Η εικόνα, ωστόσο, δεν είναι ομοιόμορφη, καθώς κατά τη διάρκεια της κρίσης αναδείχθηκαν 18 δυναμικά προϊόντα που στήριξαν την εγχώρια οικονομία, είτε διατηρώντας τα υψηλά μερίδια που είχαν ήδη κατακτήσει στις διεθνείς αγορές (π.χ. ελιές, ελαιόλαδο, μάρμαρο), είτε πετυχαίνοντας σημαντική αύξηση (π.χ. γιαούρτι, φιστίκια, καπνιστό ψάρι). Τα δυναμικά αυτά προϊόντα αποτέλεσαν την «ατμομηχανή» της εξαγωγικής προσπάθειας συνεισφέροντας το 45% της αύξησης των ελληνικών εξαγωγών κατά τη περίοδο 2009-2017 και παράλληλα τριπλασίασαν τη στήριξή τους στο ΑΕΠ σε 0,12% ετησίως στο ίδιο διάστημα (από 0,04% ετησίως προ κρίσης), ενώ η συνεισφορά των λοιπών προϊόντων μειώθηκε από 0,34% σε 0,08% ετησίως. Σε ό,τι αφορά τη μελλοντική πορεία των προϊόντων αυτών καθώς και τις πιθανές απαιτούμενες προσαρμογές στρατηγικής τους, διαχωρίζονται σε τρεις κατηγορίες ανάλογα με την πορεία του μεριδίου αγοράς που πέτυχαν σε όρους όγκου - σε συνδυασμό με την τιμολογιακή τους πολιτική. Ειδικότερα διακρίνονται σε: Προϊόντα υψηλής ανταγωνιστικότητας που κατάφεραν να αυξήσουν ή να διατηρήσουν υψηλά μερίδια αγοράς (και τιμές) στην περίοδο της κρίσης, δίνοντας εχέγγυα περαιτέρω ανόδου στο μέλλον. Αυτά είναι κυρίως τρόφιμα με ιδιαίτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά που τους προσφέρουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, όπως καπνιστό ψάρι, ελιές, γιαούρτι, φιστίκια, φέτα, παγωτό και ελαιόλαδο. Προϊόντα που «αγόρασαν» μερίδιο αγοράς με μειωμένη ή χαμηλή σχετική τιμή, κυρίως υπό την πίεση χαμηλής εσωτερικής ζήτησης. Αυτή η στρατηγική οδηγεί σε χαμηλά κέρδη ή ακόμα και ζημιές, ωστόσο εξασφάλισε την είσοδο σε διεθνείς αγορές. Προϊόντα πού έχασαν μερίδια αγοράς, πιθανώς λόγω παραδοσιακών μοντέλων παραγωγής και προώθησης που δεν προσαρμόστηκαν εγκαίρως (όπως βαμβάκι, καπνός, γούνες), τα οποία έχουν ανάγκη συνολικής αναπροσαρμογής στρατηγικής προκειμένου να διατηρήσουν την ισχυρή θέση που έχουν κατακτήσει στις διεθνείς αγορές.

Από την έντυπη έκδοση της Ναυτεμπορικής

της Κατερίνας Τζωρτζινάκη

ktzor@naftemporiki.gr

Για την αντιμετώπιση των καταστροφικών συνεπειών που προκλήθηκαν από την πρωτοφανή πυρκαγιά τη Δευτέρα 23 Ιουλίου... η κυβέρνηση άνοιξε στην Τράπεζα της Ελλάδος έναν ειδικό λογαριασμό. Υπάρχει ήδη μεγάλη ανταπόκριση, είτε με καταθέσεις... είτε με την ανάληψη συγκεκριμένου αντικειμένου».

Αφήνω στην άκρη το γεγονός ότι δουλειά του κράτους δεν είναι η διαχείριση εράνων, δεν είναι ΜΚΟ η διοίκηση, και στέκομαι στο παιχνίδι με ανοιχτά χαρτιά. Το Ίδρυμα Νιάρχος έχει τον τρόπο να ελέγξει ότι τα 25 εκατ. ευρώ που προσφέρει θα διατεθούν για την ενίσχυση των πυροσβεστικών μέσων και ο όμιλος Κοπελούζου ότι τα 2 εκατ. ευρώ θα πάνε στην αποκατάσταση μόνιμων κατοικιών ανθρώπων με χαμηλά εισοδήματα στις πληγείσες περιοχές. Η Motor Oil θα αναλάβει την αποκατάσταση του Λύρειου Ορφανοτροφείου, το Ίδρυμα Λάτση και το Ίδρυμα Ωνάση που προσφέρουν από 5 εκατ. ευρώ έκαστο έχουν μάτια για το Μάτι.

Τι γίνεται, όμως, με τους χιλιάδες επώνυμους και ανώνυμους που με κάθε μέσο προσπαθούν να συμβάλουν στην προσπάθεια επούλωσης των πληγών; Ευρώ εισρέουν τις τελευταίες μέρες και σε λογαριασμούς άλλων φορέων. Ποιος θα φυλάει τους φύλακες; Δεν είναι μεγάλη η πιθανότητα συναίρεσης της διαφάνειας με την αδιαφάνεια, που νομιμοποιεί το οτιδήποτε, αρκεί να φαίνεται;

Ποιος ξεχνά την τύχη του αποκαλούμενου Ταμείου Μολυβιάτη (Ειδικό Ταμείο Αντιμετώπισης Έκτακτων Αναγκών); Μια πονεμένη ιστορία για την κατακαημένη το θέρος του 2007 Ηλεία. Συγκεντρώθηκαν περίπου 208 εκατ. ευρώ (198 εκατ. ευρώ συν 10 εκατ. τόκοι) από 93.000 δωρητές. Υπάρχει ένα κενό για τη χρονική περίοδο από την παραίτηση του πρώην ΥΠΕΞ το 2009 ως την εκκαθάριση του ταμείου το 2011 (τα χρήματα μεταφέρονται στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους σε νέο ειδικό λογαριασμό με τον τίτλο «Λογαριασμός Αρωγής Πυροπλήκτων»). Αρκετοί φορείς ήταν ανεπαρκείς να απορροφήσουν τα κονδύλια. Από την απάντηση το 2013 του τότε ΥΠΟΙΚ αποκαλύπτεται και η πρώτη δαπάνη σε άλλες περιοχές εκτός Ηλείας, ύψους 28 εκατ. ευρώ. Στο τέλος του 2012 με ΚΥΑ έγινε η τελευταία επίσημη κατανομή πιστώσεων. Τα έργα που εγκρίθηκαν ήταν οδοποιίας. Ούτε ένα αντιπλημμυρικής ή αντιπυρικής προστασίας.

Έντεκα χρόνια μετά, τι ποσό έχει μείνει στα ταμεία πια;

Ναυτεμπορική