spirospero
του Αντώνη Μυλωνάκη
Επιτέλους το μαρτύριο των εκλογικών αναμετρήσεων φαίνεται προς το παρόν τουλάχιστον και πάντα θεωρητικά να έφτασε στο τέλος του. Ο Ελληνας πολίτης κουρασμένος , απαξιωμένος και προπάντων απελπισμένος έδωσε μια τελευταία ευκαιρία στο κόμμα της ΝΔ και τον Αντώνη Σαμαρά να κυβερνήση με γνώμωνα το συμφέρον του λαού του.
Ηταν πράγματι μια δύσκολη απόφαση αλλά ο κόσμος μην αντέχοντας άλλο έδωσε τελικά τη συγκατάθεση του προειδοποιώντας ταυτόχρονα ότι αν άμεσα δεν κάνει 4 με 5 ενέργειες να τον ανακουφίσει και να τον ανεβάσει ψυχολογικά ,τότε αλλοίμονό του.
Ωρα απολογισμού λοιπόν για τον Αντώνη Σαμαρά ,ώρα απολογισμού και για τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς.Και τους κερδισμένους όπως είναι ο Τσίπρας και ο Μιχαλολιάκος αλλά και για τους χαμένους που απώλεσαν μέρος απο τα ποσοστά τους όπως ο Καμμένος, και η Παπαρήγα. Για το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου δεν αναφέρομαι γιατί σε λίγο πιθανόν να μην υπάρχει...
Ωρα για απολογισμό όμως και για τον Καρατζαφέρη που το κόμμα του δεν μπόρεσε να πιάσει ούτε το ψυχολογικό όριο του 2%. Ενας κομματικός μηχανισμός στημένος 12 χρόνια τώρα δεν κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του πολίτη. Για πολλούς πιθανόν να ήταν μεγάλη έκπληξη για όσους όμως γνώριζαν τη πραγματικότητα ήταν κάτι αναμενόμενο. Και επειδή όσοι με γνωρίζουν ξέρουν ότι έντιμα πάντα και καλόπιστα λέω και γράφω αυτό που πραγματικά πιστεύω ,χωρίς υπερβολές θα πώ ότι κύρια αιτία της όχι ανεπανόρθωτης συντριβής είναι η απώλεια του δεξιού πατριωτικού χώρου. Εχασε τη πυξίδα του ο καπετάνιος και το καράβι χτύπησε σε ξέρα. Οι επιβάτες του δεν ήταν πιτσιρίκια ή αμφιταλαντευόμενοι ιδεολογικά πολίτες και στην αρχή θορυβήθηκαν.Μετά εκνευρίστηκαν και τέλος αγανάκτησαν.Και βέβαια αποφάσισαν να μην ανέβουν τουλάχιστον προς το παρόν στο ίδιο πλοίο μέχρι ν΄αποκατασταθούν οι ζημιές του.Αν αποκατασταθούν .
Η ψήφιση του πρώτου μνημονίου που μας έβαλε στα σαγόνια των οικονομικών τρομοκρατών του ΔΝΤ ,η συμπόρευση με το ΠΑΣΟΚ του πολιτικού εγκληματία Παπανδρέου τον Μάιο του 2010 καθώς και η επιμονή για συγκυβέρνηση με πρωθυπουργό τον τραπεζίτη του Σημίτη και των διεθνών τοκογλύφων Παπαδήμο ήταν τα τρία τρομερά σφάλματα του Γιώργου Καρατζαφέρη. Και η απορία τουλάχιστον για όσους γνωρίζουν τον πρόεδρο του ΛΑΟΣ εξακολουθεί να υπάρχει. Γιατί και πως έκανε τέτοια σφάλματα.
Πως είναι δυνάτόν ένας πανέξυπνος άνθρωπος που βλέπει πολύ μπροστά, να ενεργήσει με τέτοιο ερασιτεχνισμό. Ο ιστορικός του μέλλοντος θα έχει κάτι περισσότερο να γράψει για τη περίπτωση αυτή. Δεν μπορεί να το χωνέψει ο νούς κάθε λογικού ανθρώπου ότι ένα κόμμα διαμαρτυρίας του 5% ήθελε να παίξει ρόλο στην εξουσία.
Μια εξουσία που κατέστρεψε τον εμβρόντητο ελληνικό λαό χωρίς να του δώσει το δικαίωμα της μάχης, της αντίστασης. Απίθανα πράγματα και επειδή έχω μάθει να μη χαιδεύω αυτιά κανενός θα πώ τώρα ότι και σε προσωπικό επίπεδο και απο τηλεοράσεως αλλά και μέσω του έντυπου τύπου είχα προειδοποιήσει και μάλιστα πολλές φορές με πολύ σκληρά λόγια για τη καταστροφή που έρχεται στο κόμμα του ΛΑΟΣ.
Η δικαιολογία του ψήφισα το άρθρο 1 του μνημονίου για να πάρουμε τα χρήματα και να μη πτωχεύσουμε δεν έπεισε ούτε τα μικρά παιδιά γιατί ποτέ δεν σου δίνει κάποιος χρήματα χωρίς όρους,η δικαιολογία πως ότι κάνω το κάνω για το καλό της πατρίδας μου εκνεύρισε τον απαξιωμένο έλληνα που έβλεπε το τσουνάμι να τον χτυπάει και τον πρόεδρό του να απομακρύνεται και να μην είναι δίπλα του και τέλος η επιμονή για πρωθυπουργό τραπεζίτη και άνθρωπο των διεθνών αγορών καθώς και η συμμετοχή του κόμματος σε μιά κυβέρνηση που τσάκιζε τον κοσμάκη με τα βίαια και αντιλαικά μέτρα έκαναν τους ψηφοφόρους του ν΄ αγανακτίσουν και να του γυρίσουν τη πλάτη.
Οι επιλογές ανθρώπων χωρίς πολιτική σκέψη,χωρίς λόγο, φερέφωνα και χειροκροτητές του αρχηγού πέτυχαν να απομονώσουν τον Καρατζαφέρη που πλέον δεν έβλεπε,δεν άκουγε και δεν συμετείχε στον οικονομικό κατήφορο και στη καταστροφή ενός περήφανου λαού.
Και ο πατριωτικός χώρος αυτά δεν τα συγχωρεί και κυρίως πολύ δύσκολα τα ξεχνάει. Λάθη, λάθη ,λάθη.Μόνο λάθη έγιναν τα τρία τελευταία χρόνια και πρέπει άμεσα να καθήσει με μια ομάδα ανθρώπων ν΄αναλύσει ένα ,ένα χωριστά και να χαράξει στη στρατηγική που θ΄ακολουθήσει για να ανακάμψει. Αμεσα να βάλει τον ΑΝΣΚ και να χαράξει τους ελιγμούς του κόμματός του αν θέλει να έχει τύχη στις επόμενες εκλογές. Με σκληρή αυτοκριτική και όχι αγιαστούρες και λιβανίσματα στο πρόσωπό του.
Σκληρούς μαχητές θέλει και όχι οσφυοκάμπτες και χειροκροτητές. Ανθρώπους που τους εμπιστεύεται και τους αγαπάει ο κόσμος. Εκμετάλευση των ραδιοτηλεοπτικών και έντυπων μέσων με ανθρώπους που θα διεισδύσουν μέσα στη κοινωνία και θα είναι με το λαό και όχι να λιβανίζουν τον άρχηγό απο το πρωί μέχρι το βράδυ.Σκληρή δουλειά και πεζοδρόμιο.Μαζί με τον έλληνα και όχι με την εκάστοτε εξουσία. Οι μάχες δεν κερδίζονται απο τα γραφεία και απο τα σαλόνια. Στρατηγοί υπάρχουν ένα κάρο ,στρατιώτες μαχητές πρέπει να βρεθούν. Μουζαχετίν που θα πολεμάνε δίπλα στον έλληνα , με έργα και όχι με λόγια.
Χόρτασε ο λαός μας απο μεγάλα θα...Ξύπνησε πλέον και ανταμείβει αυτούς που πολεμάνε.Οχι τους νερόβραστους χαλβάδες των γραφείων με κάποιες περγαμηνές δήθεν του παρελθόντος.Πιστεύω ότι το πάθημα θα γίνει μάθημα για όλους τους πολιτικούς αρχηγούς. Τίποτε δεν είναι μη αναστρέψιμο. Στόχοι ,Στρατηγική και κατάλληλοι πολεμιστές χρειάζονται και όλα επανέρχονται στη θέση τους.
Επιτέλους το μαρτύριο των εκλογικών αναμετρήσεων φαίνεται προς το παρόν τουλάχιστον και πάντα θεωρητικά να έφτασε στο τέλος του. Ο Ελληνας πολίτης κουρασμένος , απαξιωμένος και προπάντων απελπισμένος έδωσε μια τελευταία ευκαιρία στο κόμμα της ΝΔ και τον Αντώνη Σαμαρά να κυβερνήση με γνώμωνα το συμφέρον του λαού του.
Ηταν πράγματι μια δύσκολη απόφαση αλλά ο κόσμος μην αντέχοντας άλλο έδωσε τελικά τη συγκατάθεση του προειδοποιώντας ταυτόχρονα ότι αν άμεσα δεν κάνει 4 με 5 ενέργειες να τον ανακουφίσει και να τον ανεβάσει ψυχολογικά ,τότε αλλοίμονό του.
Ωρα απολογισμού λοιπόν για τον Αντώνη Σαμαρά ,ώρα απολογισμού και για τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς.Και τους κερδισμένους όπως είναι ο Τσίπρας και ο Μιχαλολιάκος αλλά και για τους χαμένους που απώλεσαν μέρος απο τα ποσοστά τους όπως ο Καμμένος, και η Παπαρήγα. Για το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου δεν αναφέρομαι γιατί σε λίγο πιθανόν να μην υπάρχει...
Ωρα για απολογισμό όμως και για τον Καρατζαφέρη που το κόμμα του δεν μπόρεσε να πιάσει ούτε το ψυχολογικό όριο του 2%. Ενας κομματικός μηχανισμός στημένος 12 χρόνια τώρα δεν κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του πολίτη. Για πολλούς πιθανόν να ήταν μεγάλη έκπληξη για όσους όμως γνώριζαν τη πραγματικότητα ήταν κάτι αναμενόμενο. Και επειδή όσοι με γνωρίζουν ξέρουν ότι έντιμα πάντα και καλόπιστα λέω και γράφω αυτό που πραγματικά πιστεύω ,χωρίς υπερβολές θα πώ ότι κύρια αιτία της όχι ανεπανόρθωτης συντριβής είναι η απώλεια του δεξιού πατριωτικού χώρου. Εχασε τη πυξίδα του ο καπετάνιος και το καράβι χτύπησε σε ξέρα. Οι επιβάτες του δεν ήταν πιτσιρίκια ή αμφιταλαντευόμενοι ιδεολογικά πολίτες και στην αρχή θορυβήθηκαν.Μετά εκνευρίστηκαν και τέλος αγανάκτησαν.Και βέβαια αποφάσισαν να μην ανέβουν τουλάχιστον προς το παρόν στο ίδιο πλοίο μέχρι ν΄αποκατασταθούν οι ζημιές του.Αν αποκατασταθούν .
Η ψήφιση του πρώτου μνημονίου που μας έβαλε στα σαγόνια των οικονομικών τρομοκρατών του ΔΝΤ ,η συμπόρευση με το ΠΑΣΟΚ του πολιτικού εγκληματία Παπανδρέου τον Μάιο του 2010 καθώς και η επιμονή για συγκυβέρνηση με πρωθυπουργό τον τραπεζίτη του Σημίτη και των διεθνών τοκογλύφων Παπαδήμο ήταν τα τρία τρομερά σφάλματα του Γιώργου Καρατζαφέρη. Και η απορία τουλάχιστον για όσους γνωρίζουν τον πρόεδρο του ΛΑΟΣ εξακολουθεί να υπάρχει. Γιατί και πως έκανε τέτοια σφάλματα.
Πως είναι δυνάτόν ένας πανέξυπνος άνθρωπος που βλέπει πολύ μπροστά, να ενεργήσει με τέτοιο ερασιτεχνισμό. Ο ιστορικός του μέλλοντος θα έχει κάτι περισσότερο να γράψει για τη περίπτωση αυτή. Δεν μπορεί να το χωνέψει ο νούς κάθε λογικού ανθρώπου ότι ένα κόμμα διαμαρτυρίας του 5% ήθελε να παίξει ρόλο στην εξουσία.
Μια εξουσία που κατέστρεψε τον εμβρόντητο ελληνικό λαό χωρίς να του δώσει το δικαίωμα της μάχης, της αντίστασης. Απίθανα πράγματα και επειδή έχω μάθει να μη χαιδεύω αυτιά κανενός θα πώ τώρα ότι και σε προσωπικό επίπεδο και απο τηλεοράσεως αλλά και μέσω του έντυπου τύπου είχα προειδοποιήσει και μάλιστα πολλές φορές με πολύ σκληρά λόγια για τη καταστροφή που έρχεται στο κόμμα του ΛΑΟΣ.
Η δικαιολογία του ψήφισα το άρθρο 1 του μνημονίου για να πάρουμε τα χρήματα και να μη πτωχεύσουμε δεν έπεισε ούτε τα μικρά παιδιά γιατί ποτέ δεν σου δίνει κάποιος χρήματα χωρίς όρους,η δικαιολογία πως ότι κάνω το κάνω για το καλό της πατρίδας μου εκνεύρισε τον απαξιωμένο έλληνα που έβλεπε το τσουνάμι να τον χτυπάει και τον πρόεδρό του να απομακρύνεται και να μην είναι δίπλα του και τέλος η επιμονή για πρωθυπουργό τραπεζίτη και άνθρωπο των διεθνών αγορών καθώς και η συμμετοχή του κόμματος σε μιά κυβέρνηση που τσάκιζε τον κοσμάκη με τα βίαια και αντιλαικά μέτρα έκαναν τους ψηφοφόρους του ν΄ αγανακτίσουν και να του γυρίσουν τη πλάτη.
Οι επιλογές ανθρώπων χωρίς πολιτική σκέψη,χωρίς λόγο, φερέφωνα και χειροκροτητές του αρχηγού πέτυχαν να απομονώσουν τον Καρατζαφέρη που πλέον δεν έβλεπε,δεν άκουγε και δεν συμετείχε στον οικονομικό κατήφορο και στη καταστροφή ενός περήφανου λαού.
Και ο πατριωτικός χώρος αυτά δεν τα συγχωρεί και κυρίως πολύ δύσκολα τα ξεχνάει. Λάθη, λάθη ,λάθη.Μόνο λάθη έγιναν τα τρία τελευταία χρόνια και πρέπει άμεσα να καθήσει με μια ομάδα ανθρώπων ν΄αναλύσει ένα ,ένα χωριστά και να χαράξει στη στρατηγική που θ΄ακολουθήσει για να ανακάμψει. Αμεσα να βάλει τον ΑΝΣΚ και να χαράξει τους ελιγμούς του κόμματός του αν θέλει να έχει τύχη στις επόμενες εκλογές. Με σκληρή αυτοκριτική και όχι αγιαστούρες και λιβανίσματα στο πρόσωπό του.
Σκληρούς μαχητές θέλει και όχι οσφυοκάμπτες και χειροκροτητές. Ανθρώπους που τους εμπιστεύεται και τους αγαπάει ο κόσμος. Εκμετάλευση των ραδιοτηλεοπτικών και έντυπων μέσων με ανθρώπους που θα διεισδύσουν μέσα στη κοινωνία και θα είναι με το λαό και όχι να λιβανίζουν τον άρχηγό απο το πρωί μέχρι το βράδυ.Σκληρή δουλειά και πεζοδρόμιο.Μαζί με τον έλληνα και όχι με την εκάστοτε εξουσία. Οι μάχες δεν κερδίζονται απο τα γραφεία και απο τα σαλόνια. Στρατηγοί υπάρχουν ένα κάρο ,στρατιώτες μαχητές πρέπει να βρεθούν. Μουζαχετίν που θα πολεμάνε δίπλα στον έλληνα , με έργα και όχι με λόγια.
Χόρτασε ο λαός μας απο μεγάλα θα...Ξύπνησε πλέον και ανταμείβει αυτούς που πολεμάνε.Οχι τους νερόβραστους χαλβάδες των γραφείων με κάποιες περγαμηνές δήθεν του παρελθόντος.Πιστεύω ότι το πάθημα θα γίνει μάθημα για όλους τους πολιτικούς αρχηγούς. Τίποτε δεν είναι μη αναστρέψιμο. Στόχοι ,Στρατηγική και κατάλληλοι πολεμιστές χρειάζονται και όλα επανέρχονται στη θέση τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου