ΠΩΣ Ο ΛΑΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΨΗΦΙΖΕΙ (ΕΠΙΛΕΓΕΙ) ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΝΟΜΟ

ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ 

 (ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ)

                               
Ο κάθε λαός μαζί με τις αντιολιγαρχικές δυνάμεις (κόμματα, οργανωμένες ομάδες ) θα παλέψει για την εξουδετέρωση – συντριβή του υπάρχοντος ολιγαρχικού κρατικού μηχανισμού χτυπώντας θανάσιμα τον σκληρό κεντρικό πυρήνα του.

Μετά την ανατροπή αυτού του συστήματος, οι οργανωμένες αντιολιγαρχικές δυνάμεις σχηματίζουν μια προσωρινή μεταβατική κυβέρνηση. Αυτή η κυβέρνηση θα πρέπει να κάνει τουλάχιστον τρεις βασικές επαναστατικές αλλαγές σε κεντρικό επίπεδο:

Πρώτη επαναστατική αλλαγή:

Ο  λαός θα πρέπει να καταργήσει το σημερινό ολιγαρχικό Σύνταγμα (όλα τα άρθρα του) και στη θέση του να βάλει ένα ΣΥΝΤΑΓΜΑ «άμεσο-εργατικής»-ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ. (δες κείμενο για την κατάργηση του Συντάγματος)

ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΟΥΜΕ ΟΜΩΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΩΝ ΕΠΟΜΕΝΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ.

Πως λειτουργεί  στην ουσία του το σημερινό ανώτερο ολιγαρχικό κεντρικό επίπεδο;

ΤΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ (κυβέρνηση)

α) 1) Το κάθε υπουργείο (ο υπουργός με την γραφειοκρατία του) φτιάχνει σχέδια νόμων (για να εξυπηρετούν τα συμφέροντα των λίγων) και τα στέλνει στην ολιγαρχική  βουλή για να ψηφιστούν από μια δράκα ανθρώπων.

2) Το κάθε υπουργείο κοιτά να εφαρμόσει τους ολιγαρχικούς νόμους της αρμοδιότητάς του που τελικά ψήφισε η βουλή (η δράκα).
Άρα ο ρόλος του κάθε υπουργείου σήμερα είναι διπλός.
Απ τη μια θα πρέπει να εργάζεται για την εφαρμογή των ψηφισθέντων νόμων και απ την άλλη να προτείνει νόμους στο κοινοβούλιο.

Η ΒΟΥΛΗ

β) Για το νομοθετικό έργο υπάρχει η βουλή μέσα στην οποία περίπου ελάχιστα άτομα (το 51% των βουλευτών) ψηφίζουν τον κάθε νόμο (και το 99% αυτών των νόμων που ψηφίζουν δεν τους θέλει η πλειοψηφία του λαού). Οι προτάσεις νόμων φθάνουν στη Βουλή για ψήφιση από το κάθε υπουργείο.

Επομένως οι πρώτες επαναστατικές αλλαγές ( μετά την κατάργηση του 1^ου άρθρου του Συντάγματος) θα στοχεύουν σε αυτούς τους δύο ανώτερους τομείς του σημερινού ολιγαρχικού κράτους. ( Δηλ. στη ΒΟΥΛΗ και στα  ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ).

Δεύτερη επαναστατική αλλαγή:  ΣΤΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ

ΟΙ ΡΙΖΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ
 ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ (Κυβέρνηση)

Θα κάνει τις εξής πρώτες βασικές αλλαγές στη σύνθεση και λειτουργία των ΥΠΟΥΡΓΕΊΩΝ:

α)  Τα υπουργεία θα έχουν σχετικά μεγάλο αριθμό υφυπουργών- συμβούλων (όπως τα μεγάλα Δημοτικά Συμβούλια) οι οποίοι  θα εκλέγονται με απλή αναλογική δια μέσου γενικών εκλογών. (κυβερνητικών εκλογών δημοκρατικού τύπου και όχι φυσικά κοινοβουλευτικών).

β) Η λειτουργία του κάθε υπουργείου θα είναι επίσης διπλή. (αλλά εντελώς διαφορετική από αυτή των σημερινών ολιγαρχικών).

Πρώτον θα πρέπει να επιβλέπουν και να προωθούν προς εφαρμογή τους νόμους-θέληση του λαού . Θα είναι  δηλαδή εκτελεστικά όργανα των αποφάσεων του λαού και όχι νταβατζήδες του όπως είναι σήμερα. Αυτό σημαίνει ότι ο λαός θα αποφασίζει τι συγκεκριμένο νόμο ή μέτρο θέλει και αυτοί θα εκτελούν (και όχι αυτοί να αποφασίζουν και ο λαός να σκύβει το κεφάλι, όπως γίνεται σήμερα).

Δεύτερον   Θα πρέπει να προτείνουν (σαν κόμματα με τους εκλεγμένους συμβούλους τους μέσα στο κάθε υπουργείο) σχέδια νόμων τα οποία (όλα τα διαφορετικά σχέδια) θα αποστέλλουν στο ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗΣ της ΘΕΛΗΣΗΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ, (ΥΔΘΛ) για το οποίο αναφερόμαστε πιο κάτω και αυτό θα ξεκινά  όλες τις διαδικασίες μέχρι να επιλέξει ο λαός πια πρόταση νόμου θέλει. (σχέδιο νόμου θα μπορεί να καταθέτει και ο κάθε πολίτης αν κάτω από αυτό θα έχει συλλέξει ένα καθορισμένο αριθμό υπογραφών).

Τρίτη επαναστατική αλλαγή: ΣΤΟΝ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ ΘΕΣΜΟ

Θα ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙ την ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΗ ΒΟΥΛΗ (και το ολιγαρχικό Σύνταγμα) και στη θέση της θα φτιάξει ένα νέο μηχανισμό με κέντρο ένα νέο υπουργείο, το ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗΣ της ΘΕΛΗΣΗΣ του ΛΑΟΥ (ή υπουργείο  ελεύθερης έκφρασης και διαπίστωσης της θέλησης του λαού)  με διακομματική σύνθεση (και κληρωτούς πολίτες με θητεία  την επίβλεψη της επιλογής ενός μόνο νόμου) το οποίο θα ασχολείται με  τις διαδικασίες  επιλογής του ΚΑΘΕ νόμου από το λαό δηλαδή θα προηγείται η ισότιμη έκφραση όλων των προτάσεων και κατόπιν θα πραγματοποιεί  αδιάβλητες επιστημονικές δημοσκοπήσεις δια μέσου των οποίων θα διαπιστώνεται η βούληση της πλειοψηφίας.

Σημείωση:

ΜΕ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗΣ,
ΚΛΗΡΩΤΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ ΣΩΜΑ.

 ΜΕ  ΘΗΤΕΙΑ ΤΗΝ  ΨΗΦΙΣΗ  ΕΝΟΣ  ΜΟΝΟ (ΕΚΑΣΤΟΤΕ)  ΝΟΜΟΥ.


1) ΜΕ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗΣ.

Αν ακολουθηθούν οι προδιαγραφές και οι κανόνες μιας επιστημονικής δημοσκόπησης όπως μέγεθος δείγματος (1000-2000 πολίτες), γεωγραφικής κατανομής, ηλικιακής κατανομής κλπ και εάν ΟΛΕΣ οι απόψεις εκφραστούν ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ισηγορικά (ίδιο μέσον, χρόνος ή χώρος) από όλα τα ΜΜΕ , ΤΟΤΕ με ό,τι ποσοστό αποφασίσει η πλειοψηφία των 1000-2000 πολιτών αυτό θα είναι το ίδιο ποσοστό με εκείνο που θα έβγαινε αν γινόταν δημοψήφισμα με κάλπη (και θα ψήφιζαν όλα τα εκατομμύρια των πολιτών της χώρας). Άρα κατ’ αυτό τον τρόπο μπορούμε να έχουμε εξακριβωμένη ( ΔΙΑΠΙΣΤΩΜΕΝΗ) την βούληση της πλειοψηφίας όλων των πολιτών της χώρας και με την προηγηθείσα ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ισηγορία να έχουμε την ισότιμη (ελεύθερα) διαμορφωμένη θέληση της.

2) ΚΛΗΡΩΤΟ νομοθετικό σώμα. Δηλαδή αυτοί που θα ψηφίζουν ένα νόμο να βγαίνουν με κλήρωση. Ο λόγος είναι ότι το κληρωτό, το τυχαίο μαζί με την περιορισμένη διάρκεια της θητείας και του μεγέθους του σώματος, καθιστά πολύ δύσκολες έως και αδύνατες τις περιπτώσεις χρηματισμών ή εκβιασμών ή άλλων εξωγενών παρεμβάσεων.

 
3)ΜΕ ΘΗΤΕΙΑ ΤΗΝ ΨΗΦΙΣΗ ΕΝΟΣ ΜΟΝΟ ΝΟΜΟΥ. Το σώμα πρέπει να είναι σε διαρκή ανανέωση και για να μην αποκτούν τα μέλη του κάποια εξουσία, (με την μεγάλη παραμονή στο ίδιο πόστο) και πιο ξεκούραστα θα είναι σε σχέση με τα δήθεν διαρκή δημοψηφίσματα που πονηρά «προτείνουν» κάποιο ιδιώτες και για να έχουμε τη δυνατότητα, απείρως μεγαλύτερη της σημερινής ολιγαρχικής βουλής, να επιλέγουμε μεγάλο αριθμό νόμων (πόσα νομοθετικά σώματα μπορούμε έτσι να έχουμε την ίδια χρονική στιγμή;) και για άλλους λόγους που προς  το παρόν δεν θα αναφέρουμε.

Εδώ έρχεται και η απλή ερώτηση : ( Μεταβατικός στόχος για τους «μυημένους»).
Θα πάθαινε τίποτα ο Κώλος τους σήμερα αν, ας πούμε, τα 5-7 πρώτα κόμματα των προηγούμενων εκλογών κατέθεταν όλα τις προτάσεις τους πάνω στο θέμα ελλειμμάτων και χρέους και να αποφάσιζε ο λαός με αδιάβλητη δημοσκόπηση για το  τι θέλει να γίνει (ΑΦΟΥ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΣ Η ΚΑΘΕ ΑΠΟΨΗ ΕΚΦΡΑΖΟΤΑΝ ΙΣΟΤΙΜΑ (ισηγορικά) ΑΠΟ ΤΑ ΜΜΕ;) (Δηλ. να προηγηθεί    “απο φασιστικοποίηση” των σημερινών μέσων πληροφόρησης ).

Σαφώς όμως όχι μόνο θα πάθαινε ο κώλος τους αλλά το πιο πιθανό θα ήταν να πάθαιναν κατάθλιψη και να αυτοκτονούσαν αφού πια δεν θα μπορούσαν να ικανοποιήσουν την ψυχική τους διαστροφή η οποία τους επιζητά επιτακτικά να ορίζουν αυτοί τη ζωή των άλλων  και έτσι η ζωή τους θα έχανε το κεντρικό νόημά της.

 Η πιο πάνω πρόταση είναι φυσικά περιληπτική (συμπυκνωμένη) για να καταδείξει το εύκολο και εφικτό στο να περάσουν οι αποφάσεις (εξουσία) στο λαό. Οι διάφορες λεπτομέρειες που αφορούν στο συντονισμό των εκτελεστικών οργάνων είναι τόσο εύκολο να διευθετηθούν και για αυτό δεν αξίζει να γίνει αναφορά σε αυτές εδώ. 

Πάλι έτσι ενδεικτικά μπορούμε να πούμε διάφορα συμπληρωματικά στοιχεία επί αυτής.

Πχ α)1 Για την εξασφάλιση της ταύτισης της  θέλησης της πλειοψηφίας των μελών του δείγματος με την θέληση όλης της κοινωνίας, θα μπορούσε τις αμέσως επόμενες μέρες να τρέξουν και επιβεβαιωτικές δημοσκοπήσεις πάνω στο ίδιο θέμα.
Επίσης αν η νικήτρια πρόταση βγει με ελάχιστη διαφορά από την δεύτερη και μέσα στα όρια του στατιστικού λάθους τότε να ακυρώνεται η διαδικασία και να ξεκινά νέα μέχρι να έχουμε ισχυρή πλειοψηφία της πρώτης.

2). Και η εξασφάλιση για να είναι πλήρης, θα μπορούσε να υπάρχει θεσμός συλλογής κάποιου συγκεκριμένου αριθμού υπογραφών από το λαό (μέσα σε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα) όπου  αν  αμφισβητούν τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης, να ακυρώνεται η εφαρμογή του νόμου ή της απόφασης και μετά  να γίνεται ηλεκτρονική ψηφοφορία κοκ.

β)  Για την κατάθεση νόμων εκτός από τα κόμματα τα οποία (μαζί με όλο το λαό)  θα είναι και εγγυητές των δημοκρατικών θεσμών  αλλά και  αντιεξουσιαστικές ιδεολογικές συλλογικότητες  που θα έχουν επίσης νομοπαρασκευαστικό, “νόμο-καταθετικό” ρόλο (και με εσωτερική λειτουργία δημοκρατική), θα μπορεί ο κάθε εργαζόμενος αν θέλει, να καταθέτει την δική του πρόταση νόμου, έχοντας προηγουμένως συλλέξει ένα συγκεκριμένο αριθμό υπογραφών κοκ.

Β

Κατόπιν αυτών των αλλαγών στο κεντρικό επίπεδο, όποια μέτρα θα πρέπει να παρθούν (για την οικονομία, το χρέος, τις επαναστατικές αλλαγές στις παραγωγικές σχέσεις, την παιδεία, το περιβάλλον κλπ) θα πρέπει να παίρνονται μέσα από το πιο πάνω νέο επαναστατικό δημοκρατικό θεσμικό μηχανισμό (πλαίσιο).
Φυσικά και το κάθε αντιολιγαρχικό κόμμα θα πρέπει να έχει ένα δικό του συνολικό πρόγραμμα για την κοινωνία.

Όμως το κάθε κομμάτι του συνολικού αυτού προγράμματος θα πρέπει να το προτείνει στο λαό ( μέσω προτάσεων νόμων και κανόνων) και τελικός κριτής να είναι ο λαός.
Η διευθέτηση των λεπτομερειών της λειτουργίας του πιο πάνω θεσμικού μηχανισμού είναι μια πάρα πολύ εύκολη υπόθεση. (μας απομένει λοιπόν μόνο η συντριβή της υπάρχουσας ολιγαρχικής κρατικής μηχανής των εγκληματιών).

Φυσικά ένα από τα πρώτα πράγματα που θα πρέπει να γίνουν επίσης είναι η θεσμοθέτηση της Δημοκρατικής λειτουργίας και ΟΛΩΝ των μικρότερων συλλογικοτήτων της κοινωνίας όπως είναι τα κόμματα, οι Δήμοι, οι Συνεταιρισμοί, τα Σωματεία, οι διάφοροι Σύλλογοι κλπ.

Και Δημοκρατική λειτουργία σημαίνει ότι η εξουσία των ουσιαστικών αποφάσεων ανήκει μόνο στο σύνολο των μελών της συλλογικότητας ενώ στην εκτελεστική και την ελεγκτική εξουσία μπορεί να είναι μεν λίγα μέλη, μέρος-κομματάκι αυτής της συλλογικότητας, τα οποία όμως θα είναι εκλεγμένα, καθοδηγούμενα, «διατασσόμενα» και ελεγχόμενα από αποφάσεις του όλου της συλλογικότητας)

Περιληπτικά οι επαναστατικές αλλαγές:

1) Κατάργηση του ολιγαρχικού συντάγματος και αντικατάστασή του με το σύνταγμα της λαϊκής κυριαρχίας.

2) Ριζικές αλλαγές στα υπουργεία:
α) Στη δομή-σύνθεση: (περισσότεροι υφυπουργοί-σύμβουλοι)
β) Στη λειτουργία: Πρώτον θα εφαρμόζουν τη διαπιστωμένη θέληση του λαού και Δεύτερον θα έχουν το δικαίωμα στην κατάθεση προτάσεων  νόμων (μαζί και οι απλοί πολίτες) και το νόμο που θα τίθεται σε ισχύ θα τον επιλέγει η πλειοψηφία του λαού.

3) Κατάργηση της βουλής και δημιουργία ενός νέου υπουργείου. Υπουργείο  Διαπίστωσης της Θέλησης του Λαού (με εκλεγμένη διακομματική σύνθεση και συμμετοχή κληρωτών πολιτών για κάθε ψήφιση νόμου) που θα έχει για σκοπό την διαπίστωση της θέλησης του λαού για κάθε νόμο που θα πρέπει να τεθεί σε ισχύ. Την διαπίστωση αυτή θα μπορεί να την κάνει είτε με δημοσκοπήσεις (που το ίδιο θα διενεργεί) ή με όποιο άλλο μέσο επιλέξει ο λαός. 
                                              
                                         Γ

ΠΡΟΣΟΧΗ
ΟΧΙ  ΣΕ ΑΛΛΑΓΕΣ, ΕΠΙΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ (ΜΕΪΚ ΑΠ) ΣΤΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΑΛΛΑ  ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ.

Σε αλλαγές εντός του ολιγαρχικού κοινοβουλευτισμού θα προσπαθήσουν να παγιδέψουν τους εργαζόμενους τον επόμενο καιρό τα διάφορα φασιστοειδή μαζί με τα διάφορα φερέφωνά τους (ρουσφετόβια καθίκια). Είναι το τελευταίο τους χαρτί.

Για αντιπερισπασμό, θα μας πουν ότι θα πρέπει να αλλάξουμε κάποια διεφθαρμένα πρόσωπα (να βγάλουμε αυτά τα λαμόγια που έχουν κατακλέψει το λαό) και στη θέση τους να βρούμε και να βάλουμε κάποια αδιάφθορα. (αλλά να παραμείνει η ουσία του ολιγαρχικού κοινοβουλευτισμού. Δηλ οι λίγοι, τα 300-1000 άτομα, να παίρνουν αποφάσεις που θα καθορίζουν τη ζωή 11.000.000 ανθρώπων!!!).

Θα μας πουν το βλακώδες «να μπουν νέοι και ικανοί άνθρωποι που ακόμα δεν έχουν βάλει το δάκτυλό τους στο μέλι» ή άλλα κόμματα (και άλλες τέτοιες παπαριές) αλλά πάλι να παραμείνει ως έχει ο ολιγαρχικός μηχανισμός!!!. Αυτοί δηλ. οι νέοι ή οι νέες «ηγεσίες» των άλλων κομμάτων να καθορίζουν τη ζωή των άλλων 11.000.000!!! Να αλλάξουμε τις σημερινές αλεπούδες που «φυλάνε» τις κότες με άλλες αλεπούδες.
Θα μας πουν επίσης ότι πρέπει να αλλάξουν κάποιοι κανονισμοί στη λειτουργία του κοινοβουλίου ή το εκλογικό σύστημα (απλή αναλογική) αλλά πάλι κοινός παρονομαστής να είναι το «οι ελάχιστοι να καθορίζουν πλήρως τη ζωή των 11.000.000!!!» κοκ.

 Γενικά θα χύσουν πάλι έντεχνα το δηλητήριο τους για να σκοτώσουν τη σκέψη των εργαζομένων. Θα προσπαθήσουν να μας πείσουν ότι ο Μανωλιός θα αλλάξει χαρακτήρα αν αλλάξει τη σκούφια του ή θα αλλάξει κάτι αν βάλουμε άλλο Δήμιο στη θέση των παλιών Δημίων.

Θα προσπαθούν διαρκώς να μας πείσουν ότι ένα αυτοκίνητο το οποίο είναι εντελώς καμένο θα κινηθεί αν αλλάξουμε οδηγό. (και όχι να αλλάξουμε πρώτα το αυτοκίνητο).

ΤΩΡΑ Η ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΟ ΛΑΟ

ΤΩΡΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΤΩΡΑ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ.

ΥΓ1) Η πιο πάνω προτεινόμενη μορφή των επαναστατικών αλλαγών δεν είναι θέσφατο, δεν είναι κάποιο αναλλοίωτο δόγμα. Αναλλοίωτος είναι μόνο ο σκοπός δηλ το να περάσει η νομοθετική στο λαό με ισότιμη συμμετοχή του κάθε πολίτη σε αυτή. (Για την ισότιμη βάση περιγράφονται κανόνες στο «κατάλογος προϋποθέσεων για αντιολιγαρχική λειτουργία της κάθε συλλογικότητας»).
Όλα τα υπόλοιπα θα τα επεξεργάζεται ο συλλογικός νους και η πλειοψηφία του λαού θα αποφασίζει.

2) Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΝΝΟΙΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.

Η λέξη Δημοκρατία σημαίνει Ισχύς- κυριαρχία του Δήμου-λαού.
Όμως ένα υποκείμενο έχει ισχύ-κυριαρχία ΜΟΝΟ όταν μπορεί να θέτει σε εφαρμογή την θέλησή του (η οποία θέληση εκφράζεται με αποφάσεις που συμπυκνώνονται κάποιους κανόνες, νόμους κλπ).

ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ: (Σαν πολιτικό και οικονομικό σύστημα)
Δημοκρατία είναι εκείνο το πολιτικόοικονομικό σύστημα κατά το οποίο ΟΛΟΙ οι  κανόνες (και οι στόχοι) που ισχύουν σε όλες τις  σχέσεις των ανθρώπων  μέσα στην κοινωνία (δηλ. και στις παραγωγικές σχέσεις και σε όλες τις άλλες) είναι αποτέλεσμα της εκφρασμένης-διαπιστωμένης θέλησης της πλειοψηφίας των πολιτών (αφού έχει προηγηθεί  η ισότιμη μεταξύ των μελών (πολιτών) έκφραση όλων των απόψεων και των προτάσεων).

 ή διαφορετικά, Δημοκρατία είναι εκείνο το πολιτικό σύστημα κατά το οποίο  όλη η νομοθετική εξουσία ανήκει ουσιαστικά (πραγματικά) στο λαό (και οι άλλες εξουσίες ( Εκτελεστική. Ελεγκτική- δικαστική, ΜΜΕ) συντρέχουν φυσικά στην λειτουργία, εγγύηση και εφαρμογή των αποφάσεων της νομοθετικής).

Υ.Γ  

1) Για να γίνει κατανοητό στο πόσο είναι απλό ο λαός να επιλέγει τον κάθε νόμο θα μπορούσαμε να πούμε το εξής:

Πχ  για το χρέος της Χώρας μας, θα μπορούσαν να κατέθεταν την άποψή τους όλα τα σημερινά ολιγαρχικά κόμματα. Το ένα ας έλεγε να ξεζουμίσουμε τους εργαζόμενους, το άλλο ίσως να πρότεινα να πληρώσουν τη «νύφη» οι έχοντες, ένα άλλος θα μπορούσε να πρότεινε να μην αναγνωρίσουμε το χρέος και να σταματήσουμε να πληρώνουμε τους τοκογλύφους και ίσως κάποιο άλλο να πρότεινε να ζητήσουμε τις Γερμανικές αποζημιώσεις. Μετά όλες αυτές οι διαφορετικές οι απόψεις να εκφράζονταν ισότιμα (ισηγορικά) για ένα χρονικό διάστημα από όλα τα ΜΜΕ και κατόπιν να γινόταν επιστημονική αδιάβλητη δημοσκόπηση και ό,τι ήθελε η πλειοψηφία να γινόταν νόμος.

(Φυσικά κάτι τέτοιο δεν θα το δεχτούν οι ολιγάρχες. Δεν θα δεχτούν για να μην μάθει ο λαός να ζητά να αποφασίζει αυτός για τη ζωή του αλλά και αν ήταν αναγκασμένοι να το δεχτούν θα ήταν μια προσωρινή υποχώρηση και θα έκαναν τα πάντα για να βάλουν τρικλοποδιές στην υλοποίηση του νόμου. Απ την άλλη σε κάποια φάση του κινήματος για πραγματική εξουσία του λαού θα μπορούσε το πιο πάνω να μπει και σαν μεταβατικό-προσωρινό αίτημα για να λειτουργήσει απελευθερωτικά στην κοινωνική συνείδηση.

Η πραγματική εξουσία του λαού μπορεί να υπάρξει μόνο με τη απόλυτη συντριβή κάθε ολιγαρχικού μηχανισμού και στοιχείου μέσα στην κοινωνία και κάτι τέτοιο είναι δυνατόν μόνο με λαϊκή επανάσταση.

2) Η αδιάβλητη επιστημονική δημοσκόπηση σαν μέσον διαπίστωσης της θέλησης του λαού σε κεντρικό ή και σε Δημοτικό επίπεδο (για μεγάλους Δήμους) προκρίνεται προς το παρόν σαν το καταλληλότερο. Αύριο ίσως με την εξασφάλιση  ασφαλών λογισμικών να προκρίνεται η ψήφος ηλεκτρονικά από το σπίτι ή ένας συνδυασμός αυτών. Ανάλογα λοιπόν με τις υλικές συνθήκες ο λαός θα μπορεί να επιλέγει πιο μέσον θα είναι καταλληλότερο για να διαπιστώνετε η βούλησή του.

 αυτό/συντονιζόμενες ομάδες  ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ στο ΛΑΟ
(α/σ.ο Ν.Ε.Λ).

Πηγή http://bezedakos.blogspot.com