Πέμπτη 13 Ιουλίου 2017

Το «καλή τύχη!» και η μνήμη του «καλό κουράγιο»…

του Αντώνη Δ. Παπαγιαννίδη
Η στυφή ευχή που διατύπωσε για «καλή τύχη!» στους Κυπρίους – του Νότου και του Βορρά, ρητά – ο Γ.Γ. του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουττέρες μετά την διαπίστωση της αποτυχίας του γύρου διαπραγματεύσεων για το Κυπριακό στο Crans Montana μας θύμισε, δυσοίωνα, μιαν άλλη ευχή από το όχι-και-τόσο-απόμακρο παρελθόν: το «κουράγιο Έλληνες!» του Ολλι Ρεν , όταν ξεκινούσε ο γολγοθάς των Μνημονίων για την Ελλάδα, το 2010.
Όμως, εδώ, το πράγμα είναι δυνητικά πολύ πιο βαρύ. Όλοι πρόσεξαν ήδη του Τούρκου Προέδρου Ερντογάν την αναφορά σε Plan B ή και Plan C! Και – για να πάμε κατευθείαν στον πυρήνα - σε μερικά 24ωρα μετά την διαπίστωση, ξημερώματα της 7ης Ιουλίου του 2017 της αποτυχίας του Crans Montana (όπως θα γράφεται κάποτε, απολογιστικά/ιστορικά), είτε θα έχουν ξεκινήσει από το υπερσύγχρονο πλωτό γεωτρύπανο West Capella οι έρευνες της Total για υδρογονάνθρακες στο οικόπεδο 11/Ονησιφόρος της Κύπρου (πολύ κοντά στα όρια με το τεμάχιο 10, όπου τα δικαιώματα έχει η Exxon Mobil με τους Καταριανούς) είτε όχι. Για την περιοχή των Οικοπέδων 6,10  και 11 έχει εκδοθεί η NAVTEX 251/17, δεσμεύοντας για έρευνες από 7 έως 22 Ιουλίου, ενώ το πρόγραμμα ερευνών του West Capella εντάσσει περίοδο μέχρι 15 Οκτωβρίου 2017. Πρόκειται για drillship με σημαία Παναμά, ναυπηγημένο το 2008, που την ώρα που έκλειναν οι διαπραγματευτικές προσπάθειες στο Crans Montana περνούσε στα ανοιχτά του Trapani, στα Δυτικά της Σικελίας, έχοντας ξεκινήσει από κάπου στην Αλγερία με κατεύθυνση Κύπρο…

Προς τι αυτές οι λεπτομέρειες/factoids; Επειδή – το επαναλαμβάνουμε - μέσα στις πολύ λίγες ημέρες που ακολουθούν, οι γεωτρήσεις της Total/  του West Capella ή θα έχουν ξεκινήσει ή θα έχουν αποθαρρυνθεί. Στην πρώτη περίπτωση, το «μπλοκάρισμα» των διαδικασιών του Crans Montana από την Τουρκική αδιαλλαξία θα έχει οδηγήσει σε  αυτοτραυματισμό της Άγκυρας – γιατί εκεί, στην Κυπριακή ΑΟΖ ήταν στραμμένη η πίεση που ασκούσε μέχρι την τελευταία στιγμή ο διεθνής παράγων προκειμένου να υπάρξει «κλίμα λύσης» του Κυπριακού. Αν η Άγκυρα επιχειρήσει «επί του πεδίου» αποθάρρυνση των ερευνών – όπου έχει απειλήσει, ευθέως, προ εβδομάδων και εκδίδοντας NAVTEX για άσκηση του Τουρκικού Ναυτικού στην περιοχή. ή πάλι δημιουργώντας αναταραχή σε Ελλαδικά νερά… - και το πετύχει, τότε θα έχουμε κατήφορο στην περιοχή μας. Εδώ, να θυμίσουμε και πάλι την επιστολή 36 Αμερικανών βουλευτών προς τον ΥΠΕΞ των ΗΠΑ Rex Tillerson (μέχρι προ μηνών διευθύνοντα σύμβουλο της Exxon Mobil), να μην επιτραπεί στην Τουρκία ένας τέτοιος ρόλος. Επιστολή με ενθάρρυνση του ΕλληνοΑμερικανικού ΚΑΙ ΙσραηλοΑμερικανικού λόμπι…
Έως τότε, ας μας επιτραπεί να καταγράψουμε ένα μεγάλο «Ουφ!» που το μπλοκάρισμα στο Crans Montana προήλθε από την Τουρκική πλευρά - ο ημέτερος Νίκος Κοτζιάς είχε την ευνοϊκή θέση, μαζί και με τον Νίκο Αναστασιάδη, να λένε ότι προσπάθησαν μέχρι την τελευταία στιγμή να «κρατήσουν» την διαπραγμάτευση. Η επιμονή Μεβλούτ Τσαβούσογλου όχι απλώς να μην δεχθεί sunset clause (δηλαδή ρήτρα τελικής, έσω και μετά από πολλά στάδια αλλά σε λογικό βάθος χρόνου και από διεθνή εποπτεία τύπου ΟΑΣΑ, απομάκρυνσης του Τουρκικού Στρατού από την Μεγαλόνησο) αλλά και να δηλώνει ότι «χρειάζεται» την δυνατότητα επέμβασης και στον Νότο και ότι τον θέλει τον Στρατό ώστε να μπορεί να τον χρησιμοποιήσει, αυτά «ξεχρέωσαν» την Αθήνα και την Λευκωσία. Τουλάχιστον… αυτό ελπίζεται.
Γιατί πόσος καιρός θα χρειαστεί μέχρι να ξαναρχίσουν π.χ. οι πιέσεις για αποχώρηση των κυανόκρανων της UNFICYP από την Κύπρο; Δηλαδή για «σβήσιμο» του διεθνούς ενδιαφέροντος;
Μέχρι τότε …West Capella. Και επαγρύπνηση στο Αιγαίο.

kontranews

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου