Ένα αναπάντητο ερώτημα πλανάται πάνω από την ευρωζώνη

του Κώστα Μελά 

Τι είναι αυτός ο ήχος , ψηλά στον ουρανό

Ψιθύρισμα μητρικού θρήνου

Ποιες είναι αυτές οι ματωμένες ορδές που κατακλύζουν

Τις απέραντες πεδιάδες μας , σκοντάφτοντας στη ραγισμένη γη

Κυκλωμένες από τον ίσιο ορίζοντα μονάχα;

Ποια είναι η πόλη πέρα από τα βουνά

Ρωγμές και αλλαγές σχημάτων και εκρήξεις στο μενεξεδένιο αέρα

Πύργοι που πέφτουν

Ιερουσαλήμ, Αθήνα, Αλεξάνδρεια

Βιένη, Λονδίνο

Ονειρικές

                        Η ΕΡΗΜΗ ΧΩΡΑ, V

Ένα αναπάντητο ερώτημα πλανάται πάνω από την ευρωζώνη : τι πραγματικά και συγκεκριμένα θέλει η γερμανική κυβέρνηση να κάνει με το ενιαίο νόμισμα;  Εάν θέλει να το σώσει τότε ότι έχει πράξει μέχρι σήμερα είναι παντελώς λανθασμένο. Εάν θέλει να το διαλύσει και παίζει προς αυτή την κατεύθυνση καταναλώνει πολύ χρόνο. Είναι τουλάχιστον οικονομικά  αναποτελεσματικό, για να μην χρησιμοποιήσω βαρύτερη έκφραση , πολιτικοί παράγοντες που κατέχουν υψηλά κυβερνητικά πόστα να προβαίνουν σε αλλεπάλληλες δηλώσεις πλήρως αντιφατικές μεταξύ τους σχετικά με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν χώρες του ευρώ  αλλά και  τις προσπάθειες που καταβάλουν για την υπέρβαση της κρίσης. Χαρακτηριστικές οι συνεχείς δηλώσεις του αντικαγκελάριου και του υπουργού των οικονομικών της Γερμανίας. Ας τους πει κάποιος να σιωπήσουν για ένα μεγάλο διάστημα. Είναι απολύτως βέβαιον ότι αν το πράξουν τα πράγματα δεν θα εξελιχθούν χειρότερα. Το ίδιο και  στην Υπουργό Οικονομικών της Αυστρίας. Όμως το γιατί δεν σιωπούν και γιατί δεν μπορούν να σιωπήσουν δείχνει με  απόλυτη σαφήνεια την πολιτική πραγματικότητα της ΕΕ την οποία θα πρέπει επιτέλους να αντιληφθούμε και να παραμερίσουμε ονειρικές και ουτοπικές αντιλήψεις για την πολιτική κατάσταση στην ευρωζώνη και όχι μόνο σε αυτήν.

Στο ίδιο μήκος κύματος βαδίζει και η «ανεξάρτητη» ΕΚΤ : κανένας δεν γνωρίζει πως σκέπτεται να προχωρήσει . Ο  Draghi δηλώνει στην Le Monde ότι το ευρώ είναι μη αναστρέψιμο  και ότι η ΕΚΤ δεν έχει κανένα ταμπού ως προς την άσκηση της νομισματικής πολιτικής . Την επομένη αποφασίζει η ΕΚΤ να μην δέχεται ως εγγυήσεις τα ελληνικά ομόλογα , επιτρέποντας να αρχίσουν πάλι οι μακάβριοι χοροί γύρω από την έξοδο της χώρας από το ευρώ. Επίσης δηλώνει ότι η Ευρωζώνη  δεν βρίσκεται σε ύφεση . Αδιαφορεί επομένως για την κατάσταση της Ιταλίας, Ισπανίας, Πορτογαλίας, Ελλάδας, Κύπρου και ταυτίζεται πλήρως με τις απόψεις της Μέρκελ.

 Παράλληλα ο Jörg Asmussen, ο σοσιαλδημοκράτης διοικητής της Budensbank δήλωνε στο Stern , ότι δεν μπορούμε να μην λάβουμε υπόψη μας τις τρομακτικές θυσίες που έχουν κάνει οι έλληνες , μια ύφεση 5,0% θα ήταν τρομακτική για οποιαδήποτε χώρα. Θα πρέπει να ενημερώσουμε τον κ. Jörg Asmussen ότι το 2012 η ύφεση θα πλησιάσει το 8,0% του ΑΕΠ  και συνολικά τα πέντε τελευταία έτη θα υπερβεί το 20,0% του ΑΕΠ.

Από την ημέρα που εκδηλώθηκε η Κρίση χρέους στην ευρωζώνη έχουν συγκληθεί 19 Σύνοδοι Κορυφής . Σε τι έχουν χρησιμεύσει; Φαίνεται ότι οι ευρωπαίοι ηγέτες τρέχουν ενάντια στον χρόνο. Ίσως όμως ουσιαστικά να τον αγνοούν. Ίσως να τον αρνούνται . Αρνούνται τα ίδια τα γεγονότα.  Όμως δεν κάνουν το ίδιο οι χρηματοπιστωτικές αγορές . Αυτές δημιουργούν χάος , με την έννοια του ότι κάνουν τη δουλειά που τους έχει ανατεθεί από το παγκόσμιο πολιτικό σύστημα , παράλληλα με το χάος που υπάρχει στα κεφάλια του πολιτικού συστήματος και ειδικά του ευρωπαϊκού.

Ο χρόνος για τους ευρωπαίους ηγέτες έχει βαλσαμωθεί. Εν τω μεταξύ η Ιστορία προχωράει ή μάλλον κατρακυλάει με ορμή. Η Ελλάδα βγαίνει ή όχι από το ευρώ; Θα το μάθουμε το Σεπτέμβρη μετά την έκθεση της Τρόικας .  Σε συνέντευξή του στην Sueddeutsche Zeitung, ο κ. Φραντς, επικεφαλής των «σοφών» της γερμανικής οικονομίας  εκφράζει δυσφορία για τα σενάρια περί επικείμενης ελληνικής χρεοκοπίας .«Πρέπει πρώτα να περιμένουμε τι θα πει η τρόικα και να δούμε τι θα κάνουν οι Έλληνες, οι οποίοι έχουν πλέον μια λειτουργική κυβέρνηση», σημειώνει και κάνει λόγο για υπερβολικές, «αν όχι μη ρεαλιστικά αισιόδοξες» προβλέψεις από το ΔΝΤ για την οικονομική εξέλιξη της Ελλάδας.Ο επικεφαλής των «σοφών» της γερμανικής οικονομίας θεωρεί διαχειρίσιμη μια ενδεχόμενη έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη, διατυπώνει ωστόσο την ανησυχία του για τον κίνδυνο η υπόθεση εξόδου να καταλήξει να αφορά την Ισπανία και την Ιταλία.«Το αποφασιστικό ρίσκο είναι για μένα ο κίνδυνος μετάδοσης σε άλλα κράτη. Στις αγορές θα αρχίσει, κατά πάσα πιθανότητα, η φημολογία σχετικά με το ποια θα είναι η επόμενη υποψήφια για αποχώρηση χώρα και τότε θα εισέλθουμε σε μια δίνη επικίνδυνη για την Ευρωζώνη», δηλώνει. Περισσότερο φαίνεται σαν να θέλουν να επιβάλλουν τιμωρία στην Ελλάδα για να παραδειγματισθούν οι υπόλοιποι. Φαίνεται ότι τους ενδιαφέρει περισσότερο η κυριαρχία και η επιβολή  παρά η σωστή καθοδήγηση και η δημιουργία.

 Θα ιδρυθεί το ESM ; Θα το μάθουμε επίσης το Σεπτέμβρη μετά την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Καρλσρούης .  Μέχρι τότε οι Νότια Ευρώπη θα περιμένει ανήμπορη να κάνει το οτιδήποτε . Μόνο να δέχεται απανωτά χαστούκια από τις χρηματοπιστωτικές αγορές και ειρωνικά σχόλια από τους γερμανούς ιθύνοντες. Ακόμη και ολόκληρο το δίκαιο να είχαν με το μέρος τους η αντιμετώπιση για λόγους οικονομικής αποτελεσματικότητας έπρεπε να ήταν διαφορετικός.

 Φαίνεται ότι η τιμωρητική διάθεση του καλβινιστικού   πνεύματος υπερνικά και καταβάλλει οποιαδήποτε αγγλοσαξονική ωφελιμιστική πραγματιστική  προσέγγιση.  Φαίνεται το διάβασμα της ιστορίας της  Βαϊμάρης, για τους Γερμανούς ,  έχει μείνει στο 1923 και στον υπερπληθωρισμό που δημιούργησε κυρίως η απαίτηση των συμμάχων να αποπληρώσουν τεράστιες   πολεμικές αποζημιώσεις και σε σύντομο μάλιστα χρονικό διάστημα , (μήπως  κάνουν το ίδιο σήμερα οι Γερμανοί;) και όχι στο 1933 όπου η δημοκρατία παραδόθηκε στο ναζισμό.  Όμως δεν διαβάζουν μονομερώς την πολιτική ιστορία , αγνοούν παντελώς και τα διδάγματα της οικονομικής ιστορίας αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας της ανθρωπότητας.  Ο κ. Φραντς, επίσης, τάσσεται κατά μιας ενδεχόμενης παρέμβασης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, καθώς, όπως λέει, «είναι θανάσιμο αμάρτημα μια κεντρική τράπεζα να χρηματοδοτεί το δημόσιο χρέος».

Ειλικρινά λυπάμαι με όλες αυτές τις αντιλήψεις που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στη διάλυση του ευρώ. Θα μπορούσα να παραπέμψω τον κ.  Φραντς στο τι και στο πως  έπραξε η FED και πως συνεχίζει να πράττει ακόμη και σήμερα επιχειρώντας να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση. Αλλά είμαι σίγουρος ότι δεν θα αντιληφθεί τίποτε. Μωραίνει Κύριος ον  βούλεται απολέσαι.

Συγχρόνως  η επί εικοσαετία συνεχής παρεμβολή του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Καρλσρούης στα τεκταινόμενα της  ΕΕ δεν αφορούν σε δευτερεύουσας σημασίας διλήμματα . Το Συνταγματικό Δικαστήριο επί της ουσίας προστατεύει τα αναπαλλοτρίωτα δικαιώματα  του γερμανικού λαού ο οποίος είναι ο μόνος κυρίαρχος στην Γερμανία. Όμως συγχρόνως όλα αυτά τα ζητήματα αφορούν εξίσου και τους υπόλοιπους λαούς που συμμετέχουν στην ΕΕ. Πως συμβιβάζονται όλα αυτά; Το εθνικό συμφέρον του γερμανικού λαού έχει ταχθεί να υπηρετεί το Συνταγματικό Δικαστήριο της Καρλσρούης και σωστά πράττει. Εμείς οι άλλοι τι κάνουμε; Πως εξασφαλίζουμε τα δικαιώματα των λαών μας που επίσης είναι αναπαλλοτρίωτα; Το πρόβλημα που ανακύπτει είναι τεράστιο. Μόνο το Συνταγματικό Δικαστήριο της Καρλσρούης μελετά τα ζητήματα , μάλιστα μπορούμε να πούμε και σε μια προέκταση να προετοιμάσει ένα θεσμικό status για το μελλοντικό ομοσπονδιακό κράτος , αν το επιθυμεί βεβαίως η Γερμανία.  Οι υπόλοιποι ευρωπαίοι, κράτη, κόμματα, θεσμικά όργανα κτλ σιωπούν στην απραξία τους. Φυσικά το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν έχει καμιά αρμοδιότητα δεδομένου ότι η δημιουργία του ESM  αποτελεί διεθνή συνθήκη και δεν διέπεται από το ευρωπαϊκό δίκαιο.

 Αν όμως η Γερμανία σκέφτεται «εθνικά» πως επικαλείται τη βούλησή της για «πολιτική ενοποίηση;» Τι σημαίνουν όλα τα παραπάνω παρά ένα τεράστιο αδιέξοδο.  Η έξοδος – αποπομπή  της Ελλάδος από το ευρώ δεν θα δημιουργήσει μια γερμανική ΕΕ. Θα δημιουργήσει μια μη –ΕΕ. Εν τω μεταξύ ήδη έχουν αρχίσει να εμφανίζονται όλο και περισσότερα σημάδια εθνικισμού, ρατσισμού, και εχθρότητας. Μια έρημη χώρα αρχίζει να ξεπροβάλλει και πάλι. Όταν θα έχει ολοκληρωθεί η ερημιά και η απόγνωση όλοι θα αναρωτιόμαστε πως αυτό συνέβη. Θα γράφονται  πάλι βιβλία επεξηγώντας τις αιτίες αλλά κανένας από τους συγγραφείς  δεν θα έχει κατανοήσει το τι είχε συμβεί στα αλήθεια.

Πηγή