Γερμανικές Επανορθώσεις

του Κωνσταντίνου Κόλμερ

Όταν στο χρεωκοπημένο μπακάλικο ανακαλύψουν  χρέη δεν σκέπτονται «τι θα πει η πελατεία» αλλά πώς θα εισπράξουν τα οφειλόμενα.

Την βασική αρχή της… μπακάλικής λησμόνησαν τα κόμματα στην Ελληνική βουλή όταν προχθές ψήφισαν επί της προτάσεως του προέδρου ,για διεκδίκηση των οφειλών της Γερμανίας ,από τον πρώτο και δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο , προς την Ελλάδα ,100  και 75 ετών μετά την λήξη των.

Αντί τα κόμματα εξουσίας  ν’ ασχοληθούν με ποιόν τρόπο θα γίνη η είσπραξη των οφειλομένων  από την Γερμανία 190,6 δις.$ λόγω αποζημιώσεων  και 4,2 δις.$ εκ του Κατοχικού δανείου (*) ,  ισχυρίσθησαν ότι η υπόθεση «αναδίδει (Sic) άρωμα εκλογών»!

Ανεξαρτήτως τι άρωμα αναδύει η απόφαση της Βουλής από το βάθος της αγραμματοσύνης των Ελληνικών «πολιτικών» , ένα είναι το πρόβλημα: πώς θα εισπραχθή η οφειλή , δοθέντος ότι το Βερολίνο αρνείται ,ως συνήθως , κάθε υποχρέωση από τις ζημίες που προξένησαν οι Γερμανοί στην χώρα μας τον 20ον αιώνα – γιατί υπάρχουν και αντίστοιχες , από την 10ετή οικονομική κρίση που προξένησαν ο χέρ Σόημπλε και  η κουστωδία του στο παράνομο Γιούρογκρουπ το 2015.

Μία λύσις θα ήταν η προσφυγή της Ελλάδος στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης (ΔΔΧ) αλλά οι πιθανότητες δικαιώσεως είναι ελάχιστες αν ληφθή υπ’ όψιν η πολιτική επιρροή επί των αποφάσεων το ΔΔΧ.

Μία άλλη θα ήταν η αναζήτηση «συμμάχων» στην Γερμανική βουλή. Ο αρχηγός του σοσιαλιστικού κόμματος Ραλφ Στέγκερ δεν απορρίπτει διαρρήδην την Ελληνική αξίωση αποζημιώσεως και ο Γκρέγκορ Γκύζι της Αριστερής ΛΙΝΚΕ δεν είναι σαν τους δικούς μας και θεωρεί τουλάχιστον  το Κατοχικό δάνειο ως απαιτητό.

Ο Γερμανικός τύπος όμως , είναι κατακορύφως αντίθετος. Η εφημερίς Τάγκεσπηγκελ ομιλεί περί απαραδέκτων Ελληνικών απαιτήσεων 290 δις. ευρώ και η Σύντσαϊτουνγκ ισχυρίζεται ότι η Αμερικανική συμφωνία 2+4 (επανενώσεως της Γερμανίας) ουδέν προβλέπει περί αποζημιώσεων (ΣΣ: όπερ άσχετο ,καθώς η Ελλάς δεν εκλήθη να συμφωνήσει).

Συμφώνως με το καταστατικό των Ηνωμένων Εθνών , η Γερμανία εξακολουθεί να θεωρείται «εχθρική χώρα» καθώς δεν φρόντισε να υπογράψει την συνθήκη ειρήνης των Παρισίων του 1947 – ίσως για να μην πληρώσει επανορθώσεις.

Δικαστικώς η υπόθεση των επανορθώσεων έχει κριθή τελεσιδίκως από τον ΄Αρειο Πάγο και συνεπώς το μόνον που εκκρεμεί είναι η υπογραφή του υπουργού Δικαιοσύνης για να καταστεί εκτελεστή.

-Ναι αλλά πως όταν το ξένο κράτος , εν προκειμένω η Γερμανία  τυγχάνει ετεροδικίας;

Ευτυχώς υπάρχουν και οφειλές της Ελλάδος 110 δις. ευρώ περίπου έναντι της Γερμανίας από τα δύο bailing out του 2010 και 2015 που μπορούν  συμψηφιστούν με τις επανορθώσεις , διά δε το υπόλοιπον , η Ελληνική απαίτηση να εκχωρηθή «εις τρίτον» - να εισπράξουν δηλ. τις οφειλές της Γερμανίας μέχρις εξοφλήσεως , οι 16 χώρες της Ευρωζώνης , οι οποίες δάνεισαν την Ελλάδα για να διασώσουν τις …Τράπεζες τους.

Το μόνο που μας λείπει είναι η πολιτική βούληση.

Κώστας Κόλμερ       

  -------

(*) βλ.σχ. «Η Οφειλή των Επανορθώσεων» υπό Κούρτ Χάϊντζ Ρωτ και Χάρτμουτ Ρήμπνερ , εκδότης Ο ΤΟΠΟΣ ΜΟΥ Εθελοντική Ομάδα Δράσης , Ν. Πιερίας , Κατερίνη, Φεβρουάριος 2019 , σελ.287.        

Πηγή energia