Και τώρα; Δουλίτσα!

του Αντώνη Δ. Παπαγιαννίδη

Την βδομάδα αυτή θα τρωγόμαστε για το τι απέφερε/τι κοστίζει/τι σημαίνει/πού οδηγεί η - εξαιρετικά κακογραμμένη αλλά και επιδέξια δεκτική σε διάφορες βολικές ερμηνείες! - συμφωνία του Eurogroup της 15ης Ιουνίου, με τον Αλέξη Τσίπρα να ενημερώνει τους πολιτικούς αρχηγούς (αναμείνατε επιθετικές δηλώσεις). με πανστρατιά για την ανακοίνωση/έναρξη προετοιμασίας της National Investment Bank (το όνειρο Γιάννη Δραγασάκη αλλά και Λούκας Κατσέλη, όχι;) . με πορεία προς τον υπεσχημένο σκυλοκαυγά-συζήτηση επί του κειμένου στην Βουλή (ορθώς, ορθότατα η Κυβέρνηση δέχθηκε αμέσως το αίτημα/πρόκληση να έλθει στην Βουλή για συζήτηση το κείμενο, δηλαδή συνολικά η διαπραγμάτευση - αλλά και οι προοπτικές της εφεξής πορείας).

Θα μας επιτραπεί, όμως αντί για καλωσόρισμα!, να επισημάνουμε πως ό,τι εκτίμηση κι αν έχει κανείς για την έκβαση του Eurogroup της 15ης Ιουνίου, ένα χαρακτηριστικό της δεν αποφεύγεται: παραμένει η σφιχτή, ασφυκτική θα λέγαμε δημοσιονομική πλαισίωση για μέχρι και το 2022, αλλά σε αντιστάθμισμα "δίνονται" μια σειρά από διαρρυθμίσεις, υποσχέσεις κοκ με περιεχόμενο/αντικείμενο αναπτυξιακό.

Έτσι, διαβάσαμε στα συμπεράσματα του Eurogroup το χειροκρότημα στην "εξαιρετική κινητοποίηση Ταμείων της ΕΕ" προκειμένου να τονωθούν οι επενδύσεις, η απασχόληση, η ανάπτυξη. Όμως, τα εκεί αναφερόμενα 11 δις ευρώ αφορούν... πόρους από τον Ιούλιο του 2015 έως και την λήξη του Μνημονίου-3. Ενώ κάποια πρόσθετα 970 εκατ. ευρώ είναι απλώς κονδύλια που θα κατανέμονταν από το τρέχον πρόγραμμα Συνοχής, ούτως ή άλλως. (Συνεπώς, οι προσδοκίες για ένα "ΕΣΠΑ κρίσης", με ξεμπλοκάρισμα μηχανισμών, πήγαν πίσω. Αντ' αυτού... έχουμε υπόσχεση για ...πρόσθετη τεχνική βοήθεια!).

Αν όμως είναι να υπάρξει αναπτυξιακό αποτέλεσμα, θα χρειαστεί -τώρα, άμεσα, αύριο, χτες! - υπερπροσπάθεια. Η "ανάγνωση" των διαρθρωτικών πρωτοβουλιών των Βρυξελλών, μαζί και με την συνεισφορά EIB, EBRD κοκ θα χρειαστεί να γίνεται ακόμη πιο πρακτικά. Ακόμη περισσότερο ισχύει αυτό με την δημιουργία της Εθνικής Αναπτυξιακής Τράπεζας, την οποία όμως θα πρέπει τώρα να δεχθούν οι υπηρεσίες/η DGComp στις Βρυξέλλες, να βρει κεφάλαια, να οργανωθεί - μάλλον δε χωρίς να διαθέτει γνήσια banking licence. Συν, να στηθεί και να λειτουργήσει!

Εδώ, καθώς και στα διάφορα άλλα "αναπτυξιακά σχήματα", το αληθινό στοίχημα θα είναι... στοίχημα ανθρώπων. Όχι άλλοι "δικοί μας"! Όχι άλλοι "ασφαλείς"! Αλλά άνθρωποι που και να γνωρίζουν το άθλημα (όχι να το λένε, να το ξέρουν!) αλλά και  να θέλουν (και να μπορούν!) να κάνουν στοίχημά τους το να περπατήσει - άμεσα! - κάτι.

Ας ερωτηθεί ο Στέργιος Πιτσιόρλας μνήμης ΤΑΙΠΕΔ, τι μπορεί να σημαίνει κάτι τέτοιο...

kontranews