Αποφασίζει και διατάζει ο Γκέμπελς του 4ου Ράιχ

analyst

Το αμερικανικό ΔΝΤ θα πρέπει να εγκαταλείψει την Ευρωζώνη, αντικαθιστάμενο από το γερμανικό ESM – το οποίο θα λειτουργεί ως σύνδικος πτώχευσης κρατών, θα επιβλέπει τους προϋπολογισμούς των κυβερνήσεων της Ευρωζώνης και θα προτείνει τις απαιτούμενες αλλαγές (ηχητικό).

του Άρη Οικονόμου

Άρθρο

Ο κ. Σόιμπλε είναι ένας πολιτικός που κάνει πάντοτε αυτό που την εκάστοτε στιγμή τον συμφέρει, όσον αφορά τη χώρα του (άρθρο) – ενώ σχεδιάζει τις κινήσεις του προσεκτικά και μεθοδικά, πολλά χρόνια πριν τις δρομολογήσει. Φυσικά δεν μπορεί κανένας να τον παρεξηγήσει, αφού λειτουργεί θετικά για τα συμφέροντα της πατρίδας του – σε πλήρη αντίθεση με τις ανεπαρκείς ελληνικές κυβερνήσεις που τρέχουν συνεχώς πίσω από τα γεγονότα, καλύπτοντας την τρομακτική ασχετοσύνη τους πίσω από την πολιτική της υποτέλειας και των υποκλίσεων.

Στα πλαίσια αυτά, γνωρίζει πολύ καλά πως ο οικονομικός πόλεμος που διεξάγει η Γερμανία στην Ευρώπη, με στόχο την απόλυτη κυριαρχία της, απαιτεί ανάλογα οικονομικά όπλα – το σημαντικότερο εκ των οποίων είναι η δημιουργία ενός οργανισμού, ο οποίος να λειτουργεί ως σύνδικος πτώχευσης για τα κράτη, όπως το ΔΝΤ.

Έχοντας το λοιπόν σχεδιάσει από το ξεκίνημα της κρίσης χρέους της Ευρωζώνης, θεωρεί πως έφτασε η κατάλληλη στιγμή για να το δρομολογήσει – εκμεταλλευμένος τις αποτυχίες του ΔΝΤ όσον αφορά την Ελλάδα, ενώ προηγουμένως το έχει «εκδιώξει» τόσο από την Ιρλανδία, όσο και από την Πορτογαλία (πρόωρη εξόφληση του από τις δύο αυτές χώρες, με τη βοήθεια των ευρωπαϊκών μηχανισμών).

Έτσι, κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του στην Ουάσιγκτον δήλωσε ότι, «κατάφερε να πείσει την καγκελάριο να παραιτηθεί μελλοντικά από την απαίτηση της συμμετοχής του ΔΝΤ στις διασώσεις των χωρών της Ευρωζώνης» – συμπληρώνοντας πως «έχει έλθει πια η ώρα να εφαρμόζουμε μόνοι μας τα προγράμματα στήριξης (δανειακές συμβάσεις έναντι μνημονίων), όπου τυχόν χρειαστούν. Πόσο μάλλον όταν το ΔΝΤ έχει κουραστεί να βοηθάει τους Ευρωπαίους» – παρά το ότι γνωρίζει φυσικά ότι, η κούραση του ΔΝΤ έχει κοστίσει μόνο στην Ελλάδα 4 δις € μέχρι σήμερα (άρθρο).

Παράλληλα «επιβράβευσε» για πρώτη φορά την ελληνική κυβέρνηση, όσον αφορά τις προβλέψεις της για ανάπτυξη και πρωτογενή πλεονάσματα, λέγοντας πως είναι πολύ πιο σωστές από τις πεσιμιστικές του ΔΝΤ – αφού αυτό ακριβώς τον συμφέρει επειδή, σύμφωνα με το ΔΝΤ, αυτά που προβλέπει η Ελλάδα είναι ανέφικτα, οπότε χρειάζεται οπωσδήποτε μία γενναία διαγραφή του δημοσίου χρέους της που ασφαλώς δεν θέλει ο Σόιμπλε.

Με τον τρόπο πάντως αυτό ο Γερμανός θέλει να σκοτώσει με έναν πυροβολισμό δύο μαζί πουλιά: (α) αφενός μεν να παγιοποιήσει την κατοχή της Ελλάδας, (β) αφετέρου να γίνει ο κυρίαρχος του παιχνιδιού στη χώρα μας και στην Ευρώπη – διώχνοντας το ΔΝΤ αφού προηγουμένως εκμεταλλεύθηκε όσο μπορούσε την εμπειρία του, υιοθετώντας τις μεθόδους του χωρίς να είναι ο ίδιος ο κακός.

Φυσικά δεν έχουμε καμία απολύτως αμφιβολία για την ανοησία της ελληνικής κυβέρνησης αφού, αδιαφορώντας για τις συνέπειες όσον αφορά το μέλλον της πατρίδας της και ενδιαφερόμενη μόνο για τη νομή της εξουσίας, ισχυρίσθηκε πως η χώρα θα έχει ανάπτυξη και μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα – οπότε δεν χρειάζεται διαγραφή των χρεών της, τασσόμενη με το μέρος του κ. Σόιμπλε.

Ευχόμαστε όμως να μην συμπεριφερθούν ανάλογα ανόητα οι Αμερικανοί, επιτρέποντας στη Γερμανία να γίνει ο κυρίαρχος της Ευρώπης – σε μία χώρα που οι ίδιοι βοήθησαν να αναπτυχθεί διαγράφοντας τα χρέη της, διευκολύνοντας την επιστροφή των κλεμμένων από τους ναζί (ανάλυση), δρομολογώντας την ένωση της χωρίς την συμφωνημένη πληρωμή των πολεμικών επανορθώσεων, καθώς επίσης διευκολύνοντας την να λεηλατεί τους εταίρους της με την πολιτική της φτωχοποίησης του γείτονα.

Περαιτέρω ο πανέξυπνος κ. Σόιμπλε στήριξε τη δήλωση του με το επιχείρημα ότι, οι Ευρωπαίοι πρέπει να είναι σε θέση να βοηθούν μόνοι τους τον εαυτό τους – ενώ είναι μεν σύμφωνος με τις επιθυμίες της καγκελαρίου, όσον αφορά τη συνεργασία με το ΔΝΤ, αλλά θεωρεί πως το Ταμείο δημιουργεί πολύ περισσότερα προβλήματα από αυτά που λύνει!

Η διαπίστωση αυτή τεκμηριώνεται κατά τον ίδιο από το ότι, απαιτεί στην περίπτωση της Ελλάδας τη διαγραφή μεγάλου μέρους των χρεών της – γεγονός που σημαίνει πως η Γερμανία, το πιο αχάριστο κράτος του πλανήτη, θα έχανε δισεκατομμύρια, κάτι που θα ήθελε ασφαλώς να αποφύγει η κυρία Merkel (πηγή). Το ότι ο Γερμανός θεωρεί τους συνομιλητές του εντελώς ηλιθίους συνάγεται από την εξής φράση του: «Διήρκεσε αρκετό χρόνο έως ότου να πείσω την καγκελάριο, αλλά τελικά τα κατάφερα».

Αμέσως μετά ανακοίνωσε πως θα μετατρέψει το ESM στο ΔΝΤ της Ευρώπης, όπως ακριβώς άλλωστε το είχε σχεδιάσει μυστικά προ πολλού, ιδρύοντας το, τοποθετώντας Γερμανό επικεφαλής και μεταφέροντας σε αυτό ένα μεγάλο μέρος των χρεών της Ελλάδας – ενώ φυσικά «αποφασίζει και διατάζει» ο ίδιος για το μέλλον της Ευρωζώνης και της ΕΕ, σαν να είναι ήδη ο αδιαφιλονίκητος ηγεμόνας τους. Ταυτόχρονα το ESM θα επιβλέπει τους προϋπολογισμούς των κρατών της Ευρωζώνης, ενώ θα προτείνει τις απαιτούμενες αλλαγές – οπότε θα έχει ολοκληρωθεί η δημιουργία του 4ου Ράιχ.

Επίλογος

Σε κάθε περίπτωση, αυτό που οφείλει να προβληματίσει όλους εμάς τους Έλληνες που πρέπει κάποια στιγμή να πάψουμε να σιωπούμε όπως τα πρόβατα είναι το ότι, ο άξιος Γερμανός απόγονος του Γκέμπελς επιμένει παρ’ όλα αυτά στη συμμετοχή του ΔΝΤ στο τρίτο πακέτο στήριξης της Ελλάδας – υπενθυμίζοντας πως το Ταμείο δεν το έχει ακόμη χρηματοδοτήσει, ενώ λήγει το 2018.

Με κριτήριο την επιμονή του, παρά το ότι θέλει να διώξει το ΔΝΤ, εύλογα υποθέτουμε πως σχεδιάζει να μας χρησιμοποιήσει ως πειραματόζωο – οδηγώντας μας στη χρεοκοπία, αφού προηγουμένως θα έχει δρομολογήσει το πτωχευτικό δίκαιο για κράτη που έχει ήδη έτοιμο στο συρτάρι του. Έτσι αφενός μεν θα δημιουργήσει ένα παράδειγμα προς αποφυγή στην Ευρώπη, αφετέρου θα εξασφαλίσει πλήρως τις απαιτήσεις της χώρας του απέναντι μας – εξαγοράζοντας ότι έχουμε και δεν έχουμε σε εξευτελιστικές τιμές.

Με δεδομένο δε το ότι, τα σχέδια του κινδυνεύουν μόνο από την Ελλάδα (εκτός εάν εξεγερθούν οι Ιταλοί ή εκλέξουν οι Γάλλοι κάποιον «προβληματικό» υποψήφιο), οι φόβοι μας ίσως δεν είναι τόσο υπερβολικοί όσο φαίνεται – τονίζοντας ξανά πως δεν κατακρίνουμε τον κ. Σόιμπλε, αφού κάνει όσο καλύτερα μπορεί τη δουλειά του, αλλά όλους εμάς που δεν την κάνουμε, καθώς επίσης που πιστεύουμε πως η Γερμανία δεν έχει τέτοιου είδους «κακές» προθέσεις, όπως οι Πολωνοί λίγο πριν την εισβολή του Χίτλερ το 1940 (ευτυχώς οι Βρετανοί είναι πιο προσεκτικοί).

Ελπίζουμε πάντως να καταλάβουμε κάποια στιγμή ότι, το πρόβλημα της Ελλάδας και όχι μόνο δεν είναι ούτε η ΕΕ, ούτε η Ευρωζώνη, ούτε το ευρώ – αλλά η αμετανόητη Γερμανία, με ή χωρίς το ευρώ. Ακολουθεί η σημερινή συζήτηση του κ. Σαχίνη με τον κ. Βιλιάρδο, για θέματα της επικαιρότητας.