Τo χρονικό της Εθνικής αντίστασης Επεισόδιο 1 - Η Γερμανική Εισβολή

Οι αρχαίοι Έλληνες ανακάλυψαν την Αμερική, υποστηρίζει Ιταλός καθηγητής πανεπιστημίου

Νέα Κρήτη

Το 1492 είναι μια από τις πιο σημαντικές χρονιές στην ιστορία. Ο κόσμος ξαφνικά "μεγάλωσε" μετά την ανακάλυψη της Αμερικανικής Ηπείρου και η Ευρώπη έπαψε να είναι το κέντρο της γης. Ωστόσο, ένας Ιταλός φυσικός, φιλόλογος και ιστορικός των επιστημών ο οποίος διδάσκει σε πανεπιστήμιο της Ρώμης, ο Lucio Russo, επιμένει πως αυτός ο "Νέος Κόσμος" ήταν ήδη γνωστός στους αρχαίους Έλληνες.

Αυτό φαίνεται να υποστηρίζει και στο βιβλίο του, "Η ξεχασμένη Αμερική: Η σχέση μεταξύ των πολιτισμών και το λάθος του Πτολεμαίου" τον οποίο και "κατηγορεί" όπως επίσης και τους "δύσπιστους" Ρωμαίους για την απώλεια της γνώσης των αρχαίων Ελλήνων.

Μεταξύ των πολλών, όπως υποστηρίζει ο Russo, στοιχείων που ενισχύουν την άποψη πως υπήρχε επαφή μεταξύ των αρχαίων Ευρωπαίων και των ιθαγενών Αμερικανών, είναι μερικά προ-Κολομβιανά κείμενα που κατάφεραν να "επιβιώσουν" της καταστροφής που επέφερε η ισπανική κατάκτηση.

Μόσχα: Μάθημα δημοκρατίας από την Ελλάδα στις Βρυξέλλες

Το Ποντίκι

«Η Ελλάδα δίδαξε στις Βρυξέλλες ένα μάθημα δημοκρατίας» είναι ο χαρακτηριστικός τίτλος του κρατικού ρωσικού πρακτορείου ΡΙΑ- Νόβοστι στην ανταπόκριση σχετικά με τη δυσαρέσκεια που εξέφρασε η ελληνική κυβέρνηση για τη χθεσινή ανακοίνωση της Ένωσης για την Ουκρανία και την πιθανότητα επιβολής νέων κυρώσεων στη Ρωσία.

Σχεδόν σε παρόμοιο κλίμα κινείται σύσσωμος ο ρωσικός Τύπος και οι σχετικές εκπομπές στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ της χώρας.

«Οι Έλληνες αποποιούνται τη σκληρή ευρωπαϊκή ρητορική ως προς τη Ρωσία και αυτό ενδέχεται να βοηθήσει τη Μόσχα να αποφύγει ενίσχυση των κυρώσεων», γράφει το έγκυρο οικονομικό φύλλο RBK (RosBusinessConsulting), σημειώνοντας ότι στον λογαριασμό της στο twitter η επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, Φεντερίκα Μογκερίνι, απέφυγε να αναφερθεί στις διαφωνίες που προέκυψαν με την ελληνική κυβέρνηση.

Nature: Η νέα ελληνική κυβέρνηση δείχνει να παίρνει στα σοβαρά την Έρευνα

Νέα Κρήτη

Ο διορισμός αναπληρωτή υπουργού Έρευνας και Καινοτομίας δημιουργεί αισιοδοξία ότι η νέα ελληνική κυβέρνηση «παίρνει στα σοβαρά την επιστήμη» γράφει την Τετάρτη το κορυφαίο επιστημονικό περιοδικό Nature.

Επικαλούμενο δηλώσεις ελλήνων επιστημόνων, το βρετανικό περιοδικό επισημαίνει την «εξαιρετική ταχύτητα» με την οποία διορίστηκε ο Κώστας Φωτάκης, καθηγητής Φυσικής και πρόεδρος του Ινστιτούτου Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ) στο Ηράκλειο.

Το άρθρο του περιοδικού, με τίτλο Η νέα ελληνική κυβέρνηση δημιουργεί ελπίδες για την επιστήμη, υπενθυμίζει ότι η κρίση που ξεκίνησε το 2009 έπληξε την επιστημονική κοινότητα με περικοπές μισθών και ερευνητικών κονδυλίων και απολύσεις του διοικητικού προσωπικού.

Το Nature φιλοξενεί δηλώσεις ελλήνων επιστημόνων που χαιρετίζουν το διορισμό Φωτάκη και εκφράζουν αισιοδοξία για την έρευνα στην Ελλάδα.

«Εξαιρετικά νέα» χαρακτήρισε το διορισμό του αναπληρωτή υπουργού ο Αθανάσιος Κωνσταντόπουλος, χημικός μηχανικός και πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Τεχνολογίας και Έρευνας (ΕΚΕΤΑ). «Ο Φωτάκης[...] έχει πλήρη γνώση του ερευνητικού οικοσυστήματος και των προβλημάτων που έχουν προκύψει από τα παράλογα και γραφειοκρατικά μέτρα που έχουν εφαρμοστεί μέχρι στιγμής» δήλωσε.

Ελληνοφρένεια - Σ2 | Επ. 26

alphatv.gr/webtv

Τρόποι αποδοτικής μελέτης Μέρος 1ο: Η Προετοιμασία

anadrassi

Α. Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ

Στην πρώτη κατηγορία περιλαμβάνονται οι δεξιότητες εκείνες που συμβάλλουν στη διαμόρφωση του κατάλληλου πλαισίου μέσα στο οποίο μπορούν να εφαρμοστούν οι τεχνικές που θα οδηγήσουν στην αποδοτική μελέτη. Η διαμόρφωση αυτού του πλαισίου απαιτεί τα παρακάτω:

Διερεύνηση κινήτρων και Αυτοπαρακίνηση

Είναι πολύ σημαντικό για σας που είστε μαθητές ή μαθήτριες, να εντοπίσετε τα κίνητρα και τα οφέλη που σας προσφέρει το σχολικό περιβάλλον και συνεπώς τους λόγους που είστε σε αυτό.

ΓΙΑΤΙ : Με αυτόν τον τρόπο θα δώσετε νόημα στην παρουσία σας σε αυτό και θα κατανοήσετε καλύτερα την αναγκαιότητα του να ανταποκριθείτε με επιτυχία στις απαιτήσεις που συνεπάγεται η φοίτηση σας.

Το Μοντέλο των Πέντε Δυνάμεων του Michael E. Porter

Εάν υπάρχει ένα μοντέλο που κάθε φοιτητής της διοίκησης επιχειρήσεων -είτε είναι σε επίπεδο bachelor είτε σε MBA- έχει διδαχθεί αυτό είναι σίγουρα το Μοντέλο των Πέντε Δυνάμεων (ή οι Πέντε Δυνάμεις ή το Μοντέλο των Πέντε Δυνάμεων του Ανταγωνισμού) του διάσημου αμερικανού καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και συμβούλου επιχειρήσεων Michael E. Porter.

Ο Porter έγινε ευρέως γνωστός με το βιβλίο του “Competitive Strategy: Techniques for Analysing Industries and Competitors” το οποίο εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1980. Εξίσου σημαντικό θεωρείται και το δεύτερο βιβλίο του, το “Competitive Advantage: Creating and Sustaining Superior Performance“, το οποίο εκδόθηκε το 1985.

Όποτε γίνεται λόγος σχετικά με θέματα που έχουν να κάνουν με την “ανταγωνιστική στρατηγική” (competitive strategy) ή το “ανταγωνιστικό πλεονέκτημα” (competitive advantage) είναι σίγουρο ότι το όνομα του Porter και το Μοντέλο των Πέντε Δυνάμεων θα αναφερθούν στην συζήτηση.

Κάποιοι λένε ότι οι ιδέες του Porter βασίζονται σε παλαιές οικονομικές θεωρίες, αλλά κι ο ίδιος δεν έχει αρνηθεί ότι ισχύει κάτι τέτοιο και μάλιστα έχει πει ότι χρωστάει πολλά για τις ιδέες του στον διάσημο οικονομολόγο Joseph A. Schumpeter.

Εν πάση περιπτώσει, αυτό που κάνει πολύ καλά ο Porter είναι να συστηματοποιεί και να εξηγεί με τρόπο κατανοητό διάφορα αναλυτικά μοντέλα. Ο Porter ήταν από τους πρώτους που χρησιμοποίησε όρους της αγοράς για να περιγράψει την “επιχειρησιακή στρατηγική” (corporate strategy) αντί για δυσνόητα θεωρητικά / οικονομικομαθηματικά μοντέλα.

Η έρευνα του σχετικά με τις δυνάμεις που καθορίζουν την σχετική ελκυστικότητα / κερδοφορία μιας βιομηχανίας (industry) είχε ως αποτέλεσμα να προκύψει το Μοντέλο των Πέντε Δυνάμεων. Οι πέντε αυτές δυνάμεις είναι:

"Φυτά, Γλάστρες και ανθόκηποι της οικονομίας"

the Crypt of Banking News

από τη Νούλα Χρυσοχοϊδου

Όπως όλα τα φυτά ανήκουν στην πρωτογενή παραγωγή έτσι οι "καλλιεργημένοι" κάκτοι της οικονομίας  μας μιλάνε για τον στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος. Ο στόχος τους είναι το 3% του ΑΕΠ όπως παρουσιαστηκε απο τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών κ. Χρήστο Σταϊκούρα.

¨Οταν ένα φυτό ήδη γνωρίζει ότι χρειάζεται νερό για να μπορεί να ανθίσει ή τουλάχιστον να αναπτυχθεί... Σύμφωνα με τον νέο Προϋπολογισμό το πρωτογενές πλεόνασμα θα διαμορφωθεί το 2015 από το 1,8% του ΑΕΠ στο 3%. Για το έλλειμμα ούτε λόγος, αν και εκτιμάται απο το εσωτερικό της Κυβέρνησης ότι θα περιορισθεί. Για την ιστορία δη την οικονομική θα αναφέρουμε ότι το 2014 το έλλειμμα του ΑΕΠ βρισκόταν στο 1,3% και το 2015 "δια μαγείας" ή οικονομικής ανοησίας θα μειωθεί στο 0,2%.

Ναι καλά διαβάσατε...!!!!Μείωση της τάξεως του 1,1%!!! Πώς;;; Αυτό διερωτόμαστε κι εμείς οι υπόλοιποι οικονομολόγοι. Φυσικά η παραδοχή του Υπουργού σε ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία ήταν ότι ενώ αρχικά το έλλειμμα είχε προβλεφθεί για το 2014 στο 0,8% τελικά προέκυψε να μην ποτίσουμε τα φυτά μας και να ανεβεί στο 1,3%. Παρόλα αυτά φυσικά ως συνήγορος του διαβόλου περιμένουμε να δούμε τους "ανθόκηπους" των Οικονομικών να ανθίσουν και να δούμε τα περιβόητα μπουμπούκια του.

Το χρέος προβλέπεται να διαμορφωθεί στο 171% του ΑΕΠ δηλαδή στα 317 δις ευρώ, με ανάπτυξη στο 2,9%, με δημόσιες επενδύσεις στα 6,4 δις ευρώ και ανεργία στο 22,6%.  Η αύξηση αυτή έχει προβλεφθεί, (σαν μια κακή μέντιουμ), ότι θα προέλθει απο την άνοδο της ιδιωτικής κατανάλωσης, τις δημόσιες επενδύσεις αλλά και τις εξαγωγές, άκουσον άκουσον όταν κ.κ. των Οικονομικών ο Ιδιωτικός κλάδος έχει ήδη μαραθεί. Πώς θα ποτίσεις ένα φυτό, μια γλάστρα ή έναν ανθόκηπο μαραμένο και περιμένεις να ανθίσει και να αναπτυχθεί;

Η κεντροδεξιά πρέπει να επανιδρυθεί με νέα πρόσωπα

Νέα Πολιτική

του Μελέτη Μελετόπουλου*

Αποτελεί στ’ αλήθεια αντικείμενο ανάλυσης της πολιτικής επιστήμης, το πώς η Νέα Δημοκρατία κατόρθωσε μέσα σε μία πενταετία να αποδομήσει πλήρως ολόκληρο το πολιτικό κεφάλαιο που είχε συσσωρεύσει τον προηγούμενο αιώνα.  Αντί ο Σαμαράς να επιμείνει στην αρχική αντιμνημονιακή του θέση, να εκλεγεί πρωθυπουργός με τεράστια πλειοψηφία και στην συνέχεια να επαναδιαπραγματευθεί το χρέος με αξιοπρέπεια, προτίμησε να υποκύψει το 2011 στον εκβιασμό των δανειστών και να προσχωρήσει στην μνημονιακή πολιτική.

Το αποτέλεσμα ήταν η μεν κεντροδεξιά να τριχαστεί σε ΝΔ, ΑΝΕΛ και ΧΑ, οι δε ψηφοφόροι της να διαρρέουν προς όλες τις κατευθύνσεις, συμπεριλαμβανομένου και του ΣΥΡΙΖΑ! Στις εκλογές του 2012 η ΝΔ μετεξελίχθηκε σε μικρομεσαίο κόμμα, στην συνέχεια ως συγκυβέρνηση απέτυχε παταγωδώς, στις δε προχθεσινές εκλογές παγιώθηκε ως κόμμα που καλύπτει μέρος μόνον του κεντροδεξιού χώρου, και μάλιστα κόμμα με τεράστια εσωτερική κρίση, ιδεολογικό αποπροσανατολισμό, απονομιμοποίηση στους παραδοσιακούς ψηφοφόρους του και δραματική αποστελέχωση.

Το βράδυ των εκλογών, ο Σαμαράς, στο διάγγελμά του, κατέστησε σαφές ότι, όχι μόνον δεν αποχωρεί από την ηγεσία της ΝΔ, αλλά και θα δώσει λυσσαλέο αγώνα εναντίον της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΑΝΕΛ, προκειμένου να επανέλθει στην εξουσία το ταχύτερο δυνατόν. Οι φερόμενοι ως «δελφίνοι» κάτι ψέλλισαν, αλλά κανείς δεν τόλμησε να διαμφισβητήσει τον προεδρικό θώκο του Σαμαρά. Αντιλαμβάνεται κανείς ότι μόνον εντάσεις και εκτροχιασμούς θα προκαλέσει μία μετωπική σύγκρουση της ΝΔ με την κυβέρνηση, την ώρα που απαιτείται αρραγές εθνικό μέτωπο.

Αφετηρία νέου πολιτικού κύκλου

Νέα Κρήτη

Ένας ιστορικός κύκλος στην πολιτική κλείνει και ένας άλλος ανοίγει με τον πολιτικό όρκο του νέου πρωθυπουργού, την ώρα που σχηματισμός κυβέρνησης αριστερών και ενός κόμματος καθαρόαιμης δεξιάς είναι γεγονός με την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης για τη χώρα.

Του Γιώργου Σαχίνη

Ποια όμως θα είναι η κυβέρνηση που θα επιδιώξει την αλλαγή αφηγήματος στην Ελλάδα, όπως απαίτησε η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών; Άλλωστε σε περιοχές όπως η Κρήτη, η πολιτική ηγεμονία του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι απλά πολιτικό γεγονός, αλλά από τις εκλογές του Ιουνίου του 2012 και μέχρι σήμερα είναι και μαθηματικά πλέον παγιωμένη.

Η απόφαση του κ. Τσίπρα να συνεργαστεί με τον κ. Καμμένο στηρίζεται στο γεγονός ότι διατηρεί μαζί του καλές προσωπικές σχέσεις και οικογενειακού επιπέδου, που δε γεφυρώνουν όμως τις μεγάλες πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές μεταξύ των δύο κομμάτων. Το Ποτάμι βρίσκεται πιο κοντά στο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά υπάρχει αμοιβαία δυσπιστία και μια πιθανή συνεργασία μαζί του θα προκαλούσε μεγαλύτερες εσωκομματικές αντιδράσεις απ' ό,τι η συνεργασία με τους ΑΝ.ΕΛ. Το μέλλον θα δείξει πόσο αποτελεσματική θα αποδειχθεί η πρώτη αριστερή κυβέρνηση στην ιστορία της χώρας, που θα στηρίζεται όμως σε ένα κόμμα της πιο καθαρόαιμης δεξιάς.

Όμως, μετά από σαράντα χρόνια Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ, οι Έλληνες έφεραν στην κυβέρνηση ένα άλλο κόμμα, το ΣΥΡΙΖΑ. Επίσης, οι Έλληνες έκαναν πρωθυπουργό έναν νέο άνθρωπο, τον Αλέξη Τσίπρα, αν και δεν προέρχεται από πολιτικό τζάκι. Όπως και να το κάνουμε, αυτά είναι επαναστατικά για τη συντηρητική ελληνική κοινωνία. Τόσο επαναστατικά, που ελάχιστοι τα πήραν είδηση.

Βαρουφάκης: Το θέμα δεν είναι ποιος θα κάνει πρώτος πίσω

euro2day

«Χαθήκατε στη μετάφραση», δηλώνει στο BBC ο υπουργός Οικονομικών. Θέλουμε συζήτηση με Κομισιόν, ΔΝΤ και ΕΚΤ αλλά όχι με την ομάδα παρακολούθησης του Μνημονίου. Η θέση για τις μεταρρυθμίσεις, τις τράπεζες και τα λιμάνια.

«Δεν είναι θέμα τελεσιγράφων ή ποιος θα κάνει πίσω πρώτος», δηλώνει ο Γιάννης Βαρουφάκης στο BBC λίγες ώρες μετά την επεισοδιακή συνέντευξη τύπου με τον Γερούν Ντάισελμπλουμ.

«Αυτό που έχουμε στην ευρωζώνη είναι μια κρίση από την οποία οι μόνοι που επωφελούνται είναι οι αντιευρωπαϊστες, όπως εδώ στην Ελλάδα οι φασίστες».

«Αυτό που λέμε είναι πολύ απλό», προσέθεσε. «Κερδίσαμε τις εκλογές έχοντας συγκεκριμένες εντολές. Ζητάμε λίγες εβδομάδες για να καταθέσουμε τις προτάσεις μας. Αυτές έχουν μόνο ένα στόχο. Να ελαχιστοποιήσουν το κόστος για το μέσο ευρωπαίο φορολογούμενο, όχι μόνο για τον Έλληνα».

Απαντώντας πώς θα γίνει αυτό, δεδομένης της εκροής καταθέσεων και της μείωσης των τιμών των μετοχών, σημείωσε ότι πρόκειται για σύμπτωμα αλλά όχι για την αρρώστια. «Πρόκειται για το σύμπτωμα μιας αρρώστιας που συνεχίζεται εδώ και πέντε χρόνια. Η αρρώστια που αντιμετωπίζουμε εδώ στην Ελλάδα είναι ότι το πρόβλημα της χρεοκοπίας για πέντε χρόνια αντιμετωπίζεται ως πρόβλημα ρευστότητας».

Τι έγινε σήμερα

the press project

Γράφονται πολλά αυτές τις ώρες για την στάση που κράτησε η κυβέρνηση και ο Γιάνης Βαρουφάκης στις συναντήσεις που είχαν σήμερα με τον Γερούν Ντάισεμπλουμ. Στην πραγματικότητα όμως υπάρχει μόνο ένα ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί: Τι συνέβη σήμερα; Η αρχή ή το τέλος της διαπραγμάτευσης;

του Κώστα Εφήμερου 

Αν αποκωδικοποιήσετε τις δηλώσεις του υπουργού Οικονομίας εύκολα θα διαπιστώσετε ότι ο Βαρουφάκης επέλεξε την αρχή: Παρουσιάστηκε μετριοπαθής, επέλεξε τις λέξεις ώστε να διαβεβαιώσει με έμφαση τη διάθεση της κυβέρνησης να συζητήσει σε μια νέα βάση αλλά χωρίς μονομερείς ενέργειες. Μίλησε για πρωτογενή πλεονάσματα (για πάντα αλλά μικρά, όπως προτείνει και ο Krugman) και για μεταρρυθμίσεις, για νέο φορολογικό σύστημα και για αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής (από όλους).

Αν λοιπόν αποδειχτεί τις επόμενες ημέρες ότι αυτό που ζήσαμε σήμερα δεν ήταν η αρχή αλλά το τέλος της διαπραγμάτευσης γι’ αυτό δεν θα φταίει σε καμία περίπτωση η Ελλάδα. Θα σημαίνει απλά ότι αυτή η παραστρατημένη Ευρώπη του χρυσού κανόνα του ευρώ δεν έχει πλέον καμία ελπίδα. 

κ. Τσίπρα, γιατί το 2014 το ελληνικό δημόσιο δανείστηκε 156,2 δις ευρώ;

kontranews

του Γιώργου Βάμβουκα

Αρκετοι φιλοι από το Facebook, μου στέλνουν αρκετά μηνύματα ρωτώντας ποια είναι η γνώμη μου για το κυβερνητικό οικονομικό επιτελείο, που επέλεξε ο αριστερός πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, για να διαχειριστεί τις τύχες της εθνικής μας οικονομίας. Αν και γνωρίζω από πρώτο χέρι, την ποιότητα και την ποσότητα του ερευνητικού έργου των μελών του νέου κυβερνητικού οικονομικού επιτελείου, ωστόσο πριν ακόμα ανακοινωθεί το κυβερνητικό πρόγραμμα της δικομματικής κυβέρνησης στη Βουλή των Ελλήνων, δεν θα ήθελα να προβώ στην οποιαδήποτε κριτική.

Προσωρινά, κλείνω τα αυτιά μου, σε κάτι διαδώσεις ότι στο παρελθόν ο νυν υπουργός είχε κάποια ΜΚΟ (Μη Κυβερνητική Οργάνωση) με τον Γιάννο Παπαντωνίου και ο αναπληρωτής του υπήρξε γνωστός καρεκλοκένταυρος του Τσοχατζόπουλου και του Χριστοδουλάκη και γι’ αυτό το ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ και του Βενιζέλου τον είχε μετά το 2009 στην απέξω. Ειλικρινά, εύχομαι στον κ. Τσίπρα και το κυβερνητικό του οικονομικό επιτελείο, να πετύχουν στο τιτάνιο έργο τους και εμείς οι πολίτες να δούμε καλύτερες μέρες. 

Εμείς από τη στήλη αυτή θα συνεχίσουμε κανονικά την καλοπροαίρετη και ανιδιοτελή κριτική μας, μια κριτική που με ευσυνειδησία και συνεπή επιχειρηματολογία ασκούμε συστηματικά στις εκάστοτε κυβερνήσεις από τη δεκαετία του 1980 έως σήμερα. Προχθές το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους (ΓΛΚ) έδωσε στη δημοσιότητα τα αναλυτικά στοιχεία εκτέλεσης του Γενικού Κρατικού Προϋπολογισμού (ΓΚΠ) του 2014. Το καίριο συμπέρασμα που συνάγεται από τη μελέτη των στοιχείων, είναι ότι το 2014 η κατάσταση των Δημοσίων Οικονομικών της Ελλάδας, εξελίχτηκε πολύ χειρότερα σε σχέση με το 2013.

Ετοιμάζουν τραπεζικό «πραξικόπημα»;

info-war

του Άρη Χατζηστεφάνου

Πληθαίνουν οι δημοσιογραφικές πληροφορίες στην Ελλάδα για ύποπτες κινήσεις επενδυτών και τραπεζικών ιδρυμάτων, με στόχο την πρόκληση τεχνητής οικονομικής κρίσης ή ακόμη και τραπεζικού πανικού.

Στην στήλη του στο Έθνος, ο αναλυτής Γιώργος Δελαστίκ κάνει λόγο για «προσχεδιασμένη εκ μέρους των τραπεζών αντιπαράθεση με την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα».

Μεταξύ άλλων αναφέρει:

«Οι τραπεζίτες και δανείστηκαν κολοσσιαία ποσά από το κράτος (το οποίο δανείστηκε ως κράτος για να τους τα δώσει) και συνεχίζουν να διοικούν τις τράπεζές τους σαν να μη συνέβη τίποτα. Εννοείται φυσικά ότι όλοι οι εξέχοντες τραπεζικοί παράγοντες είναι κομματικοί φίλοι του Αντώνη Σαμαρά. Η κυβέρνηση Τσίπρα φυσικά θέλει να αλλάξει αυτές τις τραπεζικές διοικήσεις των φίλων του Σαμαρά, έχοντας πλήρη επίγνωση του γεγονότος ότι αν δεν βάλει και δικούς της ανθρώπους στις διοικήσεις των τεσσάρων συστημικών τραπεζών, θα βρίσκεται σε πλήρη αδυναμία να ασκήσει οικονομική πολιτική. Θα την υπονομεύουν εκ των ένδον οι κομματικοί φίλοι του Σαμαρά. Οι τραπεζίτες ξέρουν λοιπόν ότι οι μέρες τους στις διοικήσεις είναι μετρημένες. Δίνουν λοιπόν την τελευταία μάχη τους».

Μιλώντας στο Radio 98.4 στην Κρήτη ο Γ.Δελαστίκ αποκάλυψε ότι «γνωρίζαμε από τη Δευτέρα ότι θα επιχειρηθεί παρέμβαση του τραπεζικού συστήματος εναντίον της κυβέρνησης».

Από την πλευρά του το Koutipandoras.gr υποστηρίζει ότι πρώην οικονομικός αναλυτής της Alpha Bank επιχείρησε να προκαλέσει τραπεζικό πανικό.

Η Μετεξέλιξη Του ΣΥΡΙΖΑ

analitis

Τα σενάρια τρόμου για τα οποία προδιέθεταν αρκετοί γερμανοί σχολιαστές στο προοίμιο των εκλογών σε περίπτωση νίκης του ΣΥΡΙΖΑ, δεν επαληθεύτηκαν. Όπως είπε σε συνέντευξή του προς τη Γερμανική Ραδιοφωνία (DLF) ο γερμανός οικονομολόγος Γενς Μπάστιαν:

«Θα έλεγα ότι οι συζητήσεις ήταν υπερβολικές. Ορισμένα δεν χρειάζονταν καν, όπως για παράδειγμα η συζήτηση περί Grexit. Η συζήτηση δεν έχει βάσh στην Ελλάδα. Ούτε εντός του ΣΥΡΙΖΑ αμφισβητήθηκε ποτέ (σσ. η παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ). (…) Ένας από τους λόγους της νίκης του ΣΥΡΙΖΑ είναι και το γεγονός ότι πήρε ξεκάθαρα θέση υπέρ της παραμονής στην ΕΕ και στο ευρώ. Εδώ έγκειται η μεγάλη διαφορά σε σχέση με τη συμπεριφορά που επέδειξε πριν από δυόμιση χρόνια όταν είχαμε τις διπλές εκλογές στην Ελλάδα».

Πώς κέρδισε τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ

«Ένας από τους λόγους της νίκης του ΣΥΡΙΖΑ είναι και το γεγονός ότι πήρε ξεκάθαρα θέση υπέρ της παραμονής στην ΕΕ και στο ευρώ»

Ο γερμανός ειδικός εκτιμά ότι τα τελευταία αυτά δυόμιση χρόνια έχουν αλλάξει πολλά εντός του ΣΥΡΙΖΑ:

Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΣΤΗΝ ΑΡΕΝΑ

iskra

Του ΣΤΑΘΗ*  

Οχι μόνον στην τελευταία προεκλογική περίοδο, αλλά εδώ και πάρα πολλά χρόνια ο δημόσιος λόγος και, κυρίως, ο δημόσιος διάλογος στη χώρα μας κακοποιούνται. Είναι οξύμωρο, αλλά και ο λόγος και ο διάλογος δολοφονούνται απ’ τις λέξεις που μετέρχονται. Διότι οι λέξεις, ορισμένες λέξεις, είναι κυνηγοί κεφαλών,

σηματοδοτούν φορμαλιστικές και προκατασκευασμένες αντιδράσεις. Πρόκειται για μια σημειολογία του λόγου αποκρουστική και ευνουχιστική. Από την άλλη, υπάρχουν άλλες λέξεις, επικηρυγμένες. Που κρέμονται στα μανταλάκια σαν σφαχτάρια κι εξετάζονται από μια (δυστυχώς ευρείας αποδοχής) Ιερά Εξέταση η οποία, μετερχόμενη δικά της στερεότυπα και αφορισμούς, αποφαίνεται κάθε φορά τι εστί βερίκοκο.

Στα πάνελ, μέσα σε μια οχλαγωγία διακοπών, αγένειας, πονηρίας, αλλά και «γνώσης των κανόνων του παιχνιδιού», ο διάλογος δεινοπαθεί, γίνεται α-νόητος και ο λόγος  εκτελείται συνοπτικώς από τα έξι βήματα με έξι γκαρίσματα. Οι λέξεις σε αυτόν τον «λόγο»-«διάλογο» δεν μπορούν παρά να είναι μαύρες ή άσπρες. Αν επίσης είναι λέξεις προγραμμένες ή ύποπτες, οι κήνσορες τους κρεμάνε κουδούνια. Ο λόγος και ο διάλογος μπαίνουν στο κρεβάτι του Προκρούστη και βιάζονται αδίστακτα από την προπαγάνδα, την ιδεολογική τρομοκρατία και τον από καθέδρας λόγο των οφικιάλιων. Μια κανονική δικτατορία των εγκάθετων.

Σε αυτήν την προεκλογική περίοδο το πράγμα παράγινε. Ηταν σαν οι μισθοφόροι της υπαγωγής σε αναγκαστική αποβλάκωση να την είχαν στήσει καραούλι στις δημοσιές, τα γεφύρια και τους αγρούς πυροβολώντας με δίκαννα και καλάσνικωφ όποια λέξη μιλούσε,

Ιίίίί ! Είπες «Θανάσης», άρα θέλεις να επιστρέψουμε στη δραχμή! - μπαμ και κάτω! Βούλτεψη στο μυαλό σου και στην πυρά της Σπυράκη η λαλιά σου! Πήραν φωτιά οι μονταζιέρες, ένας ιερός σχολαστικισμός του συρμού σάρωσε την επικράτεια - μόνον μάγισσες στα πάνελ δεν εκάησαν.

Αυτός ο μανιχαϊσμός, αυτή η ανακριτική ασυδοσία, αυτή η τυραννία πρέπει να τελειώνει. Για παράδειγμα, ο πολιτικός όρκος του κ. Τσίπρα. Ακούσθηκαν επ’ αυτού τέρατα! Κι όμως ο ίδιος ο Χριστός στην επί του όρους ομιλία είναι κατηγορηματικός: «Εγώ δε λέγω υμίν μη ομόσαι όλως»(Ματθ. ε’ 34-37). Χρειάζεται μετάφραση;

Πεθαίνοντας στην Αθήνα: H Βουλγαρική επέκταση στην Μακεδονία και τα γεγονότα της 22ας Ιουλίου 1943

Νέα Πολιτική

του Λυγκούρη Σπύρου

H παράδοση της Ελλάδας, που υπογράφτηκε στις 21 Απριλίου 1941 από τον Γεώργιο Τσολάκογλου  χωρίς την έγκριση του Γενικού Επιτελείου, και η είσοδος των Γερμανικών στρατευμάτων στην Αθήνα στις 27 Απριλίου 1941 απετέλεσαν την μεγαλύτερη περιπέτεια στην σύγχρονη ελληνική ιστορία από τον Αγώνα της Ανεξαρτησίας και μετά. Η κατάληψη της χώρας από τις Δυνάμεις του Άξονα και η φυγή της ελληνικής κυβερνήσεως και του Βασιλέα Γεωργίου Β’ δεν έφεραν μόνο το όνειδος της υποδούλωσης μετά από μία τιτάνια αναμέτρηση με τις δύο Αυτοκρατορίες της Κεντρικής Ευρώπης, την Ιταλική πρώτα και έπειτα την Γερμανική του Γ’ Ράιχ. Αντίθετα, οι ανάγκες και οι ισορροπίες μεταξύ των δυνάμεων Κατοχής επέφεραν την τριχοτόμηση της ελληνικής επικράτειας σε τρεις «Ζώνες Κατοχής», οι οποίες αποτελούσαν στην ουσία ξεχωριστά οικονομικά συστήματα με ξεχωριστά νομίσματα το καθένα και ευδιάκριτα σύνορα μεταξύ τους : την Γερμανική, την Ιταλική και την Βουλγαρική. Η Βουλγαρική Ζώνη Κατοχής επεκτεινόταν στις περιοχές της Ανατολικής Μακεδονίας ( δηλαδή οι νομοί Δράμας, Καβάλας και το μεγαλύτερο μέρος του νομού Σερρών) έως τον ποταμό Στρυμόνα, της Θράκης ( εκτός από μεγάλο μέρος του Νομού Έβρου, ο οποίος αποτελούσε τμήμα της Γερμανικής Ζώνης), καθώς και τα νησιά Θάσος και Σαμοθράκη. Σε σχέση με τις άλλες δύο δυνάμεις Κατοχής, την Γερμανία και την Ιταλία δηλαδή, η Βουλγαρική είχε την ιδιαιτερότητα, ότι ο δικός της χαρακτήρας απέβλεπε στην τελική «προσάρτηση» των περιοχών αυτών στην Βουλγαρική επικράτεια μετά το πέρας του Πολέμου. Από αυτή την στρατηγική επιλογή προκύπτουν τόσο  η πολιτική του «αφελληνισμού», όσο και η βαναυσότητα των Βουλγαρικών δυνάμεων, που επιβλήθηκε από την αρχή της Κατοχικής περιόδου.

ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

“ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕ ΤΟ ΔΟΛΑΡΙΟ”

iskra

Του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*    

Παρότι η κυβέρνηση κράτησε χαμηλούς τόνους, η τηλεφωνική επικοινωνίαΟμπάμα – Τσίπρα αποτέλεσε την αφορμή για ορισμένους «παπαγάλους» παλαιάς κοπής (τους ίδιους που πανηγύριζαν είτε κυβερνούσε το ΠΑΣΟΚ, είτε η ΝΔ, είτε και οι δύο μαζί)  να… απελευθερώσουν τον εαυτό τους. Και να αρχίσουν να «πανηγυρίζουν» για το τέλος της λιτότητας που θα έρθει λόγω της «στήριξης του Ομπάμα», όπως παλιότερα «πανηγύριζαν» για τον «δημοκράτη» Κλίντον και πιο παλιά για τον «φιλέλληνα» Κάρτερ…

Οι άνθρωποι αυτοί  - ευαγγελιστές του Μνημονίου που πασχίζουν σε μια νύχτα να βαφτιστούν «αντιμνημονιακοί» - δεν έχουν καταλάβει τίποτα ούτε από Ιστορία, ούτε από τη διεθνή κατάσταση και τη θέση της Ελλάδας μέσα σ’ αυτήν, ούτε καν από τα νέα δεδομένα που διαμορφώθηκαν με τη ψήφο του λαού στις εκλογές της Κυριακής. Παραμένουν στο παρελθόν (τους) θυμίζοντας τους κομπάρσους εκείνης της παλιάς ελληνικής ταινίας  («Καλώς ήρθε το δολάριο») που έτρεχαν τα σάλια τους βλέποντας να κατεβαίνουν στο μόλο «τα ναυτάκια τα ζουμπουρλούδικα» του 6^ου Αμερικάνικού Στόλου.

Επί της ουσίας: Το αμερικάνικο («επεκτατικό») μοντέλο διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης που αντιπαρατίθεται με το γερμανικό («περιοριστικό») μοντέλο, έχει κι αυτό τα δικά του αποτελέσματα. Τα οποία δεν περιορίζονται στους άψυχους στατιστικούς δείκτες. Επεκτείνονται και στη ζωή των πραγματικών, των κανονικών ανθρώπων, στη ζωή του Αμερικανικού λαού.

Ας δούμε, λοιπόν, τι συμβαίνει στις ΗΠΑ, όπου μάλιστα πριν από λίγες μέρες ο Ομπάμα εξήγγειλε το… «τέλος της κρίσης». Ας δούμε πώς επήλθε αυτό το «τέλος της κρίσης»:

• Το 2008 κατά την έναρξη της κρίσης και της προεδρικής θητείας του Ομπάμα οι δισεκατομμυριούχοι στις ΗΠΑ (σύμφωνα με το περιοδικό Forbes) αριθµούσαν τους 359 και η περιουσία τους ανερχόταν στο 1,1 τρις δολάρια. Στα έξι χρόνια που πέρασαν, εν μέσω κρίσης, οι δισεκατομμυριούχοι στις ΗΠΑ… αυξήθηκαν και η περιουσία των 400 πλουσιότερων εξ αυτών  (σύμφωνα με τα στοιχεία του Forbes για το 2014) εκτινάχτηκε στα 2,29 τρις δολάρια. Ο πλούτος αυτός - αυξημένος κατά 270 δις δολάρια έναντι του 2013 - αντιστοιχεί στο ΑΕΠ ολόκληρης της Βραζιλίας…

ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΤΟΥΣ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΣΩΣΟΥΝ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ

iskra

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*  

Ξέσπασε η προσχεδιασμένη εκ μέρους των τραπεζών αντιπαράθεση με την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα. Η περαιτέρω κατάρρευση των προ πολλού γελοίων τιμών των τραπεζικών μετοχών, οι οποίες όλες τους έχουν χάσει περίπου ή πάνω από το... 90% (!) των μέγιστων τιμών τους στο μακρινό παρελθόν εδώ και χρόνια, ήταν κάτι σαν το εναρκτήριο λάκτισμα αυτού του μίνι πολέμου με την προκαθορισμένη έκβαση.

Για να αντιληφθούμε περί ποιων τιμών μιλάμε, αρκεί να αναφέρουμε ότι προ δεκαήμερου, προεκλογικά -δηλαδή επί κυβέρνησης Σαμαρά και όχι επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- την Τετάρτη, 21 Ιανουαρίου, οι μετοχές των τραπεζών άξιζαν ούτε δύο... δεκάρες αυτή της Eurobank (0,159 ευρώ για να είμαστε ακριβείς), ούτε ένα πενηνταράκι της Alpha Bank (0,415 ευρώ), ούτε ένα ευρώ της Πειραιώς (0,877 ευρώ) και ούτε καν ενάμισι ευρώ της Εθνικής (για την ακρίβεια 1,320 ευρώ)! Προχθές άξιζαν μία δεκάρα η μετοχή της Eurobank, τρεις δεκάρες της Alpha Bank, ένα πενηνταράκι της Πειραιώς και κάτω από ένα ευρώ της Εθνικής. Από τότε που η Ελλάδα υπήχθη στο επαίσχυντο καθεστώς του Μνημονίου, οι τιμές των τραπεζικών μετοχώνεκμηδενίστηκαν για να αγοραστούν από ξένους έναντι εξευτελιστικού αντιτίμου, για πενταροδεκάρες, μιλώντας συμβολικά.

Αυτό έχει ήδη γίνει. Παράλληλα, μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ), κύριος μέτοχος όλων των ελληνικών συστημικών τραπεζών είναι το ελληνικό κράτος, το οποίο όμως ενώ έχει δανειστεί για να βάλει αυτά τα λεφτά στις συστημικές τράπεζες, δεν ασκεί τα δικαιώματά του και έχει αφήσει τις τράπεζες στα χέρια των ιδιωτικών διοικήσεών τους.

Οι τραπεζίτες δηλαδή και δανείστηκαν κολοσσιαία ποσά από το κράτος (το οποίο δανείστηκε ως κράτος για να τους τα δώσει) και συνεχίζουν να διοικούν τις τράπεζές τους σαν να μη συνέβη τίποτα. Εννοείται φυσικά ότι όλοι οι εξέχοντες τραπεζικοί παράγοντες είναι κομματικοί φίλοι του Αντώνη Σαμαρά. Η κυβέρνηση Τσίπρα φυσικά θέλει να αλλάξει αυτές τις τραπεζικές διοικήσεις των φίλων τουΣαμαρά, έχοντας πλήρη επίγνωση του γεγονότος ότι αν δεν βάλει και δικούς της ανθρώπους στις διοικήσεις των τεσσάρων συστημικών τραπεζών, θα βρίσκεται σε πλήρη αδυναμία να ασκήσει οικονομική πολιτική. Θα την υπονομεύουν εκ των ένδον οι κομματικοί φίλοι του Σαμαρά. Οι τραπεζίτες ξέρουν λοιπόν ότι οι μέρες τους στις διοικήσεις είναι μετρημένες. Δίνουν λοιπόν την τελευταία μάχη τους. Η τακτική κάποιων από αυτούς συνίσταται στην πρόκληση έλλειψης ρευστότητας ώστε να πανικοβληθεί ο Τσίπρας και το οικονομικό επιτελείο του, με στόχο να υποκύψει στους όρους των τραπεζιτών! Ποιοι είναι οι όροι αυτοί; Μόνο ένας: να παραμείνουν οι διοικήσεις στη θέση τους! Δεν είναι ότι θέλουν να συνεχίσουν να ασκούν την πραγματική διοίκηση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος ώστε ως «εγκάθετοι» του Σαμαρά να υπονομεύουν συστηματικά την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Φυσικά και θα το κάνουν κι αυτό, ιδίως αν υπάρξει κάποια κρίσιμη συγκυρία.

Ο Στ. Λυγερός για την επόμενη μέρα των εκλογών

Νέα Κρήτη

Η επόμενη ημέρα των εκλογών, η αλλαγή κυβέρνησης, τα σχέδια και οι διαπραγματεύσεις με τους δανειστές και σε συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα, στη διεισδυτική ματιά του δημοσιογράφου Σταύρου Λυγερού στο Ράδιο 9,84 και στον Γιώργο Σαχίνη.

Ο έγκριτος δημοσιογράφος υπενθύμισε το ποιες είναι οι υποχρεώσεις μας, τις συνέπειες τυχόν αθέτησής τους και τι θα περιλαμβάνει η επαναδιαπραγμάτευση του χρέους.

ΕΚΤ: ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗ ΧΑΛΑΡΩΣΗ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΙΚΟ… ΣΦΙΞΙΜΟ ΤΗΣ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ

iskra

Tου ΛΕΩΝΙΔΑ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗ*

Καρότο για τον ΣΥΡΙΖΑ χαρακτήρισε το ειδησεογραφικό πρακτορείο Μπλούμπεργκ τους όρους που περιλαμβάνονται στις ανακοινώσεις του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι, λόγω των κινήτρων που περιέχει ώστε η επόμενη κυβέρνηση να αποδεχθεί τους όρους των πιστωτών στις διαπραγματεύσεις οι οποίες θα ξεκινήσουν για την τύχη του ελληνικού δημόσιου χρέους.

Το παράξενο είναι ότι έτσι ακριβώς, σαν καρότο κι όχι σαν μαστίγιο όπως στην πραγματικότητα είναι, αντιμετώπισε και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ τους όρους του Ντράγκι που σε ό,τι αφορά την Ελλάδα είναι δύο κι επικεντρώνονται στα εξής: πρώτο, στην αυστηρή προϋπόθεση ολοκλήρωσης της αξιολόγησης από την τρόικα ώστε να ενταχθούν και τα ελληνικά ομόλογα στις ευνοϊκές ρυθμίσεις της ποσοτικής χαλάρωσης, όπως αποκαλείται το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων, και δεύτερο στην αποπληρωμή των ομολόγων που ήδη διακρατά η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και λήγουν τους επόμενους μήνες, βάσει του όρου ότι η Φρανκφούρτη δεν μπορεί να κατέχει πάνω από το 33,3% του χρέους κάθε χώρας.

Για να αγοραστούν νέα ομόλογα επομένως πρέπει να πληρωθούν τα υπάρχοντα, διαμηνύει η ΕΚΤ, ακυρώνοντας οποιαδήποτε σκέψη πιθανότατα υπήρχε για εφαρμογή της απόφασης του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ και παύση πληρωμών του δημόσιου χρέους∙ ενδεχόμενο ξεκάθαρα αποκλεισμένο από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα σε πρόσφατή συνέντευξή του στη Ρίαλ Νιούζ, όπου δήλωσε ότι το ομόλογο που λήγει τον Μάρτιο θα πληρωθεί.

Συνεχίζοντας ο ΣΥΡΙΖΑ σε αυτή την γραμμή πλήρους υποταγής στους πιστωτές, προάγγελος για τη στάση του στους επόμενους μήνες στις διαπραγματεύσεις για το χρέος, αντί να αποδοκιμάσει τους όρους του Ντράγκι δηλώνοντας ότι αποτελούν θηλιά στο λαιμό της επόμενης κυβέρνησης και ακυρώνουν την ελεύθερη βούληση των εκλογέων προτού καν αυτή εκφραστεί στις κάλπες στο βαθμό που εκβιάζουν και επιβάλλουν τη συνέχιση της σημερινής πολιτικής, έσπευσε να χαιρετίσει τις ανακοινώσεις με ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου. Σε αυτήν αναφέρεται κατά λέξη πως «πρόκειται για σημαντική απόφαση, την οποία και θα αξιοποιήσει η επόμενη ελληνική κυβέρνηση προς όφελος της χώρας»…

Ενεργειακές γαλλοκυπριακές διαπραγματεύσεις

Νέα Κρήτη

Τώρα που βλέπουμε αντικειμενικά ότι υπάρχουν ενεργειακές γαλλοκυπριακές διαπραγματεύσεις όσον αφορά στην αδειοδότηση, ενώ είχε ανακοινωθεί από όλους ότι υπάρχει ήδη αποχώρηση, κανείς δεν λέει ότι είχε κάνει λάθος στις εκτιμήσεις του, που μάλιστα παρουσίασε ως ξεκάθαρα δεδομένα.

Του Νίκου Λυγερού

Έτσι, ο κόσμος που έχει ήδη ηττοπάθεια, άκουσε αυτές τις πληροφορίες και γονάτισε ακόμα περισσότερο για το τίποτα. Επίσης, διευκρινίζεται πλέον ακόμα και από τον γενικό εισαγγελέα της Κυπριακής Δημοκρατίας ότι δεν υπάρχει κανένα νομικό κόλλημα όσον αφορά στις τροποποιήσεις του συμβολαίου μεταξύ της Κύπρου και της γαλλικής εταιρείας.

Κατά συνέπεια, μπορεί να γίνει μια άμεση ή έμμεση τροπολογία που αφορά είτε νέα συμμετοχή ή επέκταση του συμβολαίου. Επιπλέον το ενδεχόμενο ενός τρίτου γύρου αδειοδότησης δεν είναι πια ουτοπικό, αλλά μια επιλογή η οποία είναι ελεύθερη και νόμιμη.

Σαμαράς, κατώτερος των περιστάσεων αλλά και των εκλεγμένων πρωθυπουργών

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Του Φέλιξ

Ο Αντώνης Σαμαράς, δεν έκανε τον κόπο να παραδώσει το Μέγαρο Μαξίμου στο νέο πρωθυπουργό. Δεν είχε ούτε τη μεγαλοθυμία, ούτε την ευγένεια, ούτε την πολιτική ευπρέπεια να ακολουθήσει τα ήθη και τα έθιμα του Κοινοβουλευτισμού. Δεν ξέρω αν είναι πτοημένος από την ήττα ή επιδεικνύει για μία ακόμη φορά πολιτική ασέβεια και μικρότητα μαζί.

Ως σήμερα ο Σαμαράς φρόντιζε να δείχνει πως αντιλαμβάνεται το κράτος και τη διοίκηση ως ιδιοκτησία του. Ήταν πολλές φορές που η αντιπαράθεσή του με τους πολιτικούς του αντιπάλους είχε τη χροιά αντιπαλότητας με κάποιον εσωτερικό εχθρό της χώρας.

Το οικονομικό "Τρίγωνο των Βερμούδων", Ρωσία, Ε.Ε., Κίνα

The Crypt of Banking News

της Νούλας Χρυσοχοΐδου

Όλοι έχουμε ακούσει ιστορίες για το Τρίγωνο των Βερμούδων και τις μυστηριώδεις εξαφανίσεις, επίσης γνωστό ως "Τρίγωνο του Διαβόλου". Διάφορες θεωρίες που βασίζονται σε "φυσικά αίτια".... αλλά μόνο θεωρίες. Κατά καιρούς ερευνήθηκαν πολλές εκδοχές και κατέληξαν σε ένα ηλεκτρομαγνητικό πεδίο και ότι υπάρχουν ηλεκτρομαγνητικές ανωμαλίες στην εκεί περιοχή...

Και για να αφήσουμε την επιστήμη αυτή αρκεί να σας αναφέρω ότι στην Ευκλείδια γεωμετρία οποιαδήποτε τρία σημεία, μη συνευθειακά, καθορίζουν ένα μοναδικό τρίγωνο και ένα μοναδικό επίπεδο.

Τι συμβαίνει όμως στο νέο τρίγωνο των Βερμούδων; Αυτό για το οποίο αναφέρομαι είναι το οικονομικό "τρίγωνο των Βερμούδων", ένα βασικό σχήμα της γεωμετρίας, ένα ισχυρό τρίγωνο, με τρείς πλευρές, αυτές ορίζονται ανά δύο από τα σημεία και τρείς γωνίες, τις κυρτές που ορίζονται ανά δύο από τις πλευρές.

Γεωπολιτική και γεωστρατηγική η θέση της χώρας μας, βρίσκεται στο στόχαστρο και των τριών πλευρών. Οικονομικές γιγαντομαχίες-τιτανομαχίες γίνονται δίπλα μας με κύριο στόχο τους την εθνική και οικονομική κυριαρχία της χώρας μας. Και εμείς παραδινόμαστε στα δίχτυα του Μορφέα....!!!

Μόνο που λείπει κάτι από το τρίγωνο. Μία ακόμη πλευρά και έτοιμο το τετράγωνο. Στο νέο σχήμα αυτό την εμφάνιση της κάνουν οι ΗΠΑ. 

Η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ είναι καλή για την δημοκρατία

Νέα Πολτική

του Μελέτη Μελετόπουλου*

Αναμφίβολα, και παρά το γεγονός ότι η απερχόμενη κυβέρνηση Σαμαρά «δεν πρόλαβε» να τακτοποιήσει εγκαίρως τις διαδικασίες για να ψηφίσουν οι δεκαοκτάρηδες, ο λαός μίλησε. Ο ΣΥΡΙΖΑ νίκησε όχι για το 36,34%, που είναι μακρυά από τα ποσοστά των πρώην κυρίαρχων κομμάτων της Μεταπολίτευσης, το 47% του Α.Παπανδρέου το 1981 ή ακόμη περισσότερο το 54% του Κ.Καραμανλή το 1974. Αλλά γιατί ένα μικρό ολιγάριθμο κόμμα, που εκινείτο παραδοσιακά στο όριο εισόδου στην Βουλή, αξιοποίησε την συγκυρία και με τους κατάλληλους χειρισμούς έγινε πρώτη πολιτική δύναμη. Αναμφισβήτητα αυτό είναι συγκριτικά δυσκολότερο από τις εκλογικές νίκες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ την εποχή της βασιλείας τους.

Απευθυνόμενους σε όσους ήταν σφοδροί πολέμιοι του ΣΥΡΙΖΑ, θέλω να τους τονίσω το εξής: ο ΣΥΡΙΖΑ έφερε την Αριστερά στην εξουσία, κάτι απαραίτητο ώστε να μετεξελιχθεί ο πολιτικός αυτός χώρος από κίνημα διαμαρτυρίας και ουτοπίας σε δύναμη πραγματισμού και ευθύνης. Να αντιμετωπίσει τις αντιφάσεις του μέσα στο καμίνι της διακυβέρνησης. Να αποδείξει ότι διαθέτει ικανά και τίμια στελέχη, που δεν θα υποκύψουν στις σειρήνες της διαπλοκής και θα ασκήσουν την εξουσία με ικανότητα, ευφυία  και αποτελεσματικότητα. Και να αναλάβει τις ευθύνες του. 

THN ANAΓΚΗΝ ΦΙΛΟΤΙΜΙΑΝ ΠΟΙΗΣΟΜΕΝ........

Αριστόβουλος

του Παναγιώτη Γεννηματά

Το ευρύ λαϊκομετωπικό σχήμα που προέκυψε από τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου με την σύμπραξη του ΣΥΡΙΖΑ με στοιχεία της εθνικολαϊκής δεξιάς αποτελεί ασφαλώς ιδιότυπο κυβερνητικό συνασπισμό που για πολλούς θα φαντάζει για καιρό ως εξαμβλωματική πολιτική τερατογονία.

Το παράδοξον του σχήματος δεν πρέπει όμως να εκληφθεί ως κατ' ανάγκην πολιτικά ανίσχυρο και θνησιγενές. Η πραγματική του ισχύς και αντοχή ίσως ξεπερνάει τηνφαινομενική ασυμβατότητα των δύο απρόσμενων συνεταίρων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ απετόλμησε μια κυβέρνηση εμπλουτισμένη με αρκετά μετριοπαθή εξωκομματικά στελέχη του ευρύτερου κεντροαριστερού χώρου. Οι ΑΝΕΛ απ' την πλευρά τους διαθέτουν αντιπροσωπευτική ικανότητα πολύ ευρύτερη από το εκλογικό ποσοστό που τους κράτησε στη βουλή. Και τούτο γιατί κατά βάθος εκπροσωπούν ακέραιο τον σκληρό πυρήνα της εθνικοπατριωτικής παραδοσιακής δεξιάς, από τον οποίον και έχουν φυγοκεντριστεί. Η ιδεολογική επικοινωνία τους με το κύριο σώμα της συντήρησης που από αδρανή κομματικό πατριωτισμό παρέμεινε στη Ν.Δ. πρέπει να θεωρείται δεδομένη.

Η μόνιμη και διαχρονική ανάγκη αύξησης του εύρους της μεταποιητικής βάσης

Του Κώστα Μελά

Διαχρονικά στην Ελλάδα γινόταν προσπάθειες να ακολουθηθούν τα αναπτυξιακά πρότυπα των αναπτυγμένων χωρών αλλά πάντοτε με μεγάλη χρονική υστέρηση και χωρίς  τις απαιτούμενες βασικές προϋποθέσεις για την επιτυχία του επιδιωκόμενου σκοπού. Το γεγονός αυτό  οδηγούσε είτε σε αποτυχίες,  είτε στην εμφάνιση υβριδιακών  μορφωμάτων που γρήγορα απαξιώνονταν. Το αποτέλεσμα ήταν η ανάπτυξη να βασιστεί κυρίως σε συγκυριακές επιλογές και σε ad hoc αποφάσεις.

 Είναι γνωστόν σε όλους οι επιπτώσεις που είχε στην αναπτυξιακή προοπτική των χωρών η εξάρτησή τους από λίγες πηγές εισοδημάτων, αντί μιας ευρείας γκάμας μεταποιημένων προϊόντων που κατευθύνονται σε διαφορετικές αγορές. Η αυξημένη μεταβλητότητα των εσόδων από λίγους κλάδους εξαγωγής λόγω «καθήλωσης» της  εξειδίκευσης των συγκεκριμένων  οικονομιών μόνο σε αυτούς τους κλάδους, σε αντίθεση με τη συγκριτική σταθερότητα των εσόδων χωρών που έχουν έσοδα από ένα διαφοροποιημένο καλάθι προϊόντων και εξαγωγών, καταγράφεται  ως σημαντική και αρνητική επίπτωση για αυτές τις οικονομίες.

Το σημείο αυτό πρέπει να το προσέξουν όσοι υποστηρίζουν ένα οικονομικό υπόδειγμα  το οποίο καθιστά  τον ελληνικό τουρισμό βαριά  βιομηχανία της χώρας  περιορίζοντας την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας στο «κτίσιμο ξενοδοχείων και εστιατορίων».

Απαιτείται ήθος, σύνεση και αξιοκρατία στην άσκηση της κυβερνητικής εξουσίας

kontranews

του Γιώργυο Βάμβουκα

Η σημερινή επιφυλλίδα θα κινηθεί στο πνεύμα της χθεσινής αρθογραφίας μας. Στο χθεσινό μας άρθρο σχολιάζοντας τις κακοδαιμονίες του νεώτερου ελληνικού κράτους, αναφερθήκαμε στην μακρόχρονη παρουσία των προστάτιδων δυνάμεων, στον αρνητικό ρόλο των βασιλέων με τις ανακτορικές τους αυλές και στις άνομες παραοικονομικές δραστηριότητες. Το τρίτο αίτιο της νεοελληνικής κατάντιας είναι οι έκνομες παραοικονομικές δραστηριότητες. Στο νου του τίμιου και λογικά σκεπτόμενου πολίτη, οι παραοικονομικές δραστηριότητες  είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την διαφθορά και την αδιαφάνεια.

Κατά τη διάρκεια του 19ου με αρχές του 20ου αιώνα, η άνομη παραοικονομία όπως νοείται στις μέρες μας, ήταν συνυφασμένη με το λαθρεμπόριο και την πειρατεία. Στην μεταπολιτευτική Ελλάδα, στην εποχή των προοδευτικών δημοκρατικών δυνάμεων, η φοροδιαφυγή, το λαθρεμπόριο, το ξέπλυμα χρήματος, η αρχαιοκαπηλία, οι μίζες, κ.λπ., καθρεφτίζουν τις άνομες παραοικονομικές δραστηριότητες. Οι έκνομες παραοικονομικές δραστηριότητες, η διαφθορά του εγχώριου πολιτικού συστήματος και η εξαχρείωση των κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών, συνέβαλαν καθοριστικά στην κατάρρευση των Δημοσίων Οικονομικών το 2009, την υποταγή της Ελλάδος στα μνημόνια και το ξεπούλημα της χώρας στους ξένους τοκογλύφους.                

ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ Πώς μπορεί ένα κράτος να φύγει από την ευρωζώνη, χωρίς να φύγει από την ΕΕ

Ημερησία

Μελέτη με τίτλο «Πώς πρέπει η Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση να μεταχειριστεί τα κράτη που είναι απρόθυμα να κάνουν μεταρρυθμίσεις» δημοσίευσε το Ινστιτούτο της Γερμανικής Οικονομίας, την επόμενη ακριβώς μέρα των βουλευτικών εκλογών στην Ελλάδα.

Όπως αναφέρει η γερμανική Handelsblatt, η μελέτη των 51 σελίδων - που υπογράφεται από τους Γερμανούς οικονομολόγους Thomas Schuster και Juergen Matthes- εξετάζει πώς μπορεί να διαμορφωθεί ένα ευρωπαϊκό νομικό πλαίσιο, προκειμένου μία χώρα-μέλος της ευρωζώνης να εγκαταλείψει το κοινό νόμισμα, χωρίς να φύγει από την ΕΕ.

Ωστόσο, ήδη υπάρχουν οι πρώτες αρνητικές αντιδράσεις στη συγκεκριμένη οικονομική μελέτη. «Δεν πιστεύω σε τέτοιου είδους λύσεις. Μία αποχώρηση μιας χώρας από την ευρωζώνη θα είχε πολιτικές, οικονομικές και πάνω από όλα ψυχολογικές αρνητικές συνέπειες» δήλωσε στην ηλεκτρονική έκδοση της Handelsblatt ο αντιπρόεδρος των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών (SPD), Θόρστεν Σέφερ-Γκιούμπελ.

Μία έκθεση που ήδη προκαλεί αντιδράσεις. Ο Θόρστεν Σέφερ-Γκιούμπελ, αντιπρόεδρος των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών (SPD), κυβερνητικών εταίρων της Άγκελα Μέρκελ, δήλωσε στην ηλεκτρονική σελίδα της Handelsblatt πως «δεν πιστεύω σε τέτοιου είδους λύσεις. Μία αποχώρηση μιας χώρας από την ευρωζώνη θα είχε πολιτικές, οικονομικές και πάνω από όλα ψυχολογικές αρνητικές συνέπειες».

Από την πρώτη, κυριολεκτικά, γραμμή της εν λόγω μελέτης αναφέρεται πως «οι βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα αποκάλυψαν πως η Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση δεν έχει καμία σαφή διαδικασία για το πώς πρέπει να μεταχειριστούν τα κράτη τα οποία στα πλαίσια ενός προγράμματος στήριξης δεν επιθυμούν να προχωρήσουν σε μεταρρυθμίσεις. "Δεμένο" με αυτή την έλλειψη νομικού πλαισίου είναι και το ερώτημα, αν μία έξοδος ή αποκλεισμός από την ΟΝΕ μπορεί να αποτελέσει μία εφαρμόσιμη λύση».

Η μελέτη του IW “αναπτύσσει τη βάση με την οποία μπορούν να μετριαστούν κατ΄ ελάχιστον τα επαπειλούμενα οικονομικά προβλήματα από μία έξοδο” από την ευρωζώνη, σύμφωνα με τους συντάκτες της.