Το αχρείαστο λίφτινγκ στα F 16!

ardin-rixi

Το αχρείαστο λίφτινγκ στα F 16!

Του Θανάση Τζιούμπα 

Την 18η Ιουνίου, ο Υποσμηναγός (Ι) Νικόλαος Σιαλμάς κατέπεσε στο Αιγαίο Πέλαγος με αεροσκάφος Mirage F1, κατά τη διάρκεια εμπλοκής του σχηματισμού του με τουρκικά F-16 Fighting Falcon. Η αιτία της πτώσης ήταν προσπάθεια να σπάσει με ακραίους ελιγμούς τον εγκλωβισμό από το ραντάρ Τούρκου πιλότου. Το ελληνικό Mirage F1, μαχητικό 2ης γενιάς, υστερούσε τραγικά απέναντι στο τουρκικό, 3ης γενιάς, σχεδιασμένου ως αεροπλάνου εναέριας υπεροχής με έμφαση στις «κλειστές» αερομαχίες, όπως αυτή που συνέβη ανατολικά του Άη Στράτη. Ο Σιαλμάς πλήρωσε με την ζωή του το τεχνολογικό χάσμα ανάμεσα στους δύο τύπους μαχητικών και την άρνηση του να αποδεχτεί την κατωτερότητα του υλικού που διέθετε. Τα μελτέμια του Αιγαίου δέρνουν το ξεχασμένο μνημείο στο ακρωτήρι του Αϊ Στράτη που πήρε το όνομα του ξεθωριάζοντας την επιγραφή «μολών λαβέ».

Ήταν μια προδιαγεγραμμένη απώλεια, συνέπεια της πάγιας ένδειας και του κακού σχεδιασμού των εξοπλιστικών προμηθειών που ενδημεί σε μία χώρα που παραπαίει ανάμεσα στην ρητορική του “βουτύρου αντί για κανόνια” και τις ευκαιρίες αρπαχτής από τα εξοπλιστικά.

Φαίνεται ότι η ιστορία δεν διδάσκει αυτούς που την ανέδειξαν σε επιστήμη.  Ο Τσίπρας, αφού μας προετοίμασε επικοινωνιακά κόβοντας βόλτες με F-16, πέταξε στις ΗΠΑ έχοντας στην ατζέντα του την … αναβάθμιση των υπαρχόντων F-16. Δεν γνωρίζουμε αν η ιδέα ήταν ενός ξένου υποβολέα, αν ήταν του Καμένου ή δική του, αλλά, όποιου και να ήταν, αποτελεί ένα ακόμη βήμα για την εξάλειψη της δυνατότητας αποτροπής στο κρίσιμο πεδίο της αεροπορικής ισχύος.

Δηλώνει άγνοια ή αδιαφορία για τους τουρκικούς σχεδιασμούς: Την προμήθεια των S 400 (με δυνατότητα εγκλωβισμού και κατάρριψης μέχρι 400 χιλιόμετρα) με την οποία αποκτούν ένα όπλο που καθιστά απαγορευτική την δράση της ελληνικής αεροπορίας πάνω από το Αιγαίο και μέχρι την ενδοχώρα. Πρακτικά, η Άγκυρα θα έχει την ικανότητα όχι μόνο να εντοπίζει αλλά και να καταρρίπτει μαχητικά της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, από τη στιγμή που αυτά θα απογειώνονται. Θεωρητικά εφόσον ένα σύστημα S-400 τοποθετηθεί για βολή στη Σμύρνη, οποιοδήποτε Ελληνικό αεροσκάφος θα βρίσκεται εγκλωβισμένο από τη στιγμή που απογειώνεται από τις βάσεις στην Τανάγρα, στην Νέα Αγχίαλο και στην Λάρισα (με το βλήμα 40N6).

Κι αν το ρωσικό αντιαεροπορικό είναι η ασπίδα, το δόρυ είναι τα 100 μαχητικά 5ης γενιάς F 35 που από ότι φαίνεται σε ένα  – δύο χρόνια θα κάνουν την εμφάνιση τους στους ουρανούς του Αιγαίου. Το αεροσκάφος της Lokheed είναι σχεδιασμένο ως επιθετικό όπλο κρούσης με πολλές δυνατότητες εναέριας εμπλοκής. Το δυνατό του σημείο είναι τα stealth χαρακτηριστικά του: το αεροσκάφος παρουσιάζει επιφάνεια ανιχνεύσιμη από τα ραντάρ (ραδιοτομή) με τιμές  ανάμεσα σε 0,0015 και 0,005 τ.μ. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι όταν καταστεί ανιχνεύσιμο θα είναι τόσο κοντά (20 ως 25 χιλιόμετρα), ώστε μηδενίζεται πρακτικά η δυνατότητα αντίδρασης είτε από τα επίγεια συστήματα αεράμυνας είτε από τα ελληνικά μαχητικά (μιλάμε για χρόνους της τάξης δευτερολέπτων).

Μια μελλοντική σύρραξη πάνω από το Αιγαίο δεν θα είναι οι αερομαχίες όπως τις ξέραμε, αλλά μια πραγματική «κόλαση» πυρών, με συνεχείς εμπλοκές πέραν του ορίζοντα, χωρίς οπτική επαφή, όπου τον πρώτο λόγο θα το έχουν μέσα μέσου ή μεγάλου βεληνεκούς. Αερομαχίες θα γίνουν με F-35, όταν κι ΑΝ αυτά εντοπιστούν. Αλλά δεν θεωρούμε ότι κάποιος χρήστης F-35 θα το θέσει σε κίνδυνο, αντίθετα θα πλησιάζει αθόρυβα το πεδίο της μάχης, θα εντοπίζει τον στόχο του και θα τον καταστρέφει με βολή πυραύλου μεγάλου βεληνεκούς. Και η ολοκληρωτική αεροπορική υπεροχή  σε ένα πεδίο ασυνεχές όπως αυτό του Αιγαίου  συνεπάγεται και την ναυτική υπεροχή και την αδυναμία ενίσχυσης των νησιών.

Με δύο λόγια η Τουρκία αποκτά δυνατότητα τόσο να διατηρήσει την ελληνική αεράμυνα με τα F-35 και να χτυπήσει την ελληνική αεροπορία στο έδαφος όσο και να καταστρέψει κάθε απόπειρα ανταπόδοσης  με το δίκτυο των S 400.

Απέναντι στην απειλή αυτή, και με δεδομένη την στενότητα των οικονομικών και την πίεση των δανειστών για περικοπές παντού, οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ επιλέγουν να πληρώσουν 2,4 δισ. δολάρια (σύμφωνα με τους Αμερικάνους ή 1,1 δισ. σύμφωνα με τα κυβερνητικά επικοινωνιακά επιτελεία) για την αναβάθμιση των υπαρχόντων F-16. Για να κάνουν τι;  Μήπως τα αναβαθμισμένα μαχητικά πρόκειται να επιβιώσουν αν χτυπηθούν στο έδαφος; Μήπως, ακόμα κι αν σηκωθούν έγκαιρα για να πολεμήσουν έχουν ελπίδα απέναντι σε έναν αντίπαλο που σε βλέπει και σου ρίχνει από τα 120 χιλιόμετρα, ενώ εσύ δεν θα τον έχεις δει ποτέ;  Ή μήπως όσα επιβιώσουν παύουν να είναι ευάλωτα από την τουρκική αεράμυνα;

Η επιλογή της κυβέρνησης εκμηδενίζει την δυνατότητα αποτροπής (για επικράτηση φυσικά δεν μιλάμε) του τουρκικού επεκτατισμού. Δεν δημιουργεί κόστος αποτρεπτικό ενός πρώτου χτυπήματος, ενώ δεν δημιουργεί ούτε προϋποθέσεις κόστους από μια αντεπίθεση στο έδαφος του αντιπάλου.

Κι όλα αυτά θα παρουσιαστούν αύριο ως μια καταπληκτική επιτυχία του πρωθυπουργού που επαναφέρει την Ελλάδα στο διεθνές προσκήνιο την στιγμή που του πουλάν πανάκριβα φύκια για μεταξωτές κορδέλες ενώ παράλληλα ενισχύουν τον αντιρρησία Ερντογάν με το κορυφαίο εξαγωγικό τους όπλο.

Η αναβάθμιση των  F-16 προέκυψε από το πουθενά, δεν υπήρξε αίτημα της Πολεμικής Αεροπορίας, δεν φαίνεται να εντάσσεται σε καμία στρατηγική αποτροπής και δεν αντέχει σε οποιαδήποτε ανάλυση κόστους – οφέλους. Αποτελεί πολιτική επιλογή της κυβέρνησης που για μια ακόμη φορά κινείται με λογικές  επιδίωξης ευμένειας από τον ξένο παράγοντα κι όχι με γνώμονα το συμφέρον της πατρίδας.

Ο Σιαλμάς πέθανε από μια εμπλοκή μαχητικών που τα χώριζε μια δεκαετία εξέλιξης  και μια τεχνολογική γενιά. Και τώρα οι Έλληνες πιλότοι θα υποχρεωθούν να αντιπαρατεθούν με εργαλεία που τα χωρίζει ένα τεχνολογικό χάσμα αντίστοιχο με αυτό που χώριζε τα κανόνια του Μωάμεθ με τις βαλλίστρες του Παλαιολόγου. Κατά τα άλλα αυτοί αποτελούν το «υπερ-όπλο» της Ελλάδας κατά τον Τσίπρα, λες κι η εναέρια μάχη θα γίνει με όπλο την ψυχή και μόνο.