Ναι ή όχι στο ευρώ; Η απόφαση είναι δική μας

Ημερησία

του Θανάση Λυρτσογιάννη

Η θεωρία της επικοινωνίας διδάσκει πως το μπαράζ πληροφοριών συσκοτίζει το μήνυμα. Αν μάλιστα είναι αλληλοσυγκρουόμενες, τότε ο αποδέκτης βρίσκεται κυριολεκτικά σε σύγχυση.

Σε αυτή ακριβώς τη θέση βρισκόμαστε οι Ελληνες. Μας βομβαρδίζουν καθημερινά με πληροφορίες (εντός ή εκτός εισαγωγικών) για την παραμονή της χώρας στο ευρώ και τη στάση των εταίρων.

Αλήθεια, θέλουν ή όχι την Ελλάδα στο ευρώ ή μήπως επιθυμούν να βγει από την Ευρωζώνη;
Γενικά θα ήταν τρελοί να επιθυμούν το δεύτερο όταν έχουν ήδη δαπανήσει εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ για να βοηθήσουν. Αν μάλιστα θέσουμε στη ζυγαριά τα ποσά που θα απαιτηθούν στο μέλλον και τις ζημιές σε περίπτωση εξόδου της χώρας, η ορθολογική απάντηση είναι αυτή που διακηρύσσουν, πως δηλαδή μας θέλουν στο ευρώ.

Και τότε ποιος είναι ο κίνδυνος; Από πού πηγάζει; Μα, από εμάς τους ίδιους. Εμείς θέλουμε να παραμείνουμε ή όχι; Αν κάνουμε την πρώτη επιλογή, σημαίνει ότι θα πρέπει ο προϋπολογισμός να έχει πρωτογενή πλεονάσματα και όχι ελλείμματα, ώστε να μειώνεται το χρέος.


Σημαίνει επίσης πως η οικονομία θα είναι ανταγωνιστική ώστε να αυξηθούν οι εξαγωγές και να εξαφανιστεί το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών (προσοχή, ανταγωνιστική δεν είναι η οικονομία με χαμηλούς μισθούς, αλλά εκείνη που επενδύει σε τεχνολογία, γνώση, έρευνα κλπ.).

Η απόφαση είναι στα χέρια μας. Θα πρέπει, όμως, τα κόμματα να ξεκαθαρίσουν τη θέση τους παρουσιάζοντας ολοκληρωμένα προγράμματα. Τα ήξεις αφήξεις, ο λαϊκισμός και οι μαυρογυαλούρικες συμπεριφορές σε καμία περίπτωση δεν συνιστούν απάντηση. Είναι επικίνδυνες...