Ο Βαγγέλης κι ο Κουβέλης

Αναδημοσιεύτηκε από την Ελεύθερη Λαϊκή Αντιστασιακή Συσπείρωση

Του Θανάση Καρτερού

Από το Hot Doc που κυκλοφορεί

Ο Βαγγέλης έχει το χούι να θυμώνει συχνά, κι όταν θυμώνει να βγάζει σε κοινή θέα το περιεχόμενο του πανταλονιού του – μέχρι στιγμής με λέξεις, αλλά άκρως παραστατικές. Ο Κουβέλης δεν θυμώνει ποτέ και είναι βέβαιο ότι θα προτιμούσε να πεθάνει παρά να ξεκουμπώσει έστω κι ένα κουμπί του παντελονιού του δημοσίως.

Ο Βαγγέλης είναι ένα παιδί της αγνής δεξιάς του Ευάγγελου Αβέρωφ, που μεγάλωσε σε κλίμα Κενταύρων και δίνει την εντύπωση ότι άμα λάχει είναι έτοιμος να ρίξει και καμιά σφαλιάρα στους ανεπίδεκτους. Ο Κουβέλης είναι ένα παιδί της ανιδιοτελούς αριστεράς του Λεωνίδα Κύρκου και ως εκ τούτου γνωρίζει τις σφαλιάρες μόνο ως λήπτης και ποτέ ως δότης.

Ο Βαγγέλης συζητά με το σώμα σε θέση παλαιστή του σούμο και το μουστάκι σε θέση μάχης – εκατό πενήντα με διακόσιες λέξεις είναι αρκετές για να αναπτύξει όλο τον πλούτο των απόψεών του, καθώς οι λεπτές αποχρώσεις ούτε τον ενδιαφέρουν ούτε τον απασχολούν. Ο Κουβέλης κολυμπάει με άνεση στον ωκεανό της ελληνικής γλώσσας και γνωρίζει να αλιεύει τις πιο διαλλακτικές, τις πιο διαλεκτικές, τις πιο λεπτές εκφράσεις για να αποδώσει τα χρώματα της σκέψης του.

Με λίγα λόγια: άλλο ο Βαγγέλης, άλλο ο Κουβέλης. Ο ένας εξακολουθεί να ζει στη Μέση Γη με τα σκότη και τα ξωτικά του Τόλκιν, ο άλλος ανθίζει στο φως του Διαφωτισμού και του Μαρξ. Κι αν ρωτούσες κάποιον άσχετο με όσα γίνονται τελευταία στην Ελλάδα ποιος είναι το αντίθετο του Κουβέλη, θα σου απαντούσε χωρίς να το σκεφτεί: ο Βαγγέλης. Και τούμπαλιν, αν ρωτούσες αλλάζοντας θέση στα ονόματα. Στη μια μεριά της πολιτικής σκηνής ο ένας, στην άλλη ο άλλος – και μεταξύ τους, το χάος.

Κι όμως, στις περίεργες και μελαγχολικές εποχές που ζούμε, είδαμε και το χάος να γεφυρώνεται. Βαγγέλης και Κουβέλης στο ίδιο στρατόπεδο, με ίδιες απόψεις, με ίδια πολιτική, με ίδια επιχειρήματα. Ο Κουβέλης στέφει με την ψήφο του τον Βαγγέλη τρίτο τη τάξει πολιτειακό παράγοντα – πρόεδρο της Βουλής. Ο Βαγγέλης διακηρύσσει τώρα στα δύσκολα και αφού κούμπωσε το παντελόνι του ότι τον στηρίζουν και οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί – και ο Κουβέλης. Κάτι σαν Βαγγέλης και Κουβέλης ένα πράγμα δηλαδή – όσον αφορά τη σωτηρία του ευρώ και της πατρίδας τουλάχιστον.

Πολλοί υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει να τα παίρνουμε και επί πόνου αυτά τα δύσπεπτα και διαστροφικά – είναι κάτι σαν παράπλευρες απώλειες ενός καλού πολέμου. Με τη συμμαχία των τριών και την κυβέρνηση που προέκυψε οικοδομείται μια νέα αντίληψη ενότητας και ένας νέος πολιτικός πολιτισμός σου λένε. Στον οποίο βεβαίως συνυπάρχουν ως συμμαχητές ο γραμματέας μαζί με τον αλήτη, και η παρθένα με το Σατανά. Ο Λυκουρέντζος με τον Μανιτάκη. Ο Ρουπακιώτης με τον Βρούτση. Η Ρεπούση με το Βορίδη. Και ο Βαγγέλης με τον Κουβέλη – γιατί όχι;

Γιατί όχι, αλήθεια; Στο κάτω-κάτω μπορεί συμπολεμώντας με τον Κουβέλη κάπως να εκπολιτιστεί και ο Βαγγέλης – φως, περισσότερο φως. Τόσες και τόσες φυλές είδαν το φως τους, εκπολιτίστηκαν, από φωτισμένους ιεραπόστολους στις άγριες ζούγκλες της Αφρικής. Τόσοι και τόσοι κανίβαλοι, όπως ο Βαγγέλης, έγιναν σχεδόν ΔΗΜΑΡ όταν είδαν, άκουσαν και συναναστράφηκαν ανθρώπους όπως ο Κουβέλης. Όταν δεν τους έφαγαν, εννοείται…