Παρασκευή 7 Ιουλίου 2017

Προ ημερησίας στην Βουλή - για τι ακριβώς;


του Αντώνη Δ. Παπαγιαννίδη
Στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στην Βουλή για την οικονομία - και, πιο συγκεκριμένα, για την συμφωνία στο  Eurogroup της 15ης Ιουνίου, για την διαπραγμάτευση που προηγήθηκε, για τις συνέπειες των συμφωνημένων... - ακούσαμε πολλά και διάφορα και ενδιαφέροντα και ακραία.
 Ακούσαμε και παρακολουθήσαμε πολλά για την υπόθεση του Noor 1, για τον Πάνο Καμμένο, για την διάσταση Βαγγέλη Μαρινάκη: μέχρι και για Εξεταστική Επιτροπή ακούστηκε αίτημα (μάλιστα ο Καμμένος το προχώρησε και σε αυτοπρόταση για Προανακριτική), αλλά για ένα - το μόνο που θα άνοιγε τα παράθυρα, να μπει φως και να φύγει η δυσωδία! - δεν ακούστηκε λέξη: για άρση του απορρήτου των τηλεφωνικών επικοινωνιών, όλων δε των εμπλεκομένων και όχι μόνον των υπουργού Καμμένου και ισοβίτη Γιαννουσάκη, αλλά των προανάκριση διενεργούντων λιμενικών, των εισαγγελικών λειτουργών, άλλων πολιτικών προσώπων. Ώστε να ξέρουμε, πάντως να γνωρίζουν οι αρμόδιοι - και δια των ειθισμένων διαρροών το Πανελλήνιον, έτσι; - όχι πόσες τηλεφωνικές κλήσεις έγιναν και ποιας διάρκειας η καθεμία. Αλλά τι ειπώθηκε! Ποιο δηλαδή ήταν το αληθινό περιεχόμενο αυτής της ιστορίας των 2,1 τόνων καθαρής ηρωίνης (που δίνει 8-10 τόνους εμπορεύσιμης, αρκετά εκατομμύρια δόσεις δηλαδή).

Ακούσαμε και παρακολουθήσαμε επίσης κάτι που θα μας επιτραπεί να θεωρήσουμε ακόμη πιο νοσηρό και επικίνδυνο: ποια ήταν η ρίζα της τρομοκρατίας στην Ελλάδα. Με βάση την κατάθεση Κυριάκου Μητσοτάκη στο Politico, υπόλογη θεωρήθηκε "η μήτρα της άκρας Αριστεράς". Προς τιμήν του, ο Μητσοτάκης διόρθωσε κάπως αναφέροντας την σφαγή του Παύλου Φύσσα (που, διάβολε, στην ακραία Ακροδεξιά Χρυσαυγή χρεώνεται, όπως όμως και η αντίστοιχη των Αιγύπτιων ψαράδων αλλά και σειρά καταδρομικών επιδρομών των νεοναζιστών, που κορδακίζονται στα έδρανα της Βουλής). Όμως ο Τσίπρας πήγε το πράγμα πιο πίσω, στην Χούντα και την δική της ρίζα, στην υπόθεση Λαμπράκη ("ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;", κατά Κωνσταντίνο Καραμανλή), στην "υπόθεση καρφίτσα" και την δράση των παρακρατικών. Και η συζήτηση, δια κραυγών, πήγε στον Εμφύλιο και το μέτρημα θυμάτων.
Ακούσαμε και παρακολουθήσαμε , ακόμη, και την ανταλλαγή διαξιφισμών για τις άνευ νοήματος αλλά με περισσήν διάθεση όξυνσης του κλίματος αναρτήσεις στο Fb και το Twitter του Παύλου Πολάκη. Που όμως ως φόντο έχουν κάτι και βαρύ και δυνητικά εκρηκτικό: τις σχέσεις με την Δικαιοσύνη, τα όρια εναντίωσης στις αποφάσεις της (όχι απλώς κριτικής: η κριτική είναι πάντα επιτρεπτή σε φιλελεύθερα - ούπς! - καθεστώτα) μέσα απο την ερμηνεία. Τι θα πει αυτό; Σπεύδουμε πριν μας πλακώσει η υπόνοια περί μη-σεβασμού των αποφάσεων του ΣτΕ. Οι αποφάσεις - ομόφωνες, δε - της Ολομέλειας του για την αντισυνταγματικότητα της αδιανόητης και άνευ τέλους παράτασης της 5ετούς παραγραφής αφορούσαν συγκεκριμένες υποθέσεις με συγκεκριμένο περιεχόμενο και συγκεκριμένο νομικό συλλογισμό. Τώρα, με την ΑΑΔΕ (την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων, "τέκνο της ανάγκης και της Τρόικας", σωστά;) να προσπαθεί να μαζέψει την ζημιά που δυνητικά φέρνει αυτή η νομολογία στα έσοδα, επιστρατεύοντας ήδη το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, μόνον τα Tweets και οι τσαχπινιές δεν βοηθούν. Ούτε η αναγωγή της σε Τιτανομαχία περί τους θεσμούς...
Αυτά ακούσαμε και μάθαμε στην προ ημερησίας τιτανομαχία στην Βουλή. Α, ναι. Και διάφορα περί Eurogroup και οικονομίας και λογαριασμών του μπακάλη και εκκλήσεως προς επενδυτάς. Αλλά... πού να χωρέσουν, αυτά!

kontranews

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου