Το Ποντίκι
Η επόμενη μέρα θα βρει τον ΣΥΡΙΖΑ είτε στη θέση του πρώτου κόμματος με το βάρος της ευθύνης να σχηματίσει κυβέρνηση, αυτοδύναμη ή συνεργασίας, είτε στη θέση του δεύτερου κόμματος και της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος κατ’ επανάληψη έχει ζητήσει ισχυρή λαϊκή εντολή, έστειλε μήνυμα για αυτοδυναμία τις τελευταίες ημέρες, το οποίο ενίσχυσε κατά τη διάρκεια της διακαναλικής συνέντευξης Τύπου στο Ζάππειο λέγοντας ότι ο τόπος στις 18 του μήνα πρέπει να έχει κυβέρνηση. «Και μάλιστα», συμπλήρωσε με έμφαση, «στις 18, όχι στις 19, όχι στις 20, όχι στις 21. Να μη ζήσουμε πάλι αυτή τη διαδικασία των διερευνητικών εντολών», υπό το σκεπτικό ότι πρέπει να αξιοποιηθεί ο χρόνος που θα έχει η νέα κυβέρνηση για να προετοιμαστεί για τη Σύνοδο Κορυφής στις 28 του μήνα.
Ανεξαρτήτως από το αν η αυτοδυναμία θεωρείται εφικτή ή όχι, το επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ στοχεύει στο υψηλότερο δυνατό αποτέλεσμα, που θα του επιτρέψει να επιβάλει τους όρους του στο εσωτερικό ή να είναι αυτός που θα κάνει τους λιγότερους δυνατούς συμβιβασμούς έναντι των πιθανών εταίρων του σε ένα σχήμα κυβερνητικής συνεργασίας.
Χαρακτηριστική είναι ως προς αυτό και η αναφορά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικεί τη μεγαλύτερη δυνατή ενίσχυση των ποσοστών του, καθώς «όσο πιο δυνατός είναι την Κυριακή το βράδυ ο ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή και στον λαό, τόσο αυτοδύναμος θα είναι ο λαός την επόμενη μέρα».
Επεκτείνοντας τη σκέψη του ως προς τη σημασία και την κρισιμότητα της ισχυροποίησής του, ο Τσίπρας υπογράμμισε ότι «αυτή τη δύναμη θα την αξιοποιήσουμε για να διαπραγματευτούμε με πιστωτές, με εταίρους, για να συγκρουστούμε με μεγάλα συμφέροντα, μέσα και έξω από τη χώρα».
Προσβλέπει στη ΔΗΜΑΡ
Τα παραπάνω εν μέρει αποκωδικοποιούν τις πιθανές επιλογές του την επόμενη ημέρα ανάλογα με το αποτέλεσμα. Ας δούμε, όμως, αναλυτικά ποιες μπορεί να είναι αυτές:
Εφόσον λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρώτο κόμμα, στην πολύ αισιόδοξη περίπτωση που είναι και αυτοδύναμος, τα πράγματα είναι σαφή, αν και, ακόμη και τότε, ο Τσίπρας διαβεβαιώνει ότι θα επιδιωχθούν συνεργασίες με τα κόμματα της Αριστεράς. Σε αυτά θα στραφεί ο Τσίπρας στην περίπτωση που είναι πρώτο κόμμα χωρίς αυτοδυναμία.
Δεδομένου ότι το ΚΚΕ έχει σαφώς κι επανειλημμένως τοποθετηθεί αρνητικά και έχει λάβει ήδη θέση αντιπολίτευσης, αρνούμενο να αποδεχτεί την άποψη του ΣΥΡΙΖΑ περί της ιστορικής του ευθύνης να συμμετάσχει σε μια κυβέρνηση της Αριστεράς, το βάρος μετατοπίζεται στη ΔΗΜΑΡ, στην οποία άλλωστε προσβλέπει εμφανώς ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η ΔΗΜΑΡ δεν έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, την ίδια ώρα όμως δεν έχει αποκλείσει άλλα ενδεχόμενα, όπως η συνεργασία με τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, σε ένα πλαίσιο οικουμενικής ή χωρίς αυτό. Περαιτέρω ο ΣΥΡΙΖΑ προβληματίζεται από μια τάση της ΔΗΜΑΡ που λειτουργεί ως φορέας συστημικών πιέσεων προς την πλευρά του.
Είναι ενδεικτικές τόσο οι κινήσεις της στη διάρκεια των διερευνητικών εντολών μετά την 6η Μαΐου όσο και οι σημερινές εκκλήσεις και προτροπές να εγκαταλείψει ο ΣΥΡΙΖΑ τη θέση για ακύρωση του μνημονίου και κατ’ επέκταση για «μονομερείς ενέργειες», κάτι το οποίο θέτει ως όρο συνεργασίας. Οι επιτελείς του ΣΥΡΙΖΑ εκτιμούν ότι η τάση αυτή μπορεί να ελαχιστοποιηθεί όσο πιο ισχυρός είναι ο ίδιος στην κάλπη.
Η εκτίμηση του Τσίπρα και των ανθρώπων του είναι ότι ο κόσμος που παρακολουθεί τη ΔΗΜΑΡ προτιμά μια κυβερνητική συνεργασία μεταξύ των δύο. Όμως, το επιτελείο της Κουμουνδούρου κάνει την εκτίμηση ότι η ηγεσία της ΔΗΜΑΡ «παλαντζάρει» και σε αυτή τη βάση έχει καλέσει τον πρόεδρο της Δημοκρατικής Αριστεράς να τοποθετηθεί προεκλογικά «με ποιους θα πάει και ποιους θ’ αφήσει».
Από το Ηράκλειο της Κρήτης ο Τσίπρας στην αρχή της εβδομάδας απηύθυνε προς τον πρώην «σύντροφο», τον «φίλο Φώτη», όπως τον αποκάλεσε, το ερώτημα: «Θα συμμετάσχει ή θα στηρίξει ψευδοοικουμενική συγκυβέρνηση Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ για την εφαρμογή του μνημονίου;» ή «θα συμμετάσχει ή, έστω, απλώς θα στηρίξει αντιμνημονιακή κυβέρνηση της Αριστεράς με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ;».
Μάλιστα στελέχη τονίζουν με νόημα ότι η διαχωριστική γραμμή «μνημόνιο - αντιμνημόνιο», που επιμένει να βάζει ο ΣΥΡΙΖΑ, έχει τη σημασία της ακριβώς ως προς τις κινήσεις που θα γίνουν την επόμενη μέρα.
Κι αν δεν τους φτάνουν;
Από την άλλη, με δεδομένη αυτή τη γραμμή, ερωτήματα υπάρχουν για την περίπτωση που ακόμα και οι δύο τους, ΣΥΡΙΖΑ - ΔΗΜΑΡ, τα βρουν, αλλά οι έδρες τους δεν αρκούν για τον σχηματισμό κυβέρνησης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο να συμπράξει με τα λεγόμενα «μνημονιακά» κόμματα, τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, π.χ. στο πλαίσιο μιας κυβέρνησης οικουμενικής ή, αλλιώς, «συνευθύνης», όπως τη χαρακτήρισε ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ.
Πέρα από το γεγονός ότι ο ίδιος ο Τσίπρας μίλησε για «οικουμενικό αχταρμά» και «ψευδοοικουμενική συγκυβέρνηση Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ για την εφαρμογή του μνημονίου» απαξιώνοντας προκαταβολικά το εν λόγω σενάριο, στον ΣΥΡΙΖΑ παρατηρούν πως θέσεις όπως αυτή του Βενιζέλου, ότι «οι αριθμοί επιβάλλουν συνεργασίες», ουσιαστικά διαστρεβλώνουν το μήνυμα του εκλογικού αποτελέσματος και παρερμηνεύουν την εκλογική ήττα του ΠΑΣΟΚ, εμφανίζοντάς την ως ψήφο με αίτημα τη συνεργασία.
Ακόμη παραπέμπουν στην κυβέρνηση Παπαδήμου, η οποία, αν και είχε 255 βουλευτές, δεν έτυχε ευρείας λαϊκής στήριξης κι επομένως καμία σταθερότητα δεν διασφαλίστηκε. Τέλος, στον ΣΥΡΙΖΑ εκφράζουν την άποψη ότι κυβερνήσεις με αυτά τα χαρακτηριστικά (οικουμενικές, εθνικής ενότητας κ.λπ.) είναι γενικά αντιδημοκρατικές, αφού καταργούν τη δυνατότητα ουσιαστικής αντιπολίτευσης.
Και αν σε σχέση με τη Ν.Δ. τα πράγματα είναι απολύτως σαφή, δεδομένης της ακραίας πόλωσης μεταξύ των δυο, αλλά και των θέσεών τους, κάποιοι αναρωτιούνται τι σημαίνει η διατύπωση περί κυβέρνησης «με κορμό την Αριστερά» ή ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα απευθυνθεί «πρωτίστως» στα κόμματα της Αριστεράς για τον σχηματισμό κυβέρνησης.
«Μονομερής ενέργεια»
Από το στενό περιβάλλον του Τσί-πρα αποκλείουν οποιοδήποτε σενάριο συνεργασίας σε κυβερνητικό πλαίσιο με το ΠΑΣΟΚ, σημειώνουν εμφατικά ότι δεν θα του «απευθυνθούν» για τον σχηματισμό κυβέρνησης και δηλώνουν ότι ενδεχόμενη «στήριξη» ή «ανοχή» από την πλευρά του αποτελεί «μονομερή ενέργεια». Αυτό επιτρέπει την ερμηνεία ότι, σε περίπτωση που συμβεί κάτι τέτοιο, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν δεσμεύεται κατά κανέναν τρόπο απέναντι σε αυτόν που θα θελήσει να του προσφέρει «ανοχή».
Το «κλείσιμο της πόρτας» σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο συμμετοχής του ΠΑΣΟΚ σε μια κυβέρνηση της Αριστεράς, άλλωστε, έχει προδιαγράψει όλη η υψηλών τόνων προεκλογική ρητορική του σχήματος, η οποία οικοδομήθηκε εν πολλοίς πάνω στη στοχοποίηση ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. ως εκπροσώπων του σάπιου πολιτικού συστήματος, της διαφθοράς και της διαπλοκής.
Από όλα τα παραπάνω προκύπτει ότι ο σχηματισμός κυβέρνησης περιπλέκεται όσο χαμηλότερο ποσοστό πετύχει ο ΣΥΡΙΖΑ όντας στη θέση του πρώτου κόμματος, δεδομένου ότι η βασική επιλογή του φαίνεται, εκ των πραγμάτων, να περιορίζεται στη ΔΗΜΑΡ.
Εκεί τα πράγματα είναι εξαιρετικά δύσκολα από τη σκοπιά των πιέσεων που θα ασκηθούν εν χορώ από το σύστημα για τον σχηματισμό κυβέρνησης και για την ακρίβεια μιας «οικουμενικής» κυβέρνησης με τη συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ, την οποία ο ίδιος έχει αποκλείσει, καθώς θεωρεί ότι ο στρατηγικός της στόχος θα είναι προφανώς η εφαρμογή του μνημονίου.
Σ’ αυτή την περίπτωση είναι ένα ερώτημα το πώς ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποφύγει τις κακοτοπιές, δεδομένου ότι – μιλάμε πάντα για την περίπτωση που είναι πρώτο κόμμα, αλλά με αδυναμία να σχηματίσει κυβέρνηση – είναι περισσότερο από φανερό ποιοι καιροφυλακτούν και του την έχουν... στημένη προκειμένου να του φορτώσουν είτε το όποιο αδιέξοδο προκύψει είτε την πρόθεση «άτακτης» φυγής μπροστά στις κυβερνητικές ευθύνες...
Η επόμενη μέρα θα βρει τον ΣΥΡΙΖΑ είτε στη θέση του πρώτου κόμματος με το βάρος της ευθύνης να σχηματίσει κυβέρνηση, αυτοδύναμη ή συνεργασίας, είτε στη θέση του δεύτερου κόμματος και της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος κατ’ επανάληψη έχει ζητήσει ισχυρή λαϊκή εντολή, έστειλε μήνυμα για αυτοδυναμία τις τελευταίες ημέρες, το οποίο ενίσχυσε κατά τη διάρκεια της διακαναλικής συνέντευξης Τύπου στο Ζάππειο λέγοντας ότι ο τόπος στις 18 του μήνα πρέπει να έχει κυβέρνηση. «Και μάλιστα», συμπλήρωσε με έμφαση, «στις 18, όχι στις 19, όχι στις 20, όχι στις 21. Να μη ζήσουμε πάλι αυτή τη διαδικασία των διερευνητικών εντολών», υπό το σκεπτικό ότι πρέπει να αξιοποιηθεί ο χρόνος που θα έχει η νέα κυβέρνηση για να προετοιμαστεί για τη Σύνοδο Κορυφής στις 28 του μήνα.
Ανεξαρτήτως από το αν η αυτοδυναμία θεωρείται εφικτή ή όχι, το επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ στοχεύει στο υψηλότερο δυνατό αποτέλεσμα, που θα του επιτρέψει να επιβάλει τους όρους του στο εσωτερικό ή να είναι αυτός που θα κάνει τους λιγότερους δυνατούς συμβιβασμούς έναντι των πιθανών εταίρων του σε ένα σχήμα κυβερνητικής συνεργασίας.
Χαρακτηριστική είναι ως προς αυτό και η αναφορά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικεί τη μεγαλύτερη δυνατή ενίσχυση των ποσοστών του, καθώς «όσο πιο δυνατός είναι την Κυριακή το βράδυ ο ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή και στον λαό, τόσο αυτοδύναμος θα είναι ο λαός την επόμενη μέρα».
Επεκτείνοντας τη σκέψη του ως προς τη σημασία και την κρισιμότητα της ισχυροποίησής του, ο Τσίπρας υπογράμμισε ότι «αυτή τη δύναμη θα την αξιοποιήσουμε για να διαπραγματευτούμε με πιστωτές, με εταίρους, για να συγκρουστούμε με μεγάλα συμφέροντα, μέσα και έξω από τη χώρα».
Προσβλέπει στη ΔΗΜΑΡ
Τα παραπάνω εν μέρει αποκωδικοποιούν τις πιθανές επιλογές του την επόμενη ημέρα ανάλογα με το αποτέλεσμα. Ας δούμε, όμως, αναλυτικά ποιες μπορεί να είναι αυτές:
Εφόσον λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρώτο κόμμα, στην πολύ αισιόδοξη περίπτωση που είναι και αυτοδύναμος, τα πράγματα είναι σαφή, αν και, ακόμη και τότε, ο Τσίπρας διαβεβαιώνει ότι θα επιδιωχθούν συνεργασίες με τα κόμματα της Αριστεράς. Σε αυτά θα στραφεί ο Τσίπρας στην περίπτωση που είναι πρώτο κόμμα χωρίς αυτοδυναμία.
Δεδομένου ότι το ΚΚΕ έχει σαφώς κι επανειλημμένως τοποθετηθεί αρνητικά και έχει λάβει ήδη θέση αντιπολίτευσης, αρνούμενο να αποδεχτεί την άποψη του ΣΥΡΙΖΑ περί της ιστορικής του ευθύνης να συμμετάσχει σε μια κυβέρνηση της Αριστεράς, το βάρος μετατοπίζεται στη ΔΗΜΑΡ, στην οποία άλλωστε προσβλέπει εμφανώς ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η ΔΗΜΑΡ δεν έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, την ίδια ώρα όμως δεν έχει αποκλείσει άλλα ενδεχόμενα, όπως η συνεργασία με τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, σε ένα πλαίσιο οικουμενικής ή χωρίς αυτό. Περαιτέρω ο ΣΥΡΙΖΑ προβληματίζεται από μια τάση της ΔΗΜΑΡ που λειτουργεί ως φορέας συστημικών πιέσεων προς την πλευρά του.
Είναι ενδεικτικές τόσο οι κινήσεις της στη διάρκεια των διερευνητικών εντολών μετά την 6η Μαΐου όσο και οι σημερινές εκκλήσεις και προτροπές να εγκαταλείψει ο ΣΥΡΙΖΑ τη θέση για ακύρωση του μνημονίου και κατ’ επέκταση για «μονομερείς ενέργειες», κάτι το οποίο θέτει ως όρο συνεργασίας. Οι επιτελείς του ΣΥΡΙΖΑ εκτιμούν ότι η τάση αυτή μπορεί να ελαχιστοποιηθεί όσο πιο ισχυρός είναι ο ίδιος στην κάλπη.
Η εκτίμηση του Τσίπρα και των ανθρώπων του είναι ότι ο κόσμος που παρακολουθεί τη ΔΗΜΑΡ προτιμά μια κυβερνητική συνεργασία μεταξύ των δύο. Όμως, το επιτελείο της Κουμουνδούρου κάνει την εκτίμηση ότι η ηγεσία της ΔΗΜΑΡ «παλαντζάρει» και σε αυτή τη βάση έχει καλέσει τον πρόεδρο της Δημοκρατικής Αριστεράς να τοποθετηθεί προεκλογικά «με ποιους θα πάει και ποιους θ’ αφήσει».
Από το Ηράκλειο της Κρήτης ο Τσίπρας στην αρχή της εβδομάδας απηύθυνε προς τον πρώην «σύντροφο», τον «φίλο Φώτη», όπως τον αποκάλεσε, το ερώτημα: «Θα συμμετάσχει ή θα στηρίξει ψευδοοικουμενική συγκυβέρνηση Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ για την εφαρμογή του μνημονίου;» ή «θα συμμετάσχει ή, έστω, απλώς θα στηρίξει αντιμνημονιακή κυβέρνηση της Αριστεράς με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ;».
Μάλιστα στελέχη τονίζουν με νόημα ότι η διαχωριστική γραμμή «μνημόνιο - αντιμνημόνιο», που επιμένει να βάζει ο ΣΥΡΙΖΑ, έχει τη σημασία της ακριβώς ως προς τις κινήσεις που θα γίνουν την επόμενη μέρα.
Κι αν δεν τους φτάνουν;
Από την άλλη, με δεδομένη αυτή τη γραμμή, ερωτήματα υπάρχουν για την περίπτωση που ακόμα και οι δύο τους, ΣΥΡΙΖΑ - ΔΗΜΑΡ, τα βρουν, αλλά οι έδρες τους δεν αρκούν για τον σχηματισμό κυβέρνησης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο να συμπράξει με τα λεγόμενα «μνημονιακά» κόμματα, τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, π.χ. στο πλαίσιο μιας κυβέρνησης οικουμενικής ή, αλλιώς, «συνευθύνης», όπως τη χαρακτήρισε ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ.
Πέρα από το γεγονός ότι ο ίδιος ο Τσίπρας μίλησε για «οικουμενικό αχταρμά» και «ψευδοοικουμενική συγκυβέρνηση Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ για την εφαρμογή του μνημονίου» απαξιώνοντας προκαταβολικά το εν λόγω σενάριο, στον ΣΥΡΙΖΑ παρατηρούν πως θέσεις όπως αυτή του Βενιζέλου, ότι «οι αριθμοί επιβάλλουν συνεργασίες», ουσιαστικά διαστρεβλώνουν το μήνυμα του εκλογικού αποτελέσματος και παρερμηνεύουν την εκλογική ήττα του ΠΑΣΟΚ, εμφανίζοντάς την ως ψήφο με αίτημα τη συνεργασία.
Ακόμη παραπέμπουν στην κυβέρνηση Παπαδήμου, η οποία, αν και είχε 255 βουλευτές, δεν έτυχε ευρείας λαϊκής στήριξης κι επομένως καμία σταθερότητα δεν διασφαλίστηκε. Τέλος, στον ΣΥΡΙΖΑ εκφράζουν την άποψη ότι κυβερνήσεις με αυτά τα χαρακτηριστικά (οικουμενικές, εθνικής ενότητας κ.λπ.) είναι γενικά αντιδημοκρατικές, αφού καταργούν τη δυνατότητα ουσιαστικής αντιπολίτευσης.
Και αν σε σχέση με τη Ν.Δ. τα πράγματα είναι απολύτως σαφή, δεδομένης της ακραίας πόλωσης μεταξύ των δυο, αλλά και των θέσεών τους, κάποιοι αναρωτιούνται τι σημαίνει η διατύπωση περί κυβέρνησης «με κορμό την Αριστερά» ή ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα απευθυνθεί «πρωτίστως» στα κόμματα της Αριστεράς για τον σχηματισμό κυβέρνησης.
«Μονομερής ενέργεια»
Από το στενό περιβάλλον του Τσί-πρα αποκλείουν οποιοδήποτε σενάριο συνεργασίας σε κυβερνητικό πλαίσιο με το ΠΑΣΟΚ, σημειώνουν εμφατικά ότι δεν θα του «απευθυνθούν» για τον σχηματισμό κυβέρνησης και δηλώνουν ότι ενδεχόμενη «στήριξη» ή «ανοχή» από την πλευρά του αποτελεί «μονομερή ενέργεια». Αυτό επιτρέπει την ερμηνεία ότι, σε περίπτωση που συμβεί κάτι τέτοιο, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν δεσμεύεται κατά κανέναν τρόπο απέναντι σε αυτόν που θα θελήσει να του προσφέρει «ανοχή».
Το «κλείσιμο της πόρτας» σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο συμμετοχής του ΠΑΣΟΚ σε μια κυβέρνηση της Αριστεράς, άλλωστε, έχει προδιαγράψει όλη η υψηλών τόνων προεκλογική ρητορική του σχήματος, η οποία οικοδομήθηκε εν πολλοίς πάνω στη στοχοποίηση ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. ως εκπροσώπων του σάπιου πολιτικού συστήματος, της διαφθοράς και της διαπλοκής.
Από όλα τα παραπάνω προκύπτει ότι ο σχηματισμός κυβέρνησης περιπλέκεται όσο χαμηλότερο ποσοστό πετύχει ο ΣΥΡΙΖΑ όντας στη θέση του πρώτου κόμματος, δεδομένου ότι η βασική επιλογή του φαίνεται, εκ των πραγμάτων, να περιορίζεται στη ΔΗΜΑΡ.
Εκεί τα πράγματα είναι εξαιρετικά δύσκολα από τη σκοπιά των πιέσεων που θα ασκηθούν εν χορώ από το σύστημα για τον σχηματισμό κυβέρνησης και για την ακρίβεια μιας «οικουμενικής» κυβέρνησης με τη συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ, την οποία ο ίδιος έχει αποκλείσει, καθώς θεωρεί ότι ο στρατηγικός της στόχος θα είναι προφανώς η εφαρμογή του μνημονίου.
Σ’ αυτή την περίπτωση είναι ένα ερώτημα το πώς ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποφύγει τις κακοτοπιές, δεδομένου ότι – μιλάμε πάντα για την περίπτωση που είναι πρώτο κόμμα, αλλά με αδυναμία να σχηματίσει κυβέρνηση – είναι περισσότερο από φανερό ποιοι καιροφυλακτούν και του την έχουν... στημένη προκειμένου να του φορτώσουν είτε το όποιο αδιέξοδο προκύψει είτε την πρόθεση «άτακτης» φυγής μπροστά στις κυβερνητικές ευθύνες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου