμη θα βουτήξουν από μισθωτούς και συνταξιούχους προκειμένου να διαβιβαστούν ακαριαία στους εντιμότοτους εταίρους τοκογλύφους και πιστωτές. Για την ακρίβεια, οι τρεις συμφώνησαν στην μόνιμη και με κάθε ευκαιρία αφαίμαξη των μισθωτών και των συνταξιούχων, των οποίων το ήδη πενιχρό εισόδημα τοποθετείται δια βίου στο σεντούκι των τοκογλύφων. Όποτε δε βγαίνουν τα νούμερα θα αδειάζουν οι τσέπες (μας).

Με απλά λόγια, αυτοί οι τρεις κέρδισαν ότι κέρδισαν στις εκλογές με σύνθημα την επαναδιαπραγμάτευση και την υπόσχεση «κανένα νέο μέτρο σε βάρος μισθωτών και συνταξιούχων». Και έκτοτε κυβερνούν από κοινού και διαβουλεύονται μεταξύ τους για τα μάτια του κόσμου , προφανώς γιατί εκτιμούν ότι μπορούν να πουλάνε το παραμύθι επ άπειρον. Προφανώς, και για την ώρα τουλάχιστον, μπορούν βάσιμα να υποστηρίξουν ότι ο κόσμος «μασάει» την παραμύθα...

Η Ελλάδα ως νέο El Dorado

του Κώστα Μελά

Την πρόβλεψη ότι η  Ελλάδα μπορεί να γίνει «El Dorado» για τους επενδυτές κάνει σε συνέντευξή του στους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς ο επικεφαλής του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου. 

 Προτού προχωρήσω στο βασικό μέρος της ανάλυσής μου μια παρατήρηση θα έλεγα συμβολικού χαρακτήρα. Ας δούμε τι ορίζεται σαν  El Indio Dorado  

Πρώτον πρόκειται για έναν θρυλούμενο   τόπο , άρα ανύπαρκτο  τουλάχιστον μέχρι σήμερα , (παρότι ακόμα και σήμερα συνεχίζονται οι προσπάθειες για την ανακάλυψη της πόλης ) στον οποίο υποτίθεται ότι ευρίσκονται  τεράστιες ποσότητες χρυσού και πολύτιμων λίθων και αρχαίες  εσωτερικές γνώσεις οι οποίες εξηγούν σχεδόν τα πάντα.  Ουσιαστικά υπονοείται ένας επίγειος παράδεισος όπου όλοι οι άνθρωποι ζουν εν ειρήνη και χωρίς την ανάγκη υλικών αγαθών.

Δεύτερον όλοι όσοι θεώρησαν ότι ανακάλυψαν περιοχές που τις ταύτισαν με  το μυθικό   ElIndio Dorado,   ήταν κατακτητές ,τυχοδιώκτες , άρπαγες, κλέφτες , απατεώνες του κοινού ποινικού δικαίου που το μόνο που κατάφεραν ήταν να καταστρέψουν όλες αυτές τις περιοχές δεδομένου ότι το μόνο που τους  ενδιέφερε ήταν να αρπάξουν τον πλούτο και να τον μεταφέρουν στις πατρίδες τους. Επομένως η ρήση του προέδρου τι πραγματικά θέλει να πει; Οι απαντήσεις δικές  σας. 

Επίσης ο επικεφαλής του ΤΑΙΠΕΔ  δήλωσε   ότι οι εισπράξεις  από τις ιδιωτικοποιήσεις έως το τέλος του 2015, θα ανέλθουν σε 19 δισεκατομμυρίων ευρώ   όπως έχει συμφωνηθεί με τους διεθνείς πιστωτές. Οι πωλήσεις αυτές θα εγκαινιάσουν μια σειρά συμφωνιών γύρω από υποδομές που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν χιλιάδες θέσεις εργασίας ώστε να προωθηθεί η οικονομική ανάκαμψη.

Γερμανική GIGA-BANK θα απορροφήσει όλες τις ευρωπαϊκές τράπεζες

Αναδημοσιεύτηκε από την 

Tου Λεωνίδα Βατικιώτη


Επίκαιρα, 20-26/9/2012

Η αλήθεια για την Τραπεζική Ένωση και το μέλλον του ευρώ


Μπορεί οι εκκλήσεις για να μπει μπροστά η «Ευρώπη της αλληλεγγύης» να πέφτουν στο κενό και να στοιβάζονται στα αζήτητα της πολιτικής μαζί με άλλες μεγαλεπήβολες ιδέες για την «Ευρώπη των λαών, της συνεργασίας» κ.λπ., αλλά σχέδια και διεργασίες με στόχο την προώθηση της ενοποίησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν λείπουν. Το αντίθετο. Μάρτυρας, η πρόταση που κατέθεσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις 12 Σεπτέμβρη για την τραπεζική ένωση, ένα σχέδιο που για πρώτη φορά αποφασίστηκε επίσημα στη σύνοδο κορυφής της ΕΕ στις 28 και 29 Ιουνίου, όταν η νίκη της Εθνικής Ιταλίας επί της Γερμανίας στο ποδόσφαιρο θεωρήθηκε από πολλούς και πολιτική νίκη του ευρωπαϊκού Νότου επί του Βορρά. Φρούδες ελπίδες…
Το σχέδιο για την τραπεζική ένωση έρχεται να αποτρέψει μια εξέλιξη, να εξουδετερώσει έναν κίνδυνο, να θωρακίσει ένα σχέδιο και να υλοποιήσει μια οικονομική πολιτική που είναι κατά πολλούς τρόπους επιζήμια για τους λαούς της Ευρώπης.

Iδού το δίλημμα: Χρεοκοπία ή πληθωρισμός

Σοφοκλέους 10


Τα δοκίμασαν όλα. Και δεν τους βγαίνει. Περιορισμός δαπανών, δημοσιονομική πειθαρχία, διαχείριση του δημοσίου χρέους, ταμεία σταθερότητας και στήριξης, ανταλλαγές ομολόγων. Ο κατάλογος είναι μακρύς. Και το αποτέλεσμα αποκαρδιωτικό. Μια ασήμαντη, για τα ευρωπαϊκά και παγκόσμια μεγέθη, οικονομία όπως η ελληνική δείχνει ότι τα μοντέλα της ορθόδοξης μακροοικονομικής διαχείρισης και διάσωσης δεν λειτουργούν, δεν πείθουν τις αγορές, βρίσκονται διαρκώς ένα βήμα πίσω από τις εξελίξεις. Το τελευταίο ταμπού και ίσως η μοναδική πραγματική λύση διάσωσης για την ευρωπαϊκή, αλλά και την αμερικανική, οικονομία είναι το μοναδικό το οποίο δεν προεξοφλούν οι αγορές: η επιστροφή του πληθωρισμού. Ο οποίος έσωσε την παγκόσμια οικονομία μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Γίγαντες με πόδια νάνου…

Δύο χρόνια μόλις έφτασαν για να αποκαλυφθεί η πραγματική αδυναμία των ανεπτυγμένων χωρών. Μπορεί η σημερινή κρίση να ξεκίνησε από τη χώρα μας και να οξύνθηκε, για μας τουλάχιστον από τις δικές μας αμαρτίες της δημιουργικής λογιστικής και της κρατικοδίαιτης σπατάλης, όμως αυτό το οποίο συμβαίνει αυτές τις ημέρες είναι ενδεικτικό μιας γενικότερης νοσηρής κατάστασης όσον αφορά τα δημόσια οικονομικά σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες.

Κόντρα ΔΝΤ – ΕΕ για τo χρέος της Ελλάδας

Αναδημοσιεύτηκε από την 

Σε διαμάχη με φόντο την Ελλάδα βρίσκονται ΔΝΤ και ΕΕ,όπως προκύπτει από χθεσινό δημοσίευμα του πρακτορείου Reuters, καθώς το Ταμείο ζητά από τις ευρωπαϊκές χώρες διαγραφή μέρους του ελληνικού χρέους που κατέχουν. Βασικό σημείο αντιπαράθεσης αποτελεί το ότι το Ταμείο  ασκεί πιέσεις για μια αναρδιάθρωση του ελληνικού χρέους με τη συμμετοχή αυτή τη φορά και του επίσημου τομέα (OSI), δηλαδή των ευρωπαϊκών εταίρων.
Την ίδια στιγμή, οι ευρωπαίοι ηγέτες αντιδρούν και δυσανασχετούν με μια ενδεχόμενη ζημιά από τα ελληνικά ομόλογα και δάνεια που βρίσκονται στην κατοχή τους, προτιμώντας να δοθεί πίστωση χρόνου για την επιτευξη των στόχων του ελληνικού προγράμματος, μιας και η πίεση από την εκλογική τους βάση γίνεται όλο και πιο έντονη εξαιτίας των μέτρων στήριξης προς άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπως η Ισπανία και η Ιταλία. 
Διαβάστε παρακάτω το σχετικό δημοσίευμα. 
Photo by REUTERS: Michael Sohn/Pool
(Reuters) – Greece’s international lenders are at loggerheads over how to solve Athens’ debt crisis, threatening more trouble for the euro as the IMF demands European governments write off some of the Greek debt they hold.

Ευρώ: μια επιλογή χωρίς επιστροφή

Σοφοκλέους 10


Αeurozone-3-thumb-largeν και ιστορικά ανακριβές, ένα από τα καλύτερα παραδείγματα στρατηγικής δέσμευσης παρέχεται από το μύθο του Hernán Cortés, σύμφωνα με τον οποίο, στην προσπάθειά του να κατακτήσει το Μεξικό, αποφάσισε να κάψει τα πλοία που είχε φέρει την εκστρατεία του από την Ισπανία. Στην αρχή, αυτό μπορεί να φαίνεται σαν μια τρελή κίνηση: γιατί να καταστρέφουμε σκόπιμα τη μόνη δυνατή διέξοδο σε περίπτωση ήττας; Ο Cortés το έκανε δήθεν για να παρακινήσει τα στρατεύματά του. Με καμία οδό διαφυγής, οι στρατιώτες είχαν υψηλό κίνητρο για να κερδίσουν. Ο Μέγας Αλέξανδρος λέγεται ότι έκανε κάτι παρόμοιο στη κατάκτηση της Περσίας.

Για να καταλήξει στο επιθυμητό αποτέλεσμα, μια στρατηγική δέσμευση θα πρέπει να είναι αξιόπιστη - δηλαδή, να μην μπορεί να αντιστραφεί γρήγορα. Με αυτή την έννοια, η στρατηγική Cortés ήταν τέλεια: σε περίπτωση ήττας, οι Ισπανοί δεν θα είχαν χρόνο για να ξαναχτίσουν τα καμένα πλοία. Για να λειτουργήσει σωστά, μια στρατηγική δέσμευση θα πρέπει επίσης να είναι δαπανηρή σε περίπτωση αποτυχίας: αν ο Cortés είχε χάσει, κανείς Ισπανός στρατιώτης δε θα διέφευγε ζωντανός. Είναι ακριβώς αυτό το κόστος που βοήθησε να παρακινήσει τους στρατιώτες του.

Το πρόβλημα είναι ότι είμαστε υποχρεωμένοι να ακούμε μόνο για τα επιτυχημένα ιστορικά παραδείγματα μιας τέτοιας στρατηγικής. Αν η στρατηγική του  Cortés είχε αποτύχει, θα είχε μείνει στην ιστορία  ως ένας αλαζόνας ανόητος ο οποίος σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να νικήσει μια μεγάλη αυτοκρατορία.

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

Η υποχώρηση της πολιτικής δραστηριότητας και η αποτυχία της Παιδείας να διαμορφώσει ενεργούς πολίτες στην σύγχρονη κοινωνία σύμφωνα με τον Κορνήλιο Καστοριάδη

Θέματα Ελληνικής Ιστορίας


Οι πολιτικοί είναι ανίσχυροι. Αυτό είναι βέβαιο. Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να « πηγαίνουν με το ρεύμα », δηλαδή να εφαρμόζουν μια υπερ - φιλελεύθερη πολιτική, η οποία είναι της μόδας. Κατά τη γνώμη μου, δεν πρόκειται για πολιτικούς αλλά για μικροπολιτικούς που επιδίδονται σε ψηφοθηρία με οποιοδήποτε μέσον, με το marketing, κλπ. Ουσιαστικά, αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν κανένα πρόγραμμα. Στόχος τους είναι : είτε η παραμονή τους στην εξουσία, είτε η επιστροφή τους σ ' αυτήν. Και για να τον πετύχουν, είναι ικανοί για όλα. Ο Μπιλ Κλίντον, για παράδειγμα, στήριξε την προεκλογική του εκστρατεία αποκλειστικά και μόνον στις μετρήσεις · το επιτελείο του, σε κάθε περίπτωση, θεωρούσε ότι η επικρατούσα γνώμη μιας μέτρησης ταυτίζεται με την κοινή γνώμη...Οπωσδήποτε, υπάρχει ενδογενής σχέση ανάμεσα στη μηδαμινή πολιτική αυτού του είδους - ουσιαστικά, πρόκειται για το μη γίγνεσθαι της πολιτικής - και στην ασημαντότητα που χαρακτηρίζει τους άλλους τομείς  (την ασημαντότητα στις τέχνες, στη φιλοσοφία, στη λογοτεχνία). Είναι το πνεύμα του καιρού μας. Όλα συνεργούν προς αυτήν την κατεύθυνση, προς τα ίδια αποτελέσματα. Όλα οδηγούν στην ασημαντότητα.