Σελίδες

«Στο κενό μας προχωράει η Τουρκία…»

ardin-rixi


Του Γιώργου Καραμπελιά και του Γιωργου Ρακκά
Ζούμε χρόνια πυκνότατων ιστορικών συμβολισμών: Αυτές τις μέρες γιορτάζουμε την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και το ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου. Σε δυο, μόλις χρόνια, θα κληθούμε να γιορτάσουμε τα 200 χρόνια από την κήρυξη της Εθνεγερσίας του 1821. Την επόμενη χρονιά, το 2022, κλείνουμε 100 χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή, όταν η «Μεγάλη Ιδέα» της χειραφέτησης του συνόλου Ελληνισμού, ενταφιάστηκε τραγικά οδηγώντας στην απώλεια του ενός απ’ τους δυο μας πνεύμονες –του Ανατολικού– που έδινε πνοή στον ελληνικό Πολιτισμό ήδη από την αυγή της αρχαιότητας.
Και δυστυχώς είναι το παρόν που αναδεικνύει τη σημασία αυτών των ιστορικών συμβολισμών: Ο Ελληνισμός του 21ου αιώνα, μετά από μια 10ετία σαρωτικής κρίσης που οδήγησε στην δραστική κοινωνική, οικονομική, και δημογραφική αποδυνάμωση του Ελλαδικού και Κυπριακού κράτους, βιώνει αυτή την περίοδο την γεωπολιτική μετεξέλιξη της κρίσης.
Όλοι έχουμε κατανοήσει ότι βρισκόμαστε ενώπιον υπαρξιακών προκλήσεων. Έχει φροντίσει γι’ αυτό ο Ταγίπ Ερντογάν με τις καθημερινές απειλές για την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λοζάνης, την Κυπριακή ΑΟΖ, τις προκλήσεις στο Αιγαίο, και βέβαια, τον τρόπο που μεταχειρίζεται τις μεταναστευτικές ροές με ανοιχτό πλέον στόχο την αλλοίωση του πληθυσμού της Ελλάδας, αλλά και τον εκβιασμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Γίναμε όλοι «φασίστες»;

ardin-rixi


Του Γιώργου Ρακκά από το thessnews.gr
Στην πραγματικότητα, καμιά κοινωνία δεν είναι «από τη φύση της» κλειστή ή ανοιχτή. Την μεταμορφώνουν οι περιστάσεις. Και η σημερινή περίσταση του μεταναστευτικού αδιεξόδου στην Ελλάδα είναι πολύ ιδιαίτερη, για να φορτώσουμε τις αντιδράσεις που προκαλούνται στον «ρατσισμό» και την «ξενοφοβία» -λες και υπάρχουν άνθρωποι ή ολόκληρες τοπικές κοινωνίες που φέρουν αυτό το στίγμα πάνω τους βιολογικά, «από την φύση τους».
Τα Βρασνά δεν είναι μια ιδιάζουσα περίπτωση, μια κάποια μαύρη κηλίδα στον χάρτη της χώρας που της αξίζει μια «δημοκρατική καραντίνα» για να αντιμετωπιστεί η υποτιθέμενη φασιστική επιμόλυνση. Είναι αντανάκλαση της στάσης που έχει διαμορφώσει σταδιακά όλη η ελληνική κοινωνία, η ίδια ελληνική κοινωνία που κατά το 60% της είχε συνεισφέρει σε ανθρωπιστική βοήθεια των ανθρώπων που είχαν εγκλωβιστεί στην Ειδομένη το 2015.
Τώρα όμως, με τα βόρεια σύνορα της χώρας να είναι κλειστά, το κράτος να έχει απολέσει πλήρως τον έλεγχο της μεταναστευτικής πολιτικής, όπου αλωνίζουν ΜΚΟ αμφίβολης προέλευσης, κινήτρων και χρηματοδότησης, τον Ερντογάν να σπρώχνει επίτηδες τα κύματα των νέων μεταναστευτικών εισροών στην Ελλάδα για να την αποσταθεροποιήσει, και εν τέλει την μετανάστευση προς την Ελλάδα να έχει καταστεί ανεξέλεγκτη, το 86% των Ελλήνων, σύμφωνα με δημοσκόπηση του αμερικανικού ερευνητικού κέντρου Pew Research Center, επιθυμεί την απέλαση όλων των μεταναστών που έχουν εισέλθει στη χώρα παράνομα. Μήπως αυτό το 86% των συμπολιτών μας έχουν γίνει «φασίστες»; Προφανώς και όχι. Φοβάται όμως, ότι ο τρόπος που διαχειρίστηκε και διαχειρίζεται ακόμα και σήμερα τη μετανάστευση το ελληνικό κράτος, οι κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ δηλαδή, θα διαλύσουν την χώρα.

ΕΛΛΗΝΟ-ΙΤΑΛΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ : ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΟΥ ''ΟΧΙ''


ΕΙΣΑΓΩΓΗ

 σιωπ εναι να μβριθς βάθος.  λόγος εναι μιπικίνδυνη νάγκη. δού να σχέτλιο δίλημμα. Στν πεφορτισμένη ρημία μας ναζητομε τατόχρονα, δραματικ τν σιωπ κα τν λόγο· τν σιωπ σν περισυλλογ κα διάσωσι τς οσίας μας, τν λόγο σνναζήτησι μις δραστικς ερυχωρίας. πωσδήποτε· λλ᾿εχερς εναι  σιωπ ν διολισθήσ σ κνηρ πόδραση, κα  λόγος σ προχειροκουφισμ κλύσεως. Γιατί, κύριοί μου, τ πι φθην φεύρημά μας εναι  λαλιά μας. να σκιδες σμνος π μέλη μις τεμαχισμένης κπνος· ρήμην...


δού, ατ τν στιγμ κλείνω κα συναθροίζω μέσα μου να γεγονς τς στορίας το θνους μου, ργο ργς καπίστεως νς λαο, πο γινε δες παγκοσμιότης, γιατ σφήνωσε να νεογεν σπασμ στν βούλησι τς νθρωπότητος, πο πίπεδη, πελιδνή, πέθνησκε ναρμόδια π φόβο, μιά κα σοπέδωνε τν φυσιογνωμία της γι ν διευκολύν τν χυδαία βρι τν σχιζοφρενν. λόκληρο ατ τ γεγονός συγκλίνει ατ τν στιγμ μς στν ψυχή μας· νεβοκατεβαίνει μεσ᾿ π τν πυθμένα κα πάει ν ζυμωθ στν θόλο το κρανίου μας, ν᾿ νέβ π τ θολ βίωμα σ διαυγς θεώρημα. 

γωνίζεται ν διαδραματισθ, ν ρυθμισθ, ν πάρξ. Γίνεται ατ τν στιγμ  οσία μας. Κα μως καλούμαστε τν διαπρεπ ατ οσία ν τν κρεουργήσωμε μέσα στν λόγο κα προσάρμοστη, κμαιώδη ν τν χύσωμε μέσα σβραχες χους κομμένους κα διάκενους. Πόση διασπάθισις: λόκληρη θ καταστάξ σν παλαι φοίνιο κα λοσχερής.Δν εναι δυνατ ν κραταιωθ τσι πσα οσία, ν μείν καίρια κι λοσχερής. Πο ν βρς ναν λόκληρο λόγο, πο νεναι πλς κα σύμπας κα μόνος; Μπορες ν γκυμονς αἰῶνες μι λέξι κα ν συσσωρεύς κε σημασία καδιαστάσεις. 

Τ πργμα μπορε ν χ μιν λιγγιώδη γκυμοσύνη κα  διαδικασία ναρίθμητο βάθος. μως, ν τν προφέρς,πέβη μάταιη, θνησιγενής, φλοις νς φθόγγου.  πληρέστερος λόγος εναι  κραυγ νς γριμιο κριβέστερος σιωπή. στόσο  σιωπ κπίπτει εχερς σ χειμέρια νάρκη, ν εναι θέρος κι ο σκιές πυρέσσουν. πικίνδυνη λοιπν νάγκη. Ατό, κύριοι, εναι  μπειρία τν καιρν. κι γώ, σν γνήσιο προϊν το σχατου λόγου ατο το χρόνου, εμαιναρθρος. Περισσότερο ναρθρος, ταν μιλ. Μοναδικ φιλοδοξία μου στόσο, τς στιγμς ατς, εναι ν μεταβληθ χρος ατς σ μι συστάδα ψυχν· ν᾿ ποτελέσ να θυμικ συνεχές. 

Γ. Μαργαρίτης: Αλήθειες και μύθοι για το 1940-1944

Νέα Κρήτη


Η περιγραφή του συσχετισμού δυνάμεων και τα κύρια σημεία του εξάμηνου ελληνο-ιταλικού πολέμου το 1940, η κατάληξή του, το κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο στην Ελλάδα και ο δυισμός στην κρατική εξουσία, άγνωστες πτυχές των πρώτων χρόνων της Κατοχής στην Ελλάδα, που ήταν όχι τριπλή αλλά τετραπλή μαζί με το καθεστώς της φασιστικής "Ελληνικής Πολιτείας", αποτέλεσαν το αντικείμενο της ανάλυσης που έκανε σήμερα, μιλώντας στο Ράδιο 9,84 και τον Γιώργο Σαχίνη, ο καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας του ΑΠΘ Γιώργος Μαργαρίτης.
Παράλληλα φώτισε την άγνωστη υπόθεση αγοράς αμερικανικών πολεμικών αεροσκαφών από την Ελλάδα τότε, που τελικά κατέληξαν στην αγγλική RAF, ενώ παράλληλα αναφέρθηκε στο «σφαγείο» της Μεραρχίας Κρητών στο μέτωπο της Αλβανίας, τις ευθύνες και την αναβλητικότητα για μία γρήγορη νίκη του τότε Ελληνικού Στρατιωτικού Επιτελείου, αλλά και το κλίμα που είχε επιβάλει ο φασιστικός άξονας σε όλη την Ευρώπη σε επίπεδο κυριαρχίας, που στον ελληνο-ιταλικό για πρώτη φορά τσαλακώνεται απρόβλεπτα για το φασισμό από τη βούληση του ελληνικού λαού.

«731»

ardin-rixi


Το ύψωμα που έκρινε τον ελληνοϊταλικό πόλεμο
Του Γιάννη Μιχαλακόπουλου από την Ρήξη φ. 154
Επτά τριάντα ένα. Ένας αμείλικτος τριψήφιος αριθμός χαραγμένος σε μαρμάρινη πλάκα στο κέντρο των Αθηνών. Τον πλαισιώνουν λέξεις βαρυφορτωμένες με Ιστορία, μπαρούτι, και αίμα: ΠΙΝΔΟΣ, ΚΟΡΥΤΣΑ, ΤΡΕΜΠΕΣΙΝΑ, ΧΕΙΜΑΡΡΑ, ΑΡΓΥΡΟΚΑΣΤΡΟΝ, ΚΑΛΠΑΚΙ… Την εικόνα συμπληρώνει ένα μικρό παιδάκι που με απορία και ενδιαφέρον διαβάζει τα όσα αναγράφονται πίσω από τους περήφανους εύζωνες. Είναι φθινόπωρο και η «περιρρέουσα» πρωτεύουσα είναι βασανιστικά μουντή και αμήχανη…

Το ύψωμα (με …προ βομβαρδισμού υψόμετρο) 731 που βρίσκεται βόρεια της Κλεισούρας ήταν ένα από τα ισχυρότερα ερείσματα που κατέλαβε ο Ελληνικός Στρατός κατά τους χειμερινούς αγώνες που προηγήθηκαν. Ήταν το κλειδί της όλης τοποθεσίας στον κεντρικό τομέα της Αλβανίας, ένα πέρασμα ύψιστης στρατηγικής σημασίας που εάν έπεφτε θα άνοιγε τον δρόμο στους Ιταλούς για την κατάκτηση της Ελλάδας.

Η κρισιμότητα της κατάστασης είχε κάνει τον Μπενίτο Μουσολίνι να βρεθεί αυτοπροσώπως (!) στην πρώτη γραμμή για να καμαρώσει τον «ανθό» των στρατευμάτων του (Λεγεώνες Μελανοχιτώνων, Μεραρχίες Μπάρι, Πούλιε, Τζούλια, Κάλιαρι, Πινερόλο, Σιένα κτλ). Σαν άλλος «Ξέρξης» -στη ναυμαχία της Σαλαμίνας το 480 π.Χ.- είχε εγκατασταθεί στο δικό του όρος «Αιγάλεω» (προκεχωρημένο παρατηρητήριο Κόμαριτ) και περίμενε να απολαύσει τον θρίαμβο. Είχε υποσχεθεί άλλωστε στον Χίτλερ ότι τον Μάρτιο θα έκανε παρέλαση στην Αθήνα. Για να είναι σίγουρος για το αποτέλεσμα, ενίσχυσε με ξεκούραστες και πολλαπλάσιες δυνάμεις τις ιταλικές μονάδες και τις «εμπλούτισε» με υψηλόβαθμα στελέχη του φασιστικού κινήματος.

Η Ιταλική εισβολή και η ημέρα του ΟΧΙ στους δρόμους των Αθηνών και της Ηπείρου (28 Οκτωβρίου 1940)

Θέματα Ελληνικής Ιστορίας


(Απόσπασμα από το βιβλίο του Αλέξανδρου Ζαούση "Οι δύο όχθες: 1939-1945") 

I
1919. ΣΙΕΝΑΗ ΠΟΛΗ ΚΙ Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΕΞΟΡΙΣΤΟΣ.
1940. ΣΙΕΝΑΗ ΜΕΡΑΡΧΙΑ ΕΙΣΒΟΛΗΣ...
Η ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΠΑΛΩΝΑΠΟ ΤΟ ΙΟΝΙΟ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΠΙΝΔΟ.

Τον Ιούνιο του 1919, ένας μελαγχολικός περιπατητής ανε­βοκατέβαινε τους στενούς δρόμους μιας όμορφης πολιτείας της Τοσκάνης, της Σιένα... Τους δρόμους που είναι σχεδόν πάντα μισοσκότεινοι, σκιασμένοι από τα ψηλά, επιβλητικά κτίρια της Αναγεννησιακής εποχής. Σκιασμένο από βαριές σκέψεις ήταν και το μυαλό του μελαγχολικού περιπατητή. Ο άνδρας αυτός ήταν ο Ιωάννης Μεταξάς! Πολιτικός αυτοεξόριστος στην Ιτα­λία. Επιτελικός αξιωματικός, σημαδεμένος από την εποχή του Εθνικού Διχασμού για τη γερμανοφιλία και τον βασιλισμό του, είχε αναγκαστεί να καταφύγει στη γειτονική χώρα. Διότι στην Ελλάδα η Κυβέρνηση του Ελευθέριου Βενιζέλου τον είχε κατα­δικάσει ερήμην σε θάνατο για την ανάμειξη του στα «Νοεμβριανά»... Μετά ένα χρόνο, το 1920, όταν οι Έλληνες σε μια πρωτοφανή ψυχολογική αναστροφή απέπεμψαν τον Βενιζέλο, ο Μεταξάς επέστρεψε στην Αθήνα. «Τη αιτήσει του» αποστρατεύ­εται οριστικά με το βαθμό του υποστράτηγου και εμπλέκεται με μεγάλες φιλοδοξίες στην πολιτική[1]...

Είκοσι χρόνια αργότερα, τη νύχτα της 27 Οκτωβρίου του 1940, οι προφυλακές μιας πανίσχυρης ιταλικής μεραρχίας κινή­θηκαν υπό την κάλυψη του σκότους προς την ελληνοαλβανική μεθόριο. Το όνομα της μεραρχίας: ΣΙΕΝΑ! Ηγέτης της χώρας, στην οποία είχε διαταγή να εισβάλει η μεραρχία αυτή, ο Ιωάν­νης Μεταξάς. Ο πολιτικός εξόριστος τον οποίο είχε φιλοξενή­σει η ομώνυμη πόλη το 1919... Μια παράξενη σύμπτωση. Ένα παιχνίδι της ιστορίας...

Η μεραρχία εισβολής ήταν πανίσχυρη. Διότι δεν πορευόταν μόνη. Το επίσημο όνομα της ήταν 51η Μεραρχία Πεζικού και είχε ενισχυθεί με το 3ο Σύνταγμα Γρεναδιέρων (ο Παπάγος αναφέρει ως ενίσχυση και ένα σύνταγμα ιππικού, το 6ο), τάγματα φανα­τικών φασιστών μελανοχιτώνων και τμήματα «εθελοντών» Αλ­βανών, ουσιαστικά ημιατάκτων. Κι ακολουθούσαν πελώρια φορτηγά που έσυραν βαρύ πυροβολικό. Στους χάρτες των αξιω­ματικών της ΣΙΕΝΑ τα βέλη έδειχναν τη γενική κατεύθυνση της εισβολής. Από Κονίσπολη της Αλβανίας προς Φιλιάτες, την πρώτη μεγάλη ηπειρώτικη κωμόπολη. Στην πραγματικότη­τα στη μεραρχία αυτή είχε ανατεθεί η διάρρηξη ενός μόνο τομ­έα, του παραλιακού ή «τομέα Θεσπρωτίας», που περιλάμβανε και το λιμάνι της Ηγουμενίτσας. Απέναντι σ' αυτή τη δύναμη υπήρχε από ελληνικής πλευράς μόνο μια ισχνή προκάλυψη.

Προκήρυξη: Όχι στον Μουσολίνι Όχι στον Ερντογάν

ardin-rixi


ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ «ΑΘΗΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ»
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
Αυτές τις μέρες γιορτάζουμε την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και το απαράμιλλο ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου. Σε δύο, μόλις χρόνια, θα κληθούμε να γιορτάσουμε τα 200 χρόνια από την κήρυξη της Εθνεγερσίας του 1821. Την επόμενη χρονιά, το 2022, κλείνουμε 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή.

Δυστυχώς ο Ελληνισμός τον 21ο αιώνα, μετά από μια 10ετία σαρωτικής κρίσης που οδήγησε στην δραστική κοινωνική, οικονομική, και δημογραφική αποδυνάμωση του Ελλαδικού και Κυπριακού κράτους, βιώνει και τη γεωπολιτική μετεξέλιξη της κρίσης.

Ο λοι έχουμε κατανοήσει ότι βρισκόμαστε ενώπιον προκλήσεων που αφορούν την ίδια την επιβίωση του ελληνικού έθνους. Έχει φροντίσει γι’ αυτό ο Ταγίπ Ερντογάν, με τις καθημερινές απειλές για την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λοζάνης, την Κυπριακή ΑΟΖ, τις προκλήσεις στο Αιγαίο, και βέβαια, τον τρόπο που χρησιμοποιεί τις μεταναστευτικές ροές, με ανοιχτό στόχο την αλλοίωση του πληθυσμού της Ελλάδας, αλλά και τον εκβιασμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η μεθοδικότητα της πολιτικής του Ερντογάν έχει τρομάξει σύσσωμη την πολιτική ηγεσία, που χαμένη μέσα σε έναν τυφλό κοσμοπολιτισμό, γαλουχημένη στα Αμερικάνικα κολέγια και τα πανεπιστήμια του εξωτερικού, δεν διαθέτει το σθένος και την ιδεολογική προετοιμασία για να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις που μας βάζει η ίδια η γεωπολιτική θέση της χώρας.

Δευτέρα 21 Οκτωβρίου 2019

Γ. Κοντογιώργης - Το ελληνικό πρόβλημα και η ψήφος της Διασποράς


Ο Ομότιμος Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης και πρώην Πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου κ. Γιώργος Κοντογιώργης στις 20.10.2019 στον ραδιοφωνικό σταθμό ART FM 90.6 και στον δημοσιογράφο Κώστα Ουίλς.




Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2019

ΑΟΖ-Τα Γεωπολιτικά Παίγνια στην Ανατολική Μεσόγειο




Αιματοχυσία στην Βόρεια Συρία,το δράμα των Κούρδων και τα Γεωπολιτικά παίγνια στις πλάτες λαών και χωρών με το Ανατολικό Ζήτημα στο προσκήνιο.

Η Ελληνική ΑΟΖ και το κλειδί της αποτροπής για την Ελλάδα και την Κύπρο .

Ο «πατέρας» της Ελληνικής ΑΟΖ ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μέριλαντ, Θεόδωρος Καρυώτης απευθείας από την Ουάσιγκτον στο στούντιο των «Αντιθέσεων» σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη , εξηγεί γιατί το πολιτικό σύστημα κατανοεί αλλά δεν ακουμπά το θέμα της ΑΟΖ. Το πραγματικό σχέδιο των ΗΠΑ για συνεκμετάλλευση και συνδιαχείριση με την Τουρκία.

Στην εκπομπή παρεμβαίνουν, ο γεωπολιτικός αναλυτής Σάββας Kαλεντερίδης

Ο καθηγητής γεωπολιτικής και Πρόεδρος του διεπιστημονικού Ινστιτούτου «Ιωάννης Καποδίστριας» Γιώργος Φίλης

Και ο καθηγητής στην Σχολή Ευελπίδων και αναλυτής στρατηγικών Κωνσταντίνος Γρίβας, και

ο Πρόεδρος του Παγκρήτιου Συλλόγου Κούρδων ΚΕΝΤΕΡ ΠΕΡΟΝΤ.





Τρίτη 15 Οκτωβρίου 2019

Πληθυσμός της Ελλάδας έως το 2040


του Γεωργίου Καβρού
Πρόβλεψη έως και το 2040 για τον πληθυσμό ,καθώς επίσης και που έπρεπε να βρίσκεται πραγματικά ο πληθυσμός της Ελλάδας .
Ο κίνδυνος είναι ορατός καθώς ήδη το ποσοστό των ηλικιωμένων είναι πολύ μεγάλο. Στα μεγάλα αστικά κέντρα το πρόβλημα είναι εντονότερο.
Το μοντέλο τη οικογένειας σήμερα είναι διαφοροποιημένο με εκείνο στο παρελθόν, προσαρμοσμένο στα νέα κοινωνικοπολιτικά δεδομένα αλλά και στο σύγχρονο τρόπο ζωής. Η άλλοτε πατριαρχική οικογένεια έχει παρέλθει προ πολλού τη θέση της έχει πάρει το μοντέλο της πυρηνικής οικογένειας με ένα ή δύο παιδιά ενώ οι αποφάσεις σε σχέση με το παλιότερο μοντέλο οικογένειας λαμβάνονται και από τους δύο γονείς. Οι περισσότερες γυναίκες σήμερα, εξασφαλίζουν πρώτα την επαγγελματική τους σταδιοδρομία, την οικονομική τους άνεση και γενικότερα τη ελευθερία των κινήσεων τους. Στη πραγματικότητα όμως αυτό είναι πλασματικό, καθώς όσο περισσότερο εργάζεται η γυναίκα ή αναλαμβάνει υψηλά καθήκοντα τόσο λιγότερο αποφασίζει να κάνει παιδί ή παιδιά.
Αυτό όμως οφείλεται και στο κόστος που θα είχε για την γυναίκα μια ενδεχόμενη απόφαση να αφήσει την εργασία της. Από την άλλη πλευρά ο αντρικός ρόλος έχει επίσης διαφοροποιηθεί στο πέρασμα του χρόνου. Και πως να ήταν διαφορετικά αφού ο σύγχρονος πατέρας είναι και σκληρά εργαζόμενος με αποτέλεσμα να λείπει πάρα πολλές ώρες από το σπίτι αλλά και αυτές που είναι εκεί να είναι κουρασμένος. Η αυξημένη ανεργία από την άλλη εμποδίζει τους άντρες να φτάσουν εύκολα στην απόφαση του γάμου ή να παντρευτούν πολύ νέοι. Οι άντρες δίνουν προτεραιότητα στην επαγγελματική σταδιοδρομία τους ώστε να μπορέσουν αργότερα να εξασφαλίσουν την οικογένεια τους. Πέρα από τα οικονομικά δεδομένα που αποτελούν ένα απαγορευτικό πλαίσιο, υπάρχει και η κρίση που διέπονται οι ανθρώπινες σχέσεις, επηρεασμένες από την πολυπλοκότητα της εποχής. Το αποτέλεσμα, είναι η αύξηση των διαζυγίων στη χώρα μας, η οποία μάλιστα έχει σημειώσει κατακόρυφη άνοδο.

Πώς σχηματίζεται η νέα Συρία

Ινφογνώμων Πολιτικά


Του Κώστα Ράπτη

Τι οδήγησε στην εκδήλωση της τουρκικής επιχείρησης "Πηγή Ειρήνης” εναντίον της "Ροτζάβα”, δηλ. της κουρδοκρατούμενης βορειοανατολικής Συρίας; Ποιές είναι οι νέες (αν)ισορροπίες που δημιουργούνται; Η εξέταση των κινήτρων των βασικών παικτών στην παρούσα φάση βοηθά να δοθεί μία απάντηση.

Η Δαμασκός επιθυμεί την αποκατάσταση της εξουσίας της σε όλη τη συριακή επικράτεια, με τον Μπασάρ αλ Άσαντ να διαμηνύει ότι ο πόλεμος δεν θα τερματισθεί παρά με την "απελευθέρωση της τελευταίας σπιθαμής εδάφους”. Ευελπιστεί δε ότι οι πετρελαιοπηγές των ανατολικών περιοχών θα χρηματοδοτήσουν την ανοικοδόμηση της χώρας.

Η Άγκυρα επιθυμεί πρωτίστως την απαλλαγή από τον εφιάλτη της ανάδυσης στα νότια σύνορά της μιας αυτονομημένης κουρδικής οντότητας, ελεγχόμενης από τη συριακή θυγατρική του ΡΚΚ. (Επιπλέον ο Ερντογάν επωφελείται τα μάλα από την εθνικιστική έξαρση, που αποτρέπει νέες συμπράξεις της αντιπολίτευσης με το κουρδικό στοιχείο της Τουρκίας, σαν αυτή που χάρισε τη δημαρχία της Κωνσταντινούπολης στον Εκρέμ Ιμάμογλου).

Η Τεχεράνη έχει τις δικές της κουρδικές ανησυχίες και αντιμετωπίζει την "Ροτζάβα” ως ένα "νέο Ισραήλ” που θα πλαγιοκοπεί τις χώρες της περιοχής και θα διακόπτει την εδαφική συνέχεια του "άξονα της αντίστασης” (Ιράν, Ιράκ, Συρία, Χεζμπολλάχ).

Αν η τουρκική εισβολή σε Συρία επιτύχει τι θα συμβεί στη Μεσανατολική Σκακιέρα

Ινφογνώμων Πολιτικά



του Σάββα Ιακωβίδη 

Η νέα προδοσία των Κούρδων από τις Ην. Πολιτείες και η νέα τουρκική εισβολή στη Συρία, η οποία βρίσκεται σε αιματηρή εξέλιξη, επιβεβαιώνει ξανά και κατά δραματικό τρόπο, πρώτον, την απόφανση του Θουκυδίδη, στο γνωστό διάλογο Αθηναίων και Μηλίων:

«Στις ανθρώπινες σχέσεις, τα νομικά επιχειρήματα έχουν αξία όταν εκείνοι που τα επικαλούνται είναι περίπου ισόπαλοι σε δύναμη και ότι, αντίθετα, ο ισχυρός επιβάλλει ό,τι του επιτρέπει η δύναμή του και ο αδύνατος υποχωρεί όσο του το επιβάλλει η αδυναμία του».

Δεύτερον, οι Κούρδοι θυσιάζονται στο βωμό επιχειρηματικών συμφερόντων του Αμερικανού προέδρου Τραμπ με τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν (και τον δισεκατομμυριούχο Ντογκάν) και, κυρίως, για λόγους προεκλογικούς και ψηφοθηρικούς.

Τρίτον, η Τουρκία εκμεταλλεύεται ένα εμφανές κενό εξουσίας και εσωστρέφειας μιας αλλοπρόσαλλης αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, η οποία ασκείται με… τιτιβίσματα από έναν εμφανώς αναξιόπιστο Τραμπ.
  • Η σημερινή κατάσταση πραγμάτων στην Ουάσιγκτον ενθυμίζει κατά τραγικό τρόπο παρόμοια εκείνης του 1974, όταν ο τότε Πρόεδρος Νίξον είχε κατηγορηθεί για το γνωστό «σκάνδαλο Γουώτεργκέιτ», βρισκόταν υπό δίωξη και, ουσιαστικά, κυβερνούσε ο τότε υπουργός Εξωτερικών, Κίσσιντζερ, ο οποίος άναψε το πράσινο φως στον Ετζεβίτ για την τουρκική εισβολή στην Κύπρο.