Ελευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση
Του Μάκη Γεωργιάδη
Μαίνεται η επιχειρηματική σύρραξη με πολιτικό παρασκήνιο
Αν υπάρχει μια φράση κλισέ για το ελληνικό ποδόσφαιρο, τότε αυτή είναι πως στο χώρο αυτό δεν υπάρχει τίποτα πρωτόγνωρο. Ωστόσο, μετά από αρκετές δεκαετίες, τόσο οι εξελίξεις στο εξωτερικό όσο και αυτές στο εσωτερικό πεδίο, τείνουν να δώσουν άλλες διαστάσεις σε όσα κλισέ γνωρίζαμε. Το πρώτο και ίσως σημαντικότερο ζήτημα, είναι οπωσδήποτε οι αλλαγές που ανακοίνωσε η ευρωπαϊκή ομοσπονδία στις διασυλλογικές διοργανώσεις. Φυσικά το θέμα συζήτησης των ημερών δεν είναι αυτό, αλλά τα όσα συνέβησαν στην Τούμπα την περασμένη Κυριακή με αποτέλεσμα να μην ξεκινήσει καν ο αγώνας μεταξύ ΠΑΟΚ και Ολυμπιακού.
Σε ποδοσφαιρικό επίπεδο ωστόσο όλα αυτά συνδέονται και αλληλοτροφοδοτούνται. Η νέα δομή των ευρωπαϊκών διοργανώσεων και κυρίως του Τσάμπιονς Λιγκ στέλνουν τις ελληνικές ομάδες ολοταχώς πίσω στη δεκαετία του ’80, καθώς από την περίοδο 2019-2020, τόσο ο πρωταθλητής όσο και ο δεύτερος της βαθμολογίας του πρωταθλήματος θα πρέπει να δώσουν συνολικά τρείς προκριματικούς γύρους για να καταφέρουν να βρεθούν σε κάποιον από τους χρυσοφόρους ομίλους. Σε μια διοργάνωση η οποία γίνεται όλο και πιο κλειστή και για …πολύ χοντρά πορτοφόλια. Το θέμα μας ωστόσο είναι οι ελληνικοί σύλλογοι οι οποίοι, εξαιτίας της ειδικής βαθμολογίας και με δεδομένη τη 15η θέση της χώρας στο σχετικό πίνακα, θα πρέπει να κάνουν στην κυριολεξία ποδοσφαιρικά θαύματα για να μπορέσουν να ανακάμψουν και να διεκδικήσουν κάτι παραπάνω από ρόλο κομπάρσου και μάλιστα δεύτερης γραμμής στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Συνέπεια όλων αυτών είναι αφενός να οξύνεται, μέχρι παροξυσμού, ο ποδοσφαιρικός πόλεμος στο εσωτερικό και φυσικά με δεδομένο ότι η προοπτική κάποιων ζεστών εκατομμυρίων ευρώ αρχίζει να φαντάζει ως μακρινό και άπιαστο όνειρο, οι ιδιοκτήτες των ΠΑΕ μάχονται για να εξασφαλίσουν «παράπλευρα» οφέλη. Αποτέλεσμα όλων αυτών των κρυφών και φανερών ανταγωνισμών και εξελίξεων είναι να κορυφώνεται και το παρασκήνιο γύρω από το ποδόσφαιρο.
Η κυβέρνηση έχει υιοθετήσει μια πολιτική η οποία προσομοιάζει με αυτήν Οθωμανού σουλτάνου ο οποίος φροντίζει, στο παρασκήνιο τουλάχιστον, να έχει και καλές σχέσεις με τους παπάδες, τους αγάδες και τους νέους κοτζαμπάσηδες με στόχο να αποκομίσει τα μέγιστα πολιτικά και εκλογικά οφέλη. Δίαυλοι επικοινωνίας υπάρχουν με όλες τις ισχυρές ΠΑΕ και τους ιδιοκτήτες τους. Ωστόσο στο μοίρασμα της λείας υπάρχουν δύο πόλοι οι οποίοι μάχονται με στόχο είτε την άμεση απόσπαση κομματιών επιχειρηματικής δραστηριότητας είτε αναμένοντας ανάλογα οφέλη από μια ενδεχόμενη πολιτική αλλαγή. Σε αυτή τη διαμάχη είναι προφανές ότι οι ιδιοκτήτες των ΠΑΕ ΠΑΟΚ και Ολυμπιακού οι οποίοι κατέχουν και ΜΜΕ πρωταγωνιστούν. Ο Ι. Σαββίδης προσβλέπει σε κυβερνητική παρέμβαση στο παρασκήνιο ώστε ο ΠΑΟΚ να γλιτώσει από μια βαριά τιμωρία η οποία μπορεί να του στοιχίσει το πρωτάθλημα και την προοπτική είσπραξης μερικών εκατομμυρίων μιας και φέτος θα έχει ακόμη μια ευκαιρία ο πρωταθλητής να μπει πιο εύκολα σε όμιλο Τσάμπιονς Λιγκ. Ωστόσο το γεγονός ότι η βιομηχανία τιμωριών και αυστηροποίησης των ποινών για τέτοιου είδους φαινόμενα, όπως αυτά που συνέβησαν στην Τούμπα, άνοιξε με πρωτοβουλία και επιμονή του ΠΑΟΚ και με τη συνδρομή της κυβέρνησης σε περυσινό αγώνα στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, φέρνει σε πολύ δύσκολη θέση εκτός από τον ιδιοκτήτη της ΠΑΕ ΠΑΟΚ και την κυβέρνηση, που προσπάθησε να εκμεταλλευτεί πολιτικά την περιβόητη «εξυγίανση» και την επιτροπεία της ΟΥΕΦΑ στο ελληνικό ποδόσφαιρο και την ΕΠΟ.
Σε αυτό το επίπεδο οι συμμαχίες αναδιατάσσονται συνεχώς. Οι εξελίξεις της Τούμπας ανέδειξαν κάτι που εδώ και καιρό έμενε στο παρασκήνιο. Ο πρωτεργάτης της «κάθαρσης» και της δίωξης των «εγκληματικών οργανώσεων» στο ποδόσφαιρο, ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, έχει αφήσει εδώ και καιρό αυτό το μετερίζι …ορφανό. Η επίθεση του σε Ι. Σααββίδη και ΠΑΟΚ, μετά τον τραυματισμό του προπονητή του Ολυμπιακού από αντικείμενο στο γήπεδο του ΠΑΟΚ, έδειξε πως οι επονομαζόμενοι και «αιώνιοι αντίπαλοι» είναι πιο κοντά από ποτέ. Τουλάχιστον τα αφεντικά τους.
Από την άλλη πλευρά, η ευρωπαϊκή κηδεμονία και το ξήλωμα σε μεγάλο βαθμό ενός παρασκηνιακού μηχανισμού που επί χρόνια ευνοούσε την ομάδα του Πειραιά έχει οδηγήσει τον ιδιοκτήτη της να φέρεται σαν ταύρος εν υαλοπωλείο. Ταυτόχρονα τα ΜΜΕ, τα οποία ελέγχει εκτός από αντιπάλους «στολίζουν» χυδαιότατα και με πρωτοφανείς χαρακτηρισμούς τον πρώην ιδιοκτήτη της ΠΑΕ ΟΣΦΠ, Σωκράτη Κόκκαλη αλλά και άλλα μέσα ενημέρωσης με αναφορά στον Ολυμπιακό, τα οποία ο νυν ιδιοκτήτης των ερυθρολεύκων θεωρεί ότι έχουν αλωθεί από «πράσινους» και «κιτρινόμαυρους» πράκτορες και φυσικά δε συντάσσονται απολύτως με τα δικά του συμφέροντα. Κάτω από την επιφάνεια βρίσκεται η διαμάχη του νυν και του πρώην ιδιοκτήτη της ΠΑΕ Ολυμπιακός με φόντο τις επιχειρηματικές δραστηριότητες του τελευταίου. Ο Β. Μαρινάκης τον κατηγορεί ότι εξαιτίας των δραστηριοτήτων και των προμηθειών που εξασφάλισε στον ΟΠΑΠ, επί της ουσίας έχει συμμαχήσει με τον ιδιοκτήτη της ΠΑΕ ΑΕΚ αλλά και ισχυρό άνδρα του ΟΠΑΠ, Δ. Μελισσανίδη , με αποτέλεσμα να μην προστατεύει και να μην υπερασπίζεται τον Ολυμπιακό.
Κάπως έτσι και με τέτοιες λογικές, οι ομάδες ταυτίζονται με τα επιχειρηματικά συμφέρονται και το δόγμα όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας» βασιλεύει και μετατρέπει τους οπαδικούς στρατούς σε ασπίδα προστασίας μεγαλοπαραγόντων και σε προίκα για πολιτική εκμετάλλευση και ψηφοθηρία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου